تحقیقی جدید دریافته است که در دوران قرنطینه ویروس کرونا برخی از بیماران در پی حمله قلبی به بیمارستان نرفته‌اند و برخی از آنان به همین خاطر جان باخته‌اند.

محققان با تحلیل اطلاعات بیش از ۵۰ هزار بیمار که پیش و پس از قرنطینه به حملات قلبی دچار شده بودند و در ۹۹ بیمارستان نظام پزشکی در انگلستان تحت درمان بودند، به این نتیجه رسیدند که شمار مرگ‌های بیماران دچار به حملات قلبی خفیف‌تر، در اولین ماه قرنطینه افزایش داشته است. 

همزمان، شاهد کاهش نرخ مرگ در میان کسانی بوده‌ایم که به مشکلات قلبی جدی‌تری دچار بوده‌اند، زیرا بیمارستان‌ها واحد اورژانس بیماری‌های قلب و عروق خود را در طول قرنطینه باز و فعال نگه داشته بودند.

دکتر جیانهوا وو، استادیار رشته مطالعات زیستی-آماری در دانشگاه لیدز و نویسنده اصلی این تحقیق، گفت: «در این پژوهش مشخص شد که گرچه بیماران به سطوح بالای درمان و مداوا دسترسی داشتند، بسیاری از افراد بیمار موارد اورژانس را نادیده گرفتند و این یکی از عواقب ناخواسته پیام «در خانه بمانید» است.»

این تحقیق بعد از آن منتشر شد که آخرین اطلاعات اداره ملی آمار نشان داد که شمار مرگ‌های افراد در خانه هنوز بالای میانگین ۵ ساله آن است، در حالی که شمار مرگ در بیمارستان‌ها پایین‌تر است.

کریس ویتی، پزشک ارشد دولت، از مرگ‌های «غیرمستقیم» در اثر اختلال در نظام بهداشتی به خاطر ویروس کرونا هشدار داد و مسئولان نظام‌پزشکی از بیماران خواسته‌اند که دریافت خدمات درمانی را به تعویق نیندازند.

تحقیق پژوهشگران دانشگاه لیدز مشخص کرد که در پی قرنطینه، تعداد پذیرش بیماران حمله قلبی در بیمارستان‌ها به شدت کاهش یافته است و در مقطعی تقریبا به نصف میزان معمول آن رسیده است. در پایان تحقیق در ماه مه، این آمار کمی افزایش یافت ولی هنوز پایین‌تر از میزان پیش از قرنطینه بود.

شمارِ پذیرش بیماران دچار به انسداد جزئی رگ‌های قلب (که رایج‌ترین نوع حمله قلبی است) در بیمارستان‌ها ۴۹ درصد کاهش یافت. نرخ مرگ در میان این بیماران در اولین ماه قرنطینه نیز در مقایسه با ۱۴ ماه گذشته ۳۹ درصد افزایش داشت.

نرخ مرگ برای ۳۰ روز نیز از ۵.۴ درصد در قبل از قرنطینه در فاصله ۲۳ مارس تا ۱۹ آوریل به ۷.۵ درصد افزایش یافت.

در موارد جدی‌تر حمله قلبی که رگ‌های قلب به طور کامل مسدود می‌شود، نرخ پذیرش در بیمارستان ۲۹ درصد کاهش داشت، ولی نرخ مرگ هم ۲۵ درصد کاهش یافت و از ۱۰.۲ درصد پیش از قرنطینه به ۷.۷ درصد در این دوران رسید.

کریس گیل، استاد رشته داروهای قلبی عروقی در دانشگاه لیدز، گفت: «تردید اندکی در این باره هست که کاهش چشمگیر نرخ پذیرش در بیمارستان برای حملات قلبی، عواقبی جدی برای بهداشت جامعه خواهد داشت. افراد به دلیل نرفتن به بیمارستان در پی حمله قلبی‌شان، جان می‌بازند یا دچار ایست قلبی می‌شوند. افزایش نرخ مرگ در میان افرادی که به خاطر حمله قلبی به بیمارستان می‌روند، به احتمال زیاد نشانه‌ای از صعود نرخ مرگ و میر خواهد بود و باید بررسی شود. نظام‌پزشکی اکنون باید آماده ارائه خدمات و مداوای افرادی باشد که در این دوران به بیمارستان رجوع نکرده‌اند.»

این تحقیق نتوانست دقیقا دلیل تغییر نرخ مرگ را مشخص کند و حتی ممکن است بعضی بیماران شاهد وخامت حال خود در اثر ابتلا به کووید-۱۹ بوده‌ باشند، اما نویسندگان این تحقیق معتقدند که به تعویق انداختن رجوع به بیمارستان ممکن است نقشی در افزایش نرخ مرگ داشته باشد.

پروفسور گیل افزود: «جریان این نیست که در این دوران افراد دیگر به حمله قلبی دچار نشدند، بلکه این است که تصمیم گرفتند به بیمارستان رجوع نکنند. بدون شک برخی به پیام «در خانه بمانید» گوش داده‌اند و دیگران نیز ممکن است از ترس ابتلا به این ویروس در بیمارستان و برای محافظت از خود در برابر این بیماری یا به خاطر مشکلات سلامتی دیگر، از رجوع به بیمارستان خودداری کرده باشند. اما حمله قلبی یک وضعیت پزشکی اضطراری است و اگر افراد از متخصصان کمک نگیرند، ممکن است جان ببازند یا دچار ایست قلبی شوند. باید مطمئن شویم که مردم می‌دانند که خدمات اورژانس به فعالیت خود ادامه داده است و می‌دهد.»

استیو گودایکر، استاد رشته پزشکی موارد اضطراری در دانشگاه شفیلد، با اظهارنظر درباره این یافته‌ها گفت: «باید مراقب باشیم که در اظهار اطلاعات خود درباره مرگ‌های غیرمستقیم و تعداد آنها اغراق نکنیم. پیش از این، تحقیق دیگری در نشریه لانست بر روی همین موضوع تخمین زد که در فاصله ماه‌های ژانویه تا مه در انگلستان حدود ۵ هزار حمله قلبی کمتر در بیمارستان پذیرش شده است، و این که در غیر این صورت ممکن بود از صدها مرگ آن بیماران جلوگیری کرد. واضح است که مرگ هر نفر فاجعه است، ولی باید تعداد کلی آمار را نیز با توجه به تخمین تعداد کلی مرگ‌های ممکن در اثر این بیماری عالم‌گیر مقایسه کرد که می‌تواند به ده‌ها هزار نفر برسد.»

این تحقیق در نشریه علمی «ژورنال قلب اروپا - کیفیت مداوا و نتایج بالینی» (European Heart Journal – Quality of Care and Clinical Outcomes) منتشر شده است.