یک مدارگرد خورشیدی که با هدف دریافت تصاویر بیسابقه از خورشید ارسال شده است، اولین اندازهگیریها و محاسبات خود را به زمین فرستاده است.
این فضاپیما که هفته گذشته به فضا پرتاب شد، سفر خود را به سوی خورشید آغاز کرده و تلاش میکند به قطبهای آن نزدیک شود تا از منطقهای که تا حد زیادی برای دانشمندان ناشناخته است تصویربرداری کند.
یکی از ابزارهایی که امکان این بررسی را برای دانشمندان فراهم میکند مغناطیسسنجی است که در فضاپیما جاسازی شده است. به گفته آژانس فضایی بریتانیا، این ابزار اولین دادهها را به زمین فرستاده است.
تیم هوربری، عضو کالج سلطنتی و محقق مسئول ابزار مغناطیسسنج، میگوید: «ما میدانهای مغناطیسی هزاران برابر کوچکتر از میدانهایی را که در زمین میشناسیم، اندازه میگیریم. حتی جریان موجود در سیم برق میدانهای مغناطیسی ایجاد میکند که بسیار بزرگتر از میدانهایی است که ما باید اندازه بگیریم. به همین خاطر حسگرها را روی یک بازوی متحرک نصب کردهایم تا از فعالیت الکتریکی داخل فضاپیما دور باشند و تحت تأثیر آن قرار نگیرند.»
این مدارگرد که توسط مرکز ایرباس در استیونج بریتانیا ساخته شده است، در روز پرتاب اندکی بعد از ساعت ۴ صبح به وقت بریتانیا با یک راکت «اطلس پنج ۴۱۱» از ایستگاه ناسا در «کیپ کاناورال» واقع در فلوریدا به فضا فرستاده شد.
این ماهواره در مأموریتی که آژانس فضایی اروپا آن را رهبری میکند و آژانس فضایی بریتانیا بخشی از بودجه آن را تأمین کرده است، به صورت بسیار واضحی از خورشید عکسبرداری خواهد کرد و باد خورشیدی را اندازه خواهد گرفت، و سپس این دادهها را به زمین خواهد فرستاد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کنترلکنندههای زمینی در مرکز عملیات فضایی اروپا در دارمشتات آلمان، حدود ۲۱ ساعت پس از پرتاب فضاپیما، دو حسگر مغناطیسسنج را فعال کردند.
یکی از حسگرها تقریبا در انتهای بازوی ۴.۴ متری فضاپیما تعبیه شده و حسگر دیگر نزدیک به خود فضاپیما نصب شده است.
این ابزار قبل از استقرار بازوی متحرک، در جریان استقرار و بعد از آن ،دادهها را ضبط کرده است تا دانشمندان بتوانند تأثیر فضاپیما بر اندازهگیریها و محاسبات در فضا را بررسی کنند.
پس از این مرحله، ابزارها کالیبره و تنظیم میشوند و از واسط ماه مه فرآینده جمعآوری دادهها شروع میشود.
حدود دو سال طول میکشد تا مدارگرد خورشیدی به خورشید برسد. دانشمندان به این بخش از مأموریت «مرحله کروز» میگویند.