با پایان گلدوزی جدیدترین «کسوه» (پرده کعبه)، این اثر هنری که پوشش مقدس‌ترین محل عبادت مسلمانان جهان است، برای نصب و جایگزینی با پرده قبلی به مقام‌های مسجدالحرام تقدیم شد و شاهزاده سعود بن مشعل بن عبدالعزیز، معاون امیر منطقه مکه، به نمایندگی از ملک سلمان بن عبدالعزیز، پوشش جدید کعبه را به مسئولان مسجد الحرام تحویل داد.
ارتفاع این جامه ابریشمی کعبه ۱۴ متر است و در یک‌سوم بالایی آن کمربندی به عرض ۹۵ سانتی‌متر و طول ۴۷ متر، آیات قرآن نقش بسته است.
پرده کعبه در ۱۶ قطعه ۲۷ متری پس از جمع شدن پوشش سال قبل و با کمک یک گروه متخصص، نصب می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گزارش خبرگزاری آناتولی، بالا زدن دنباله‌های پرده در زمان حضور زائران دلیل مذهبی ندارد و صرفا برای جلوگیری از پاره یا کنده شدن است؛ آنچه برخی زائران به قصد به دست آوردن تکه‌ای متبرک انجام می‌دهد.
پرده کهنه و تمام وسایل مربوط به آن به دولت عربستان سعودی تحویل داده می‌شود تا آن را به قطعات کوچک تقسیم کند و به عنوان هدیه به مهمانان، مقام‌های یا برخی نهادهای مذهبی و بین‌المللی اهدا کند.
تا دو سال قبل، تاریخ تعویض پرده کعبه روز عرفات بود، اما حالا این تاریخ به اولین روز سال قمری تغییر کرده است و امسال هم جامه کعبه در روز اول محرم ۱۴۴۶ هجری قمری نو خواهد شد.
سخت‌ترین بخش نصب پرده قسمت ورودی کعبه است که آخرین مرحله جامه‌پوشانی محسوب می‌شود.
به دلیل وزن زیاد پرده آن را مستقیم به دیوار کعبه می‌آویزند. در دوخت هر کسوه حدود ۶۷۰ کیلو ابریشم طبیعی و ۱۵۰ کیلو مفتول طلا و نقره مصرف می‌شود و مساحت کل آن ۶۵۸ مترمربع است.
پوشاندن کعبه و تعویض سالیانه آن سنتی است که پیامبر اسلام و صحابه بعد از او انجام دادند. محمد رسول‌الله سال نهم هجری در حجه‌الوداع، کعبه را با پارچه یمانی پوشاند و مخارج آن از بیت‌المال پرداخت شد.
پس از بافت پارچه مشکی ساده، مهم‌ترین بخشی که پرده کعبه را متمایز می‌کند آغاز می‌شود: گلدوزی با مفتول‌های نقره‌ای و طلایی. این فرایند منحصربه‌فرد ابتدا با قرار دادن نخ‌های پنبه‌ای با تراکم‌های مختلف روی خطوط و تزیینات انجام می‌شود. سپس این گلدوزی با سیم‌های نقره‌ای با روکش طلا پوشانده می‌شود تا در نهایت یک گلدوزی برجسته و طلایی شکل بگیرد که بین ۱ تا ۲.۵ سانتی‌متر از سطح پارچه بالاتر قرار می‌گیرد.
تا قرن‌های متمادی، کسوه از مصر وارد می‌شد اما این سنت در سال ۱۹۲۵ پایان یافت. در آن زمان، ملک عبدالعزیز دستور داد کارخانه‌ای در منطقه اجیاد، نزدیک مسجد جامع، برای بافتن کسوه تاسیس شود.
