قرار بود روز یک‌شنبه، ۲۶ مرداد، مذاکرات صلح میان گروه طالبان و دولت افغانستان در قطر آغاز شود.

آخرین بهانه طالبان در رابطه با  آزادی ۴۰۰ زندانی خطرناک این گروه نیز با تدبیر لویه جرگه حل شد و اعضای لویه جرگه مشورتی صلح حکم به رهایی این افراد دادند.

بر اساس تعهد طالبان پس از آزادی ۴۰۰ زندانی این گروه، مذاکرات صلح ظرف سه روز در قطر باید آغاز می‌‌شد. اما با گذشت نزدیک به یک هفته از مذاکرات خبری در دست نیست.

طالبان دولت را به تعلل و تاخیر در رهایی ۴۰۰ زندانی این گروه متهم می‌کند. دولت افغانستان به صورت تدریجی این افراد را رها می‌سازد. دلیلش هم این است که کشور‌های اروپایی از دولت افغانستان خواسته‌اند تا آن عده از طالبانی را که شهروندان این کشور را به قتل رسانده‌اند آزاد نسازد. به همین دلیل دولت افغانستان تلاش می‌کند تا با حفظ موافقت کشور‌های همکار با افغانستان روند آزادسازی این ۴۰۰ تن را به پیش ببرد.

با این حال به تازگی طالبان گفته‌اند که دولت افغانستان را به عنوان یک نظام نمی‌ پذیرند. طالبان در خبرنامه‌ای که روز شنبه نشر کردند گفته‌اند که آنان حکومت افغانستان را به عنوان یک نظام به رسمیت نمی‌‌شناسند. این خبرنامه می‌ افزاید که طالبان با تمام طرف‌های درگیر در افغانستان گفت‌وگو خواهد کرد، نه با حکومت و شورای مصالحه.

فرو کاستن از جایگاه دولت افغانستان به عنوان تنها نهاد مشروع برخاسته از اراده مردم افغانستان نشانگر تلاش طالبان برای گرفتن قدرت به صورت مطلق در افغانستان است.

چند روز قبل سهیل شاهین سخنگوی گروه طالبان در دفتر قطر در مصاحبه با روزنامه همشهری ایران گفته بود که طالبان پیروز جنگ بیست ساله در افغانستان هستند و تنها برای ایجاد یک نظام اسلامی‌ به سر میز مذاکره با افغان ها حضور می‌یابد. این پیام به صورت مستقیم نشانگر اراده این گروه برای گرفتن قدرت به صورت مطلق است. حتی رضا بهرامی‌ سفیر پیشین جمهوری اسلامی‌ ایران در افغانستان در توییترش نوشته بود که دیدگاه طالبان امروز نسبت به گذشته چندان فرقی نکرده است.

در این سو دولت افغانستان نیز با نگرانی بهانه‌تراشی‌های طالبان را پیگیری می‌کند. دولت افغانستان می‌گوید آن چه طالبان به دلایل تاخیر در آغاز مذاکرات می‌ شمارند همه بهانه‌هایی است که این گروه برای تعلل و وارد نشدن به مذاکرات مطرح می‌کنند. دولت افغانستان همچنین می‌گوید تنها طرف اصلی مذاکره با طالبان این دولت است. زیرا طالبان در حال حاضر تنها با دولت افغانستان در حال جنگ است. چیزی به نام طرف‌های دیگر جنگ به مفهوم واقعی وجود ندارد.

محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان به تازگی یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست به نشر سپرده است و در آن طالبان را به بهانه‌تراشی در قبال مذاکرات صلح متهم کرده است. آقای غنی در یادداشت خود نوشته است: «تنها نمی‌‌توان  به حرف زدن و وعده‌ دادن پروسه صلح را به جایی برد. اکنون وقت آن است که طالبان برای رسیدن به یک راه‌حل سیاسی و اعلان آتش‌ بس جامع جدیت به خرج داده و با نمایند‌گان جمهوری اسلامی‌ افغانستان گفت‌وگو کنند. ما طالبان را به عنوان بخشی از واقعیت جامعه افغانستان می‌‌دانیم و برای دست ‌یافتن به توافق سیاسی‌ که بتواند این واقعیت را در خود جای دهد کاملا متعهد می‌‌باشیم. طالبان هم به نوبه خود باید واقعیت‌ها و تحولات کنونی افغانستان را بپذیرند. طالبان باید برای حفاظت و توسعه دستاوردهای ۱۹ ساله مردم افغانستان با ما کار کنند.»

آقای غنی همچنین نوشته است که ناکام شدن پروسه صلح می‌تواند بسیار مرگبار باشد. چیزی که در حد توان دولت و مردم افغانستان و جامعه جهانی نیست.

یادداشت رئیس جمهور غنی به خوبی نشان می‌دهد که حکومت افغانستان نیز با تردید به روند مذاکرات می‌نگرد. به باور حکومت افغانستان تمایل طالبان برای رفتن به میز مذاکره بیشتر ظاهرسازی است تا برخاسته از یک واقعیت تغییرناپذیر.

گسترش و افزایش بیشتر جنگ در افغانستان به رغم ادعای طالبان که گفته‌اند ما حملات خود را از روزانه ۱۵۰ حمله به روزانه ۴۰ الی ۵۰ حمله کاهش داده‌ایم، حکایتگر تلاش گروه طالبان برای تصرف جغرافیای بیشتر در افغانستان و در یک دورنمای گسترده تر تصرف سراسر افغانستان است، چیزی که حتی کشور‌های دارای رابطه قوی با این گروه از جمله جمهوری اسلامی‌ ایران نیز با نگرانی به آن می‌‌نگرند، وگرنه آقای بهرامی‌ هرگز نمی‌‌نوشت که طالبان نسبت به گذشته هیچ گونه تغییری نکرده‌اند.