شورای نگهبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری که در پی مرگ ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری پیشین، در ۸ تیر برگزار می‌شود، شش نامزد از ۸۰ نامزد احتمالی را تایید صلاحیت کرده است.
بهنام بن‌طالب‌لو و جاناتان سایه، از بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، در مقاله‌ای می‌نویسند در حالی که ایرانیان همواره انتخابات جمهوری اسلامی را تحریم کرده‌اند، رهبر جمهوری اسلامی همواره از انتخابات برای محدودتر کردن فضای سیاسی و ایجاد حلقه‌ای وفادارتر استفاده می‌کند.
از شش نامزد تایید‌صلاحیت‌شده برای جانشینی رئیسی، یک نفر روحانی است و پنج نفر کهنه‌سربازان جنگ ایران و عراق‌اند، سه نفر آن‌ها با سپاه پاسداران ارتباط مستقیم دارند؛ و فقط یک نفر به‌اصطلاح «اصلاح‌طلب» است اما خود را حامی حفظ موازنه موجود و پیرو رهبر جمهوری اسلامی معرفی می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مقام‌های جمهوری اسلامی اغلب رقابت‌های انتخاباتی را راهی برای نمایش مشروعیت، افزایش امنیت، و تقویت قدرت بازدارندگی می‌دانند. رهبر جمهوری اسلامی بارها از مردم درخواست کرده است با مشارکت در رای‌گیری، حمایت عمومی از جمهوری اسلامی را نشان دهند و تحریم‌کنندگان انتخابات را «توطئه‌گران خارجی» نامیده است. بنابراین، مشارکت پایین هرگونه تصور در مورد حمایت مردمی از جمهوری اسلامی را نفی می‌کند.
احتمالا روند دو دهه گذشته در تحریم انتخابات ادامه خواهد داشت، و داده‌های مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) نشان می‌دهد که ۷۵ درصد بینندگان ایرانی حتی مناظرات انتخاباتی را تماشا نکرده‌اند.
بن‌طالب‌لو و سایه در ادامه می‌نویسند اما رهبر جمهوری اسلامی با اینکه با احتمال مشارکت پایین مواجه است، از این فرصت استفاده کرده است تا رقابت انتخاباتی را به سمتی هدایت کند که سیاست‌های جمهوری اسلامی همسو با دیدگاه او باشد، نه با خواسته‌های رای‌دهندگان. خامنهای اطمینان حاصل کرده است که سیاستمداران نه تنها دیدگاهی مشابه او داشته باشند، بلکه از لحاظ سیاسی به او وابسته باشند.
این روند همچنین نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی چه کسانی را به چشم حلقه داخلی می‌بیند. به‌عنوان مثال، شورای نگهبان علی لاریجانی، رئیس سابق مجلس، و محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری سابق، را رد صلاحیت کرد.
در ادامه مقاله آمده است در حالی که رئیس‌جمهوری ایران کنترلی بر سیاست خارجی ندارد، و قدرت داخلی‌اش محدود است، رژیمی نامحبوب مانند جمهوری اسلامی به‌ندرت توان مواجهه با شوک‌ها و رویدادهای ناگهانی را دارد. این موضوع به‌ویژه وقتی مطرح است که خامنهای در پایان دوره اول رئیس‌جمهوری بعدی ۸۹ ساله خواهد بود. اگر خامنهای تا آن زمان از صحنه سیاسی کنار برود، بعید است بخواهد رئیس‌جمهوری به سکوی سیاسی مهم‌تری تبدیل شود یا در بحث در مورد انتخاب رهبر بعدی دخالت کند.
بن‌طالب‌لو و سایه در پایان می‌نویسند از سوی دیگر، شرایط این انتخابات فرصتی مغتنم برای آمریکا فراهم می‌کند. واشینگتن نباید این فرصت برای برجسته‌سازی تضاد میان رژیم و ایرانیان را از دست بدهد. دولت بایدن و کنگره باید از مردم ایران و خواسته‌شان برای دولتی که نماینده واقعی آن‌ها باشد و برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه حمایت کنند.
