دانشمندان دریافته‌اند كه توده‌های نمکی آب معمولا در مریخ یافت می‌شوند - اما به عنوان محل سکونت، برای زیست فرازمینی محسوب نمی‌شوند.

تحقیقات جدید با الگو برداری از فضای مریخ در تلاش برای درک این نکته است که آیا آن توده‌های شور شرایط مناسب برای نحوه سکونت روی زمین را دارا هستند. آنها دریافتند که درجه آب برای آب‌دهی باید بسیار سرد باشد - آنقدر سرد که کمتراز دمای علمی پایین برای زندگی است.

طبیعت سرد و بسیار خشک مریخ بدان معنی است که حتی کمترین مقدار آب روی سطح آن فوراً منجمد یا تبخیر می‌شود. اما اگر نمکی در آن بود، دمای انجماد پایین‌تری داشته وبسیار کندتر از آب خالص تبخیر می‌شد، که البته این امید را به وجود می‌آورد که زیست فرازمینی بتواند از آن برای آب‌دهی و محل سکونت استفاده کند.

محققان با استفاده ازالگوی این جو، فهمیدند که آب آن طور که ما آن را می‌شناسیم، می‌تواند برای زندگی مفید باشد. آنها دریافتند که چنین شوری احتمالاً در سطح آن متداول است، تا جایی که ۴۰ درصد از کره زمین قادر به میزبانی آب پایدار و شور است.

اما آنها دریافتند که برای ماندگاری هرگونه آب، دما باید بسیار سردتر از میزان دما برای بقای زندگی باشد.

آلخاندرو سوتو، یک دانشمند ارشد در موسسه تحقیقات ساوت وست و نویسنده همراه این مطالعات، گفت: «حتی زندگی روی زمین محدودیت‌های خود را دارد و ما دریافتیم که این اطلاعات مربوط به شوری از برخی نمک‌ها، می‌تواند ما را به آب مایع بیش از۴۰٪ از سطح مریخ که تنها به صورت فصلی، آن هم در طول ۲ ٪ از سال مریخ است، رهنمون کند. همانطور که ما می‌دانیم ٰاین موضوع مانع از زندگی خواهد شد.»

از یک طرف، این یافته‌ها خبر خوبی برای دانشمندان است که امیدوارند سطح مریخ را کشف کنند. این تحقیقات همچنین خاطر نشان می‌کند که سفربه مریخ در کنار هر ماموریتی و ایجاد اختلال در اکوسیستم ( نظم طبیعت) آن، برای ایجاد شرایطی نظیر زندگی بر روی زمین، بسیار دشوار خواهد بود، زیرا تقریبا بلافاصله از بین می‌‌رود.

 دکتر سوتو افزود «این نتایج  جدید، برخی ازخطرات کاوش در سیاره سرخ را کاهش می‌دهد و همچنین به کارهای آینده، درمورد امکانات بالقوه شرایط  قابل سکونت در مریخ کمک می‌کند.»

این یافته‌ها همچنین بدان معنی است که این مناطق با توجه به قوانین حفاظت سیاره‌ای که هدف از آن متوقف‌کردن آلودگی سایر جهان‌ها است، نمی‌توانند به عنوان «مناطق ویژه» طبقه‌‌بندی شوند.