یکی وعده فروش سربازی اجباری و حل سه‌‌روزه مشکل بورس را می‌داد و دیگری ادعا می‌کرد گوشت حذف‌شده از سفره‌های مردم را خانه به خانه توزیع می‌کند و به شهروندان یارانه طلایی می‌دهد. هر دو نفر نیز مدعی بودند کاندیدای اصلح‌اند و قصد دارند تا پایان در رقابت بمانند.

با این حال، عصر روز چهارشنبه ششم تیرماه، امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، رییس کنونی بنیاد شهید، به نفع «جبهه انقلاب» انصراف داد و کمتر از یک روز بعد هم علیرضا زاکانی، شهردار فعلی تهران، با همین ادعا از رقابت خارج شد.

امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی و علیرضا زاکانی از ابتدا نیز برای ماندن در رقابت نامزد نشده بودند. پوششی بودن آن‌ها آن‌قدر واضح و مشخص بود که حتی  برخی کارشناسان برنامه‌های تلویزیون ازجمله حسین انتظامی نیز به این موضوع اشاره ‌کردند.

شهردار تهران و رییس بنیاد شهید با تکرار الگوی سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و با ماموریتی مشخص به میدان آمده بودند. قاضی‌زاده هاشمی وظیفه دفاع تمام‌قد از عملکرد دولت رئیسی را برعهده داشت و علیرضا زاکانی نیز آمده بود که با ایجاد تنش، گردن‌کشی و وعده‌های اغراق‌آمیز تنور انتخابات نمایشی را داغ جلوه دهد.

هر دو نفر در انتخابات ۱۴۰۰ نیز با همین ماموریت حاضر شدند و درنهایت با تصاحب پست‌های شهرداری تهران و ریاست بنیاد شهید پاداش گرفتند.

اما حضور پوششی آنان در انتخابات ۱۴۰۳ با دوره پیشین تفاوت‌های اساسی داشت. اگر دو نامزد پوششی در انتخابات پیشین با هدف رسیدن به پست‌‌های بالای مدیریتی سنگ حاکمیت را به سینه می‌زدند، این بار برای محافظت از مناصبشان در تلاش بودند، زیرا انزجار عمومی از جمهوری اسلامی اکنون به بالاترین حد رسیده و خطر فروپاشی از رگ گردن به حکومت نزدیک‌تر شده است. دقیقا به همین دلیل بود که حضور پوششی زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی مانند بار قبل به نفع آنان تمام نشد.

از آنجا که هر دو نامزد پوششی به‌تناوب در تبلیغات انتخاباتی‌شان ادعا کرده بودند تا پایان در رقابت می‌مانند، اندکی پس از انصراف، ویدیوهایی از ادعاهای آنان به‌سرعت در رسانه‌های اجتماعی فراگیر شد. برخی فعالان و رسانه‌ها نیز خسارت‌های مالی دو نامزد پوششی به سرمایه عمومی را فهرست کردند.

انصراف این دو نامزد حتی صدای برخی نزدیکان حکومت را نیز درآورد. اکبر نبوی، روزنامه‌نگار نزدیک به حکومت، در باره قاضی‌زاده هاشمی نوشت: «وقت مردم را گرفت و هزینه مادی و معنوی به بار آورد. آیا او حاضر است از جیب مبارک جبران خسارت کند؟»  

سایت اقتصادی تجارت‌نیوز به حضور زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی در دست‌کم ۲۲ ساعت برنامه تبلیغاتی صداوسیما اشاره کرد و پایگاه خبری انتخاب نیز نوشت: «در این دوره هریک از نامزدها بیش از هزار دقیقه برنامه تبلیغاتی در صداوسیما داشتند، میانگین تعرفه پخش تبلیغات در صداوسیما ثانیه‌ای ۱۷۵ میلیون تومان است و این یعنی خسارت ۲۰ هزار میلیاردی زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی به بیت‌المال.»

 برمبنای این گزارش، درواقع دو نامزدی که ادعای حل مشکل بورس و توزیع خانه‌ به‌ خانه گوشت را مطرح می‌کردند، تنها در تبلیغات تلویزیونی‌شان ۲۰ هزار میلیارد تومان از جیب مردم برداشته‌اند.

هرچند از نظر برخی فعالان، برنامه‌های انتخاباتی نامزدها در ساعت‌های اوج و خاص پخش شدند که تعرفه میانگین آن‌ها برای هر ثانیه حدود ۲۵۰ میلیون تومان است؛کنار هم گذاشتن این عدد با ۲۲ ساعت برنامه تبلیغاتی نامزدها در صداوسیما رقمی حیرت‌آور حاصل می‌شود و این یعنی خسارت نامزدهای پوششی به سرمایه عمومی بسیار هنگفت‌تر از اعداد و ارقامی است که محاسبه شده‌اند.

با این حال، برداشت از جیب مردم به همین‌جا ختم نمی‌شود. هزینه‌های تبلیغات گسترده نامزدهای پوششی در فضاهای عمومی و رسانه‌های اجتماعی و هزینه‌های ستاد انتخاباتی آنان را نیز باید به این مبالغ افزود.

پایگاه خبری انتخاب نیز در همین زمینه نوشت: «مشخص نیست دو کاندیدای سوپرپوششی این همه هزینه سنگین تبلیغات در سطح شهر و فضای مجازی را از کجا آورده‌اند و اساسا کدام اسپانسری حاضر است برای پوششی‌ها پول خرج کند؟»

در همین زمینه برخی کاربران نیز محاسبه کردند که با هزینه تبلیغات نامزدهای پوششی در صداوسیما امکان ساخت ده‌ها خانه مسکونی در تهران وجود داشت.

پس از انصراف دو نامزد پوششی، مسعود پزشکیان، نماینده اصلاح‌طلبان، در توییتی نوشت: «آیا می‌دانید با انصراف زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی بیش از هزار میلیارد تومان از بیت‌المال هزینه این پوششی‌ها شده است؟»

پس از انتشار این پست، بسیاری از کاربران یادآوری کردند که سنگ‌ بنای حضور پوششی‌ها در دوره‌های پیشین گذاشته شده است، همان زمانی که محمدرضا عارف و اسحاق جهانگیری در مقام نامزد پوششی در انتخابات نامزد شدند و از فرصت مناظره‌ برای ارائه گزارش عملکردشان استفاده کردند.