براساس نتایج یک تحقیق تازه، آمار جان باختگان بریتانیایی‌های آفریقایی تبار بر اثر ویروس کرونا، بیش از سه برابر سفید پوستان است. 

یافته های انستیتوی مطالعات مالی نشان می دهد که میزان مرگ و میر پاکستانی تبارها چیزی حدود ۲.۷ درصد بیشتر بوده، در حالی که شهروندان با ریشه های خانوادگی از کشورهای کارائیب ۱.۷ برابر بیش از سایر گروه ها جان باخته اند. 

این پژوهش تفاوت های جمعیت شناختی را به عنوان دلیل بالاتر بودن آمار این مرگ و میرها رد کرده و تاکید می کند که گروه های اقلیت قومی بسیار جوانتر از جمعیت سفید پوست بریتانیا هستند و در نتیجه انتظار می رود آمار جان به در بردگان آنها نیز بیشتر باشد. 

اما بخشی از علت، احتمالا به این واقعیت بازمی گردد که عده بیشتری از کارکنان آسیایی تبار و سیاه پوست به عنوان « کارکنان کلیدی» مشغول به کارند، در حالی که وضعیت سلامت آنها از جمله بیماری قند نیز «می تواند عامل مهمی» باشد. 

راس واروک، از محققان اقتصاددان در آی اف اس، گفته: «آمار مرگ در بیمارستان ها نشان دهنده اختلاف آشکار میان اقلیت های قومی در رابطه با تلفات کووید-۱۹ است. با در نظر گرفتن این واقعیت که بیشتر گروههای اقلیت نسبتا جوان هستند، آمار جان باختگان در بیشتر گروه های اقلیت قومی نامتناسب به نظر می رسد.»

پروفسور لوسیندا پلات، از مدرسه اقتصادی لندن که در این تحقیق مشارکت داشته، با اشاره به تفاوت های چشمگیر میان گروه های قومی از لحاظ آسیب پذیری اقتصادی، گفته: «مردان بنگلادشی چهار برابر و پاکستانی ها حدود سه برابر بیشتر از دیگران شغلشان را به علت تعطیلی صنایع از دست می دهند. در عین حال میزان پس اندازهای خانوادگی میان آفریقایی تبارهای سیاه پوست، بنگلادشی ها و کشورهای کارائیب کمتر از حد میانگین است.»

او گفته: «در عوض، هندی ها و دیگر گروه های "سفیدپوست" که اکثرا متولد خارج هستند، به نظر با تهدیدهای اقتصادی نامتناسبی روبرو نیستند.»

نتایج این پژوهش در پی آن منتشر شده که دولت تحقیقاتی را در زمینه علت مرگ و میر های بیشتر بر اثر کووید-۱۹ در میان اقلیت های قومی، آسیایی تبارها و سیاه پوستان آغاز کرد. 

اگرچه بحث و جدل ها بر سر انتخاب «ترور فیلیپس» برای مدیریت این تحقیقات بالا گرفته، مردی که به اتهام دیدگاه های اسلام ستیزانه و سابقه اظهارنظرهای جنجالی درباره مسلمانان، از حزب کارگر تعلیق شد. 

همزمان حزب کارگر تحقیقات خود را در این باره آغاز کرده و از دورین لورنس، مادر استفان لورنس، جوان مقتول، خواسته تا در باره علل تاثیر نامتناسب ویروس بر اقلیت های قومی را بررسی کند. 

تحقیقات «آی اف اس» نشان می دهد که کارائیب تبارهای سیاه پوست بیشترین تلفات را متحمل شده اند. آمار مرگ و میر در بیمارستان ها نشان می دهد که شمار جان باختگان در میان این گروه سه برابر بیشتر از سفیدپوستان بریتانیایی است. 

اگرچه با درنظر گرفتن سن، جنسیت و منطقه جغرافیایی جان‌باختگان در دو منطقه انگلستان و ولز، برای هر یک از گروه های قومی، روشن می شود که سیاه پوستان آفریقایی تبار با ۳.۵ برابر نرخ مورد انتظار، بالاترین میزان مرگ و میر را داشته اند. 

یکی از محققان گفته از آنجا که تعداد بریتانیایی های سفید پوست در کشور به مراتب بیشتر است، میزان مرگ و میر آنها بر اثر این ویروس نیز قاعدتا می بایست سه برابر بیشتر از سیاه‌پوستان آفریقایی تبار باشد. 

جالب این که یک سوم آفریقایی تبارهای بریتانیا که در سن کاری هستند، در شغل های کلیدی مشغول به کارند؛ یعنی ۵۰ درصد بیشتر از جمعیت سفیدپوستان بریتانیا. 

همزمان دو سوم مردان بنگلادشی بالای ۶۰ سال پیش زمینه بیماریهایی را دارند که آنها را به طور خاص در معرض خطر ویروس قرار می دهد.