نرگس محمدی در نامه‌ای از زندان زنجان که در آن به وضعیت جسمانی خود پس از ابتلا به کرونا پرداخته، با اشاره به تصاویری که اخیرا از بخش خبری ۲۰:۳۰ صدا و سیما از او پخش شد، نوشت: «با سرم و آمپول سرپایم کردند تا فیلم بگیرند.» او می‌نویسد: «همان تصاویر ضبط شده با ضرب سرم و دارو را هم نتوانستند کامل پخش کنند. سرفه امان نمی‌داد. حرف زندانبان خودشان هم قابل پخش نبود.»

به دنبال انتشار خبرهای مربوط به ابتلای این فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی به کووید-۱۹ و عدم رسیدگی به او، صدا و سیما ویدیوی کوتاهی را از مراجعه نرگس محمدی به بهداری زندان پخش کرد. 

در این فیلم که به روشنی بخش‌های بریده شده در آن مشخص است، نرگس محمدی در مقابل فردی که ظاهرا پزشک است نشسته و در پاسخ به او که حالش را می‌پرسد، می‌گوید: «خوبم».

این ویدیو که بدون اطلاع نرگس محمدی و احتمالا با نصب دوربین مخفی در محل ضبط شده،‌ واکنش ۱۶ گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل از جمله جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران را برانگیخته کرد. این گزارشگران در بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی از وضعیت جسمانی نرگس محمدی، خواستار آزادی فوری او شدند.

گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، تصاویر منتشر شده از نرگس محمدی در صدا و سیما را «فاقد ارزش» و «نقض حق حریم خصوصی» او توصیف کرده‌اند.

نرگس محمدی که از اردیبهشت ۱۳۹۴ با حکم ۱۶ سال زندان قاضی صلواتی در زندان به سر می‌برد، در ۱۱ ماه گذشته حتی امکان تماس تلفنی با فرزندانش را نیز نداشته است. ویدیویی در توییتر از فرزندان نرگس محمدی که خواستار شنیدن صدای مادرشان هستند در روزهای اخیر در این شبکه اجتماعی به دفعات منتشر شده است.

این فعال حقوق بشر که به دلیل اعتراض به مجازات اعدام ۱۰ سال حکم زندان دریافت کرده، در مورد تصاویر منتشر شده از او که خودش هم آن را تماشا کرده، نوشت: «این فیلم ۱۰ روز  بعد از ابتلا به کرونا (۲۵ تیرماه) و در حالی ضبط شد که شب قبل به من سرم وصل کرده و آمپول زده بودند تا برای ضبط مخفیانه این تصاویر آماده شوم.»

نرگس محمدی در این نامه وضعیت ابتلای خود و ۱۱ نفر دیگر از زندانیان به کرونا را به طور روزشمار شرح می‌دهد و از بی‌توجهی مسئولان زندان و عدم دسترسی زندانیان به تجهیزات حفاظتی و دارویی و بهره‌مندی‌ آنها از حقوق قانونی زندانیان اشاره می‌کند.

نرگس محمدی در بخش دیگری از یادداشت خود با اشاره به اینکه نتوانسته با فرزندانش صحبت کند، اما برای برآورده شدن مطالبه فردی دست به اعتصاب غذا نمی‌زند و بعد از کشتار دی‌ماه ۹۶ و آبان ۹۸ جای دیگری ایستاده،‌ می‌نویسد: «به دادیار گفتم که فقط مانده آب را هم به روی من ببندید، زندانی‌ام کردید، شکنجه‌ام دادید،‌ تبعیدم کردید و بچه‌هایم را گرفتید.»

نرگس محمدی در آخرین یادداشت که تاریخ اول مرداد را دارد،‌ می‌گوید که حالش بهتر است، اما همچنان نمی‌تواند یک دور کامل در حیاط زندان راه برود.