ادامه اعتراض‌ها در آمریکا به جنگ غزه به بحث حمایت مالی جمهوری اسلامی ایران از فعالیت‌های ضداسرائیلی در آمریکا دامن زده است. جیسون برودسکی، مدیر سیاست‌گذاری سازمان اتحاد علیه ایران هسته‌ای، در مقاله‌ای که در نشریه تایم منتشر شده است می‌نویسد حقیقت این است که جمهوری اسلامی چندین نقطه نفوذ دارد که از آن‌ها برای دخالت در بحث‌های سیاست‌گذاری دموکراتیک غرب استفاده می‌کند.

وزارت امور خارجه ایران با رسانه‌ها و اندیشکده‌ها در آمریکا و اروپا ارتباط برقرار می‌کند تا سیاست‌گذاری را در راستای منافعش تحت تاثیر قرار دهد؛ و این کار را بیشتر از طریق وعده تعامل و فراهم‌سازی دسترسی به افراد و نهادهایی انجام می‌دهد که بنا بر ارزیابی‌اش در موقعیتی مناسب برای تکرار روایت‌هایش قرار دارند.

به نوشته برودسکی، تهران همچنین پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، دست‌کم در تشویق آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به اعتراض، هم به‌صورت فیزیکی و هم آنلاین، فعال بوده است. گزارش‌های پلیس ضدتروریسم بریتانیا حاکی از شناسایی افراد مرتبط با جمهوری اسلامی در حاشیه اعتراض‌های ضداسرائیلی بوده است.

او در ادامه می‌افزاید جمهوری اسلامی ایران، مانند روسیه، سابقه‌ای طولانی در تلاش برای ایجاد شکاف‌های اجتماعی میان دشمنانش دارد، که بسیاری از این تلاش‌ها را سرویس‌های امنیتی خنثی کرده‌اند. جمهوری اسلامی در آمریکا نیز مدت‌ها است در پی جلب گروه‌هایی بوده که دیدگاه‌های ایدئولوژیک ضداسرائیلی مشابهی دارند؛ یکی از این‌ گروه‌ها نتوری کارتا است، یک فرقه فوق‌ارتدوکس یهودی که رهبرانش مرتب مهمان تهران بوده‌اند و در چند تظاهرات ضداسرائیلی در آمریکا دیده شده‌اند.

جمهوری اسلامی همچنین یک شبکه گسترده آنلاین برای پخش اطلاعات نادرست ایجاد کرده است تا محتوای تبلیغاتی دیدگاه ضدآمریکایی و ضداسرائیلی‌اش را منتشر کند و تنش‌های سیاسی و اجتماعی در جوامع دموکراتیک را تشدید کند.

در جریان تحصن‌های دانشگاهی، یک کانال تلگرامی حامی سپاه پاسداران به نام «شبکه خبری مقاومت» مرتب پست‌هایی از کانال‌های مرتبط با اعتراض‌های دانشجویی آمریکا به اشتراک می‌گذاشت و برخی از آن حساب‌ها نیز به نوبه خود محتوای شبکه خبری مقاومت را منتشر می‌کردند. برخی افراد تاثیرگذار رسانه‌های اجتماعی آمریکایی نیز گاهی با انتشار پیام‌هایی در تحسین جمهوری اسلامی تعجب مخاطبان را برانگیخته‌‌اند.

به نوشته برودسکی، واشینگتن نشان داده است که از تلاش‌های جمهوری اسلامی برای نفوذ آگاه بوده است. اما پیام‌های جامعه اطلاعاتی آمریکا فقط بر اطلاع‌رسانی و هشدار به مردم آمریکا درباره چنین فعالیت مخربی متمرکز بوده است. آنچه در این بحث غایب است اقدام‌هایی است که دولت بایدن و متحدانش انجام می‌دهند تا جلو این رفتار را بگیرند. این کارزارهای نفوذ نه تنها به ایجاد اختلاف در آمریکا دامن می‌زنند، بلکه خطر ارعاب و وقوع حملات مرگبار یهودستیزانه را در پی دارند.

نویسنده مقاله معتقد است اگر این کشورها واقعا به دفاع از دموکراسی متعهدند، جمهوری اسلامی باید هزینه بدهد و سیاست‌گذاران و جامعه غرب باید بهره‌برداری جمهوری اسلامی از اعتراض‌ها به جنگ غزه را دقیق‌تر بررسی کنند.