به‌رغم نقض گسترده حقوق بشر ازسوی طالبان، شکل نگرفتن دولت فراگیر و انحصار قدرت در دست این گروه، کشورهای اروپایی می‌کوشند تعامل با طالبان‌ را افزایش دهند. مجله «اروپین انترست» در مطلبی نوشت که کشورهای اروپایی «در آستانه بازگشایی روابط دیپلماتیک با طالبان‌اند؛ اقدامی که به‌شکل بالقوه ممکن است سبب به رسمیت شناختن حاکمیت این گروه» بر افغانستان شود.

هم‌زمان با فروپاشی دولت جمهوری در تابستان ۲۰۲۱، تمامی کشورهای اروپایی سفارتخانه‌های‌شان در کابل را بستند و دیپلمات‌های‌شان نیز افغانستان را ترک کردند. با این حال سفارت‌خانه‌های چین، روسیه، پاکستان و جمهوری اسلامی، که روابط نزدیکی با طالبان داشتند، به فعالیتشان ادامه دادند.

پس از سلطه طالبان بر افغانستان، رهبران این گروه از دولت‌های جهان خواستند که سفارخانه‌های‌شان را بگشایند و این گروه مسوولیت تامین امنیت آنان را برعهده خواهند گرفت. سفارت اتحادیه اروپا نخستین سفارتخانه اروپایی در کابل بود که در دی ماه ۱۴۰۰ با حضور شمار محدودی از دیپلمات‌ها بازگشایی شد. این سفارتخانه در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که به دنبال مشروعیت بخشیدن به رژیم طالبان نیست و هدف از بازگشایی نظارت بر روند توزیع کمک‌های بشردوستانه و تامین شفافیت در این زمینه است.

با این حال، با گذشت سه سال از سلطه طالبان بر افغانستان و نقض گسترده حقوق بشر، کشورهای اسپانیا و ایتالیا به بازگشایی سفارتخانه‌های‌شان در کابل تمایل نشان داده‌اند.

با اینکه طالبان زنان و دختران را از تحصیل محروم کرده‌اند و قتل، بازداشت، اعدام در ملاعام و شلاق زدن متهمان همچنان ادامه دارد، مقام‌های کشورهای ایتالیا و اسپانیا اخیرا بر تعامل با طالبان و گسترش حضور فیزیکی دیپلمات‌های‌شان در افغانستان تاکید کرده‌اند.

آنتونیو تاجانی، وزیر امورخارجه ایتالیا، تایید کرد که دیپلمات‌های این کشور، همراه با مامور سرویس اطلاعاتی ایتالیا، در سفر به افغانستان امکان بازگشایی سفارت ایتالیا را بررسی کرده‌اند.

وزیر خارجه ایتالیا، با یادآوری «مشکلات حقوق بشری» در رژیم طالبان،  گفت که راه‌حل اوضاع افغانستان بسیار پیچیده است و برطرف کردن آن زمان زیادی می‌خواهد.

در همین حال اسپانیا نیز به تعامل با طالبان و بازگشایی سفارت‌خانه‌اش در کابل علاقه‌مندی نشان داد. این در حالی است که اواخر اردیبهشت سه شهروند اسپانیا در حمله یک مرد مهاجم در بامیان کشته شدند. این حمله را داعش خراسان برعهده گرفت و تهدید کرد که به دیگر شهروندان کشورهای غربی نیز حمله خواهد کرد.

مجله «اروپین انترست» نوشت که خوزه مانویل آلبارس، وزیر خارجه اسپانیا، در مصاحبه‌ای گفت: «به محض اینکه حدقل شرایط امنیتی فراهم شود، سفیر اسپانیا به کابل بازخواهد گشت.» آلباس افزود که یک ماه پیش با کشته شدن سه شهروند اسپانیا در بامیان افغانستان، برنامه اعزام سفیر متوقف شد، اما این اقدام همچنان در دست کار است و در صورت فراهم شدن زمینه سفیر به کابل اعزام می‌شود.

آلمان و فرانسه،  که در افغانستان حضور طولانی‌مدت داشتند و نیروهای نظامی آنان در چارچوب ائتلاف بین‌المللی در افغانستان حضور داشتند، برای بازگشایی سفارت‌‌خانه‌های‌شان در افغانستان هنوز اقدامی نکرده‌اند. 

پس از چاقوکشی و حمله‌های پی‌درپی چند مهاجر افغان به پلیس و شهروندان آلمان، بحث بازگرداندن مهاجران افغان، که مرتکب جنایت می‌شوند، در آلمان بالا گرفت. برخی از کارشناسان آلمانی پیشنهاد کردند افرادی که برای امنیت آلمان خطرناک‌اند باید اخراج شوند و مستقیم به افغانستان بازگردند. رییس‌جمهوری، وزیر خارجه و مقام‌های امنیتی آلمان نیز با تاکید بر اخراج مهاجران خطرناک گفتند که برای اخراج این افراد باید مسیرهای قانونی ایجاد شود. آلمان با رژیم طالبان روابط رسمی ندارد و به همین دلیل بدون شکل‌گیری روابط رسمی و در نبود سفارتخانه و کنسولگری آلمان در افغانستان اخراج شهروندان افغانستان با مانع قانونی مواجه است.

در همین حال طالبان در سه سال گذشته چندین بار شهروندان کشورهای آمریکا، بریتانیا و چند کشور اروپایی را بازداشت و زندانی کرده‌اند. زندانی شدن شهروندان این کشورها نیز باعث شد تا پای دیپلمات‌های غربی به کابل باز شوند. 

برخی کارشناسان معتقدند که نهادهای امنیتی طالبان با گروگان‌گیری شهروندان کشورهای غربی، دولت‌ها را وادار به باج‌دهی و تعامل با رژیم حاکم می‌کنند. سه شهروند آمریکا و چند کشور دیگر در زندان‌های طالبان‌اند. هیئت دولت آمریکا و طالبان اواخر ژوئن در قطر دیدار کردند و درمورد آزادسازی شهروندان آمریکایی اسیر در افغانستان گفت‌وگو کردند اما هنوز به توافق نرسیده‌اند. طالبان در بدل (دربرابر) آزادی شهروندان آمریکایی، خواستار آزادی اعضایش از زندان‌های آمریکا به‌ویژه از گوانتانامو شده است. پیش از این نیز چند عضو ارشد طالبان در بدل آزادی شهروندان آمریکایی از گوانتانامو آزاد شده‌اند.

در شهریور ۱۴۰۱، حاجی بشیر نورزی، بزرگ‌ترین قاچاقچی مواد مخدر، که از حامیان طالبان و از دوستان نزدیک ملا عمر رهبر پیشین این گروه است، در بدل آزادی مارک فریچس، شهروند آمریکایی، آزاد شد و به کابل بازگشت. حاجی بشیر نورزی در سال ۲۰۰۵ به اتهام قاچاق مواد مخدر در آمریکا بازداشت و به حبس ابد محکوم شده بود.