در آستانه المپیک ۲۰۲۴ پاریس، کمیته ملی المپیک ایران تصمیم گرفت بدون توجه به مشکلات اسکان ورزشکاران رشته‌های مختلف، خوابگاه شماره ۲ مجموعه ورزشی آزادی را تعطیل و واگذار کند.
در شرایطی که روند بازسازی ورزشگاه فوتبال در مجموعه آزادی تهران از تیرماه سال گذشته تاکنون همچنان ادامه دارد و زمان مشخصی برای پایان ترمیم و بازسازی سکوها و چمن این ورزشگاه اعلام نشده است، مسئولان کمیته ملی المپیک ایران تصمیم گرفته‌اند تا درهای خوابگاه شماره ۲ مجموعه آزادی را، که محل اسکان ورزشکاران سراسر کشور در تهران است، قفل کنند.
وب‌سایت تابناک، با اعلام این خبر نوشت: «همه مشکلات به ورزشگاه فوتبال محدود نمی‌شود و بسیاری از سالن‌های مجموعه آزادی فرسوده شده‌اند. حتی شرایط خوابگاه‌ها نیز صدای ورزشکاران را درآورده است. کمیته ملی المپیک، که بودجه قابل ملاحظه و هزار میلیاردی در اختیار دارد، می‌خواهد خوابگاه شماره ۲ آزادی را که محل اسکان ورزشکاران مربوط به چند فدراسیون بود تعطیل کند. علت این تصمیم کمبود منابع مالی برای حفظ این خوابگاه اعلام شده است.»
ناتوانی مدیران جمهوری اسلامی در تامین بودجه چند میلیارد تومانی برای بازسازی خوابگاه‌های مجموعه آزادی یا تامین بودجه یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومانی برای بازسازی ورزشگاه فوتبال آزادی، در حالی است که در زمان حکومت محمدرضاشاه پهلوی مجموعه ورزشی آریامهر، که پس از انقلاب اسلامی به «آزادی» تغییر نام یافت، در طول چهار سال ساخته شد تا میزبان بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ (۱۳۵۳ شمسی) تهران شود. مجموعه ورزشی آریامهر شامل یک استادیوم ۱۰۰ هزار نفری، سالن ۱۲ هزار نفری، سالن تیراندازی، پیست اسکیت، پیست اتوموبیل‌رانی، پیست موتورسواری، دریاچه قایقرانی، استخر شنا، سالن بسکتبال، سالن والیبال، سالن وزنه‌برداری، سالن کشتی، سالن زنان، زمین‌های تنیس، مجموعه سوارکاری، ورزشگاه دوچرخه‌سواری، چند زمین و کمپ فوتبال، سالن بدنسازی، زمین بیسبال، زمین کریکت و جاده تندرستی بود.
با ساخت این مجموعه، ایران به اصلی‌ترین نامزد کسب میزبانی المپیک ۱۹۸۴ (۱۳۶۳) و جام جهانی فوتبال در سال ۱۹۹۰ (۱۳۶۹) تبدیل شد، اما وقوع انقلاب اسلامی تمامی این برنامه‌ها را برهم زد و زمینه‌ساز سقوط ورزش ایران شد.
مناف هاشمی، دبیرکل کمیته ملی المپیک ایران و استاندار سابق گلستان، تابستان سال گذشته در واکنش به گلایه زنان ملی‌پوش درمورد وضعیت وخیم خوابگاه‌های مجموعه آزادی، وعده داده بود که «اگر فضای بزرگ‌تر و مشابهی مدنظر قرار دهند می‌توانیم برای بانوان مجموعه مدرنی بسازیم تا مورد استفاده ۱۰۰ نفر از ورزشکاران زن قرار گیرد».
اما پس از گذشت یک سال نه‌تنها خبری از خوابگاه‌های جدید نیست، که به بهانه مشکلات مالی خوابگاه‌های قدیمی هم تعطیل شده‌اند. کمیته ملی المپیک ایران که ریاست آن برعهده محمود خسروی وفا، محافظ شخصی رهبر جمهوری اسلامی در دهه شصت خورشیدی، است ابتدا تصمیم گرفته بود این خوابگاه را به شرکت توسعه و تجهیز زیرمجموعه وزارت ورزش و جوانان واگذار کند، اما برخی از اعضای هیئت اجرایی کمیته با این انتقال مخالف کردند.
مناف هاشمی در این زمینه گفت: «مقرر شد این اتفاق رخ ندهد و خوابگاه آزادی را پس ندهیم. اعضای هیئت اجرایی هم پیشنهاد داشتند که اگر فدراسیونی متقاضی است، مدیریت خوابگاه را برعهده بگیرد. در حال بررسی تقاضاها هستیم و اگر فدراسیونی بتواند به بقیه فدراسیون‌هایی که نیاز به خوابگاه دارند سرویس بدهد، مدیریت خوابگاه را به آن فدراسیون منتقل کنیم.»
این سخنان درحالی بیان می‌شود که خوابگاه‌های مجموعه آزادی متعلق به تمامی ورزشکاران رشته‌های مختلف و حاضر در تیم‌های ملی است که به‌دلیل پایین بودن مبلغ قرارداد و عدم توانایی مالی برای اجاره مسکن در تهران، راهی جز اسکان در این خوابگاه‌ها ندارند و با واگذاری خوابگاه‌ها به یک فدراسیون خاص ورزشکاران سایر رشته‌ها از سکونت در آن محروم می‌شوند.
در همین رابطه تابناک نوشته است: «آیا واقعا برنامه‌ای که برای واگذاری خوابگاه‌ها به یک فدراسیون دارند برای همه فدراسیون‌ها و ورزشکاران منفعت دارد؟ اگر این مجموعه واگذار شد، اما در ادامه استفاده آن از سوی فدراسیون مربوطه هیچ سودی برای سایر ورزشکاران نداشت، چه کسی پاسخ‌گوی آن خواهد بود؟ آیا برای کمیته ملی المپیک صرف واگذاری هدف است، یا برایش اهمیت دارد که آینده این خوابگاه چه خواهد شد؟ کمیته ملی المپیک که سال گذشته قول تخریب و بازسازی خوابگاه آزادی را داده بود، حالا بدون آنکه شرایط ورزشکاران برایش اهمیت داشته باشد، فقط به دنبال واگذاری است.»
این درحالی است که هنوز مبلغ دقیق بودجه مورد نیاز برای بازسازی یا ساخت خوابگاه‌های جدید اعلام نشده است و تمامی روسای فدراسیون‌های ورزشی نیز در چندماه اخیر بارها از کمبود بودجه و مشکلات متعدد مالی برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی، پرداخت حقوق ورزشکاران یا حتی خرید تجهیزات مورد نیاز ورزشکاران گلایه کرده‌اند. درنتیجه وقتی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک هم ناتوان از بازسازی خوابگاه قدیمی‌اند، فدراسیون‌ها با چه بودجه‌ای می‌توانند خوابگاه شماره ۲ آزادی را در اختیار بگیرند؟
