متخصصان هشدار داده‌اند قورباغه آبی در بخش‌هایی از ترکیه در معرض خطر انقراض محلی قرار دارد. این بخش‌ها زیستگاه اصلی این قورباغه‌ است و برداشت بی‌رویه برای مصرف بشر عامل ایجاد این خطر شده است.

مطالعه‌ای نشان داده است که جمعیت قورباغه آبی آناتولی در دلتای رودهای سیحون و جیحون در ترکیه در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ سالانه حدود ۲۰ درصد کاهش یافته است.

پژوهشگرانی از دانشگاه‌ اِگه، دانشگاه فنی خاورمیانه، دانشگاه استونی بروک، و دولت ترکیه پیش‌بینی کرده‌اند که به احتمال ۹۰ درصد این نوع قورباغه تا سال ۲۰۵۰ در ناحیه جنوب مرکزی چوکوروا به کلی از بین می‌رود. اگر برداشت این قورباغه‌ها با همین روند ادامه یابد ممکن است تا سال ۲۰۳۲ حتی منقرض شوند.

ارزش صنعت برداشت قورباغه ترکیه که ۴۰ سال قدمت دارد، سالانه حدود ۴ میلیون دلار است. ترکیه سالانه بیش از ۳۶ میلیون از این دوزیستان را عمدتاً به کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ایالات متحده صادر می‌کند.

در شرق و جنوب شرقی آسیا، ایالات متحده و فرانسه خوردن این دوزیستان بسیار رایج است. پژوهشی که گروه مووینگ انیمالز با همکاری ایندیپندنت در ماه فوریه انجام داد، نشان می‌دهد در ویتنام قورباغه‌های زنده را درون وانها می‌چپانند و در بازارهای روز می‌فروشند.

در این مطالعه جدید که در نشریه محیط زیستی اوریکس منتشر شده آمده است که ترکیه در «دومینوی انقراض» این قورباغه‌ها جایگاه خطرناکی دارد و فشاری که برای تأمین گوشت قورباغه در این چرخه وجود دارد، ممکن است تهدیدی باشد برای جمعیت قورباغه‌های جاهای دیگر که هنوز پایدارند.

کریم چیچک، یکی از نویسندگان این پژوهش، گفت: «کاهش جمعیت دوزیستان در سراسر جهان ممکن است اثرات مخرب و جبران‌ناپذیری هم بر زیستگاه‌های طبیعی و هم بر سلامت انسان‌ها بگذارد. این‌ها مؤلفه‌های به هم وابسته زیست‌بوم‌ها هستند و اغلب بخش اعظم آن‌ها را زیست‌توده مهره‌داران تشکیل می‌دهد.»

وی افزود: «متأسفانه هر سال تعداد پژوهش‌ها با موضوع کاهش جمعیت دوزیستان و حفاظت از آن افزایش صعودی داشته است. باید پیش از آن که دیر شود جلو این کاهش نگران کننده را بگیریم.»

اما شاید راه حل این مشکل به این سادگی نباشد که برداشت عمده قورباغه را ممنوع کنیم. نویسندگان گفتند وقتی برداشت قورباغه در فرانسه و رومانی ممنوع شد، صادرات قورباغه‌های وحشی از هند و بنگلادش افزایش یافت. پس از آن، وقتی برداشت در این کشورها نیز ممنوع شد، مشکل کاهش جمعیت این جانوران در اندونزی و چین تکرار شد. چین اکنون بزرگترین صادرکننده قورباغه در جهان است.

سالانه به طور متوسط حدود ۳۲۷ تن یعنی ۱۷ میلیون قورباغه از ناحیه دلتای رودخانه‌های سیحون و جیحون برداشت می‌شود.        

پژوهش‌گران می‌گویند جمع‌آوری قورباغه‌ها در سطح وسیع هم‌چنین منجر به آشفتگی زیست‌بوم، شیوع بیماری و ایجاد انگل‌ها و آفات عجیب و غریب و جدید می‌شود. در برخی موارد قورباغه‌هایی که زنده صادر می‌شوند، ممکن است سر از فروشگاه‌های حیوانات خانگی در آورند و گونه‌ای خاص و خارجی تلقی شوند.  

دکتر چیچک گفت: «واضح است که برداشت بی‌رویه در هرجای جهان، به جمعیت قورباغه‌ها آسیب جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. این را می‌توان در ترکیه دید، اما این اتفاق در فرانسه نیز افتاده است و حالا در ایالات متحده، اندونزی و سایر کشورها نیز رخ می‌دهد. باید برداشت را ممنوع کنیم و اقدامات احتیاطی دیگری نیز در نظر بگیریم.»

این پژوهش‌گران توصیه کرده‌اند که در فصل جفت‌گیری، برداشت قورباغه وحشی در ترکیه ممنوع شود و شکار و صادرات قورباغه‌های کمتر از ۳۰ گرمی به طور کلی قدغن شود.

آنان هم‌چنین توصیه کرده‌اند برای برداشت‌کنندگان قورباغه دوره‌های آموزشی اجباری برگزار شود و به آنان سهمیه‌های مشخصی بدهند یا محل‌های برداشت قورباغه را یک سال درمیان ببندند تا به جمعیت قورباغه‌ها فشار کمتری وارد شود. به علاوه، نویسندگان به دولت ترکیه پیشنهاد داده‌اند که افراد بیشتری را به جای برداشت قورباغه‌های وحشی، به پرورش قورباغه تشویق کند.