کشف رفتاری عجیب در نزدیک‌ترین خویشاوند تکاملی انسان

این رفتار می‌تواند نشان‌دهنده رهبری پنهانی در همگام‌سازی فعالیت‌های گروهی، تقویت پیوندهای اجتماعی یا سوگیری توجه در میان افراد با رتبه پایین‌تر باشد

عکس تزیینی‌ــ دو میمون کنار برکه نشسته‌اند‌ــ Canva

دانشمندان در نزدیک‌ترین خویشاوندان زنده انسان رفتار کنجکاوی‌برانگیزی را کشف کرده‌اند.

با وجود اینکه هر حیوانی به دفع ادرار نیاز دارد، پژوهش جدید نشان می‌دهد شامپانزه‌ها، که ۹۸ درصد دی‌ان‌ای آن‌ها با انسان‌ها مشترک است، عمدا به صورت گروهی ادرار می‌کنند.

دانشمندان اکنون در تلاش‌اند نقش این رفتار را در پیوندهای اجتماعی و گروهی مشخص کنند.

اِنا اونیشی از دانشگاه کیوتو در اظهاراتی گفت: «در انسان‌ها، ادرار کردن گروهی می‌تواند به‌عنوان یک پدیده اجتماعی تلقی شود.» اونیشی این پژوهش را همراه با دیگر پژوهشگران این موسسه ژاپنی پیش‌ برده است.

او گفت: «ما دریافتیم شامپانزه‌ها که نزدیک‌ترین خویشاوندان ما به شمار می‌روند، تمایل دارند در واکنش به ادرار کردن سایر افراد حاضر در نزدیکی‌شان، ادرار کنند.»

این یافته‌های روز دوشنبه در مجله «کارنت بایولوژی» (Current Biology) منتشر شد.

نویسندگان این مقاله ۲۰ شامپانزه‌ای را که در پناهگاه کوماموتو نگهداری می‌شوند، به مدت بیش از ۶۰۰ ساعت بررسی کردند و یک هزار و  ۳۲۸ «مورد ادرار کردن» را ثبت کردند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

آن‌ها این داده‌ها را تحلیل کردند تا مشخص کنند آیا ادرار کردن در میان این نخستی‌ها هم‌زمان رخ می‌دهد یا نه و در این تحلیل، عوامل احتمالی تاثیرگذار از جمله تاثیر حضور شامپانزه‌های نزدیک در این رفتار لحاظ شد.

موارد ادرار کردن طی مشاهدات نویسندگان [مقاله]، بیش از آنچه در صورت وقوع تصادفی انتظار می‌رفت، هم‌زمان بودند. هرچه فردی به نخستین ادرارکننده نزدیک‌تر بود، احتمال وقوع این عمل بیشتر می‌شد.

افزون بر این، شامپانزه‌هایی که در سلسله‌مراتب رتبه پایین‌تری داشتند، بیشتر از دیگران تمایل داشتند پس از ادرار کردن دیگران، آن‌ها نیز ادرار کنند که نشان می‌دهد این الگوها تحت تاثیر سلسله‌مراتب اجتماعی قرار دارند.

اونیشی گفت: «ما از اینکه دریافتیم الگوی سرایت این رفتار تحت تاثیر رتبه اجتماعی قرار دارد، شگفت‌زده شدیم. از آنجا که پیش از این، هیچ پژوهشی درباره ادرار کردن مسری در هیچ کدام از گونه‌‌ها انجام نشده بود، ما آن را با خمیازه کشیدن مسری، که یک رفتار فیزیولوژیکی نیمه‌ارادی دیگر است، مقایسه کردیم.»

پژوهشگران گفتند اگرچه برای درک اینکه آیا این رفتار در گونه‌های دیگر نیز دیده می‌شود یا نه و همچنین برای بررسی کارکردها و سازوکارهای خاص مرتبط با ادرار کردن مسری در شامپانزه‌ها پژوهش بیشتری لازم است، این یافته‌ها می‌توانند برای درک و بررسی نقش این رفتار در تقویت پیوندهای اجتماعی و گروهی پیامدهای مهمی داشته باشند.

شینیا یاماموتو، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «این نتیجه‌ای غیرمنتظره و شگفت‌انگیز بود، زیرا دریچه‌ای را به سوی تفسیرهای متعددی باز می‌کند.»

او افزود: «برای مثال، این رفتار می‌تواند نشان‌دهنده رهبری پنهانی در همگام‌سازی فعالیت‌های گروهی، تقویت پیوندهای اجتماعی یا سوگیری توجه در میان افراد دارای رتبه پایین‌تر باشد. این یافته‌ها پرسش‌های جذابی را درباره کارکردهای اجتماعی این رفتار مطرح می‌کند.»

© The Independent

بیشتر از علوم