در ۲۴ اوت سال ۱۹۷۷ وقتی به عنوان دانشجو وارد آمریکا شدم، در کنار دلتنگی و احساس غربت و تنهایی فقط یک مورد برایم دلخوش‌کننده و امیددهنده بود و آن ارسال نامه، و بیشتر دریافت نامه از فامیل، دوستان، شاگردانم در موسسه شکوه محل تدریس زبان انگلیسی و هم‌بازی‌های فوتبال تیم‌های دیهیم و تاج سابق تهران بود. در چند ماه اول تحصیلم به حدی با کارمندان اداره پست شهر خود انس گرفته بودم که وقتی نامه‌ای برایم می‌رسید، به من تلفن می‌کردند و قبل از توزیع نامه‌ها آن را دریافت می‌کردم. قیمت پست نامه‌های داخلی در آن زمان ۱۳ سنت و قیمت پست به ایران تنها ۳۰ سنت بود. آن روزها نمی‌دانستم که ۴۳ سال در این کشور زندگی خواهم کرد، حرفه‌ام وکالت خواهد شد و اداره امیددهنده پست آمریکا امروز موضوع دعوای انتخابات آمریکا خواهد شد.

زمانی که هنوز اینترنت نبود و از برنامک‌های تلگرام، واتزاپ، وایبر و ایمیل خبری نبود، تنها راه تماس با خانواده یا استفاده از خدمات پستی پنج روزه برای ارسال و دریافت نامه بود و یا مکالمه تلفنی از ۲ الی ۶ صبح با نرخ تخفیف ۶۰ درصدی. امروز نرخ پست معمولی امریکا از ۱۳ سنت به ۵۵ سنت و نرخ پست بین‌المللی از ۳۰ سنت به یک دلار افزایش یافته است و به مبارکی انقلاب جمهوری اسلامی ایران اداره پست آمریکا روابط خود را با اداره پست ایران قطع نموده است.

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با توسل به تقلب در انتخابات از طریق پست، اداره پست آمریکا را وارد موضوعی نموده است که امید دارد در نهایت و در صورت باخت در انتخابات سراسری ۳ نوامبر ۲۰۲۰ بتواند چهار سال دیگر بر تاج و تخت (امپراطوری) خود تکیه زند. در انتخابات سال ۲۰۰۰ بین جورج بوش (پسر) و آلبرت قور (معاون رئیس جمهور ویلیام کلینتون) با شمارش آرا پستی ایالت فلوریدا، دیوانعالی آمریکا با هفت رای موافق در مقابل دو رای مخالف جورج بوش را به عنوان چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا معرفی کرد.

با کمتر از ۸۰ روز تا انتخابات ۳ ماه نوامبر و بازگشت ویروس کرونا که در آمریکا بیش از ۱۷۰.۰۰۰ کشته و بیش از پنج میلیون مبتلا داشته است، پیش‌بینی میشود ۷۵ در صد آمریکاییان (۱۸۰ میلیون نفر) از طریق پست در انتخابات شرکت خواهند نمود. در آخرین نظرسنجی‌های مختلف ترامپ ۱۰ در صد از رقیب دموکرات خود، جو بایدن، عقب است. با توجه به آمار بالای رای‌دهند‌گان دموکرات که بیش از جمهوری‌خواهان‌اند، رئیس جمهور ترامپ احساس می‌کند بازنده انتخابات ماه نوامبر خواهد بود و توطئه تقلب را هر روز مطرح می‌کند و در راستای آن اقداماتی نیز انجام داده است.

مهاجرین اولیه قاره آمریکا در سال ۱۶۳۹ اولین سرویس پستی بین قاره جدیدالکشف و اروپا را دایر کردند. بنجامین فرانکلین اولین اداره پست آمریکا را در سال ۱۷۷۵ افتتاح نمود و اولین تمبر پستی آمریکا در سال ۱۸۴۷ چاپ شد. در حال حاضر اداره پست آمریکا بیش از ۶۳۰ هزار کارمند خدمات ۴۸ در صد از کل پست دنیا را در ۶۷ کشور انجام داده و دارا ی ۳۱.۳۲۲ اداره پست و ۴۱.۷۰۲ «زیپ کد» و ۱۴۱.۹۰۰ صندوق پستی است. اداره پست آمریکا با درآمدی بیش از ۷۰ میلیارد دلار در سال با کمبود بودجه ۱۴۳ میلیارد دلاری روبةرو شده است.

در ماه ژوئن گذشته ترامپ دوست و کمک‌دهنده مالی حزب خود، لوئیس دی جوی، را به ریاست کل اداره پست آمریکا انتخاب نمود. لوئیس دی جوی بیش از دو میلیون دلار به ستاد انتخاباتی ترامپ و حزب جمهوری‌خواه کمک کرده بود. همسر وی به عنوان سفیر آمریکا در کانادا توسط ترامپ معرفی شد و خود یکی از یاران وفادار ترامپ به شمار می‌رود. از آغاز انتصاب دی جوی به ریاست پست آمریکا وی با قطع اضافه‌کاری کارمندان، برچیدن صندوق‌های پستی از خیابان‌ها و معابر عمومی، انباشته شدن مراسلات مردم در ادارات پست، تحویل نامه‌ها در عرض ۷-۵ روز به جای ۳-۲ روز، تغییر مدیران ارشد و کارشناس اداره پست و حذف دستگاه‌های تقسیم نامه‌هاف باعث کندی محسوسی در انجام خدمات پستی شده و زمزمه‌ عدم توانائی اداره پست جهت انجام رای پستی در ۳ نوامبر را در گوش ترامپ کرده است. ترامپ نیز حرف‌های رئیس کل اداره پست آمریکا را هر روز در مصاحبه‌های مطبوعاتی خود مطرح می‌کند و با افزایش بودجه ۲.۵ میلیارد دلاری جهت تجهیز بهتر این سیستم مخالفت می‌کند. جمعه گذشته ترامپ برای اولین بار اذعان کرد که با کمک مالی به اداره پست، شانس انتخاباتی خود را کمتر خواهد کرد. یکی از مشاوارن ارشد وی اظهار داشت ترامپ از این طریق می‌خواهد از شرکت مردم در رای پستی جلوگیری کند. در ۲۴۵ سال گذشته اداره پست آمریکا هرگز از هیچ نامزد انتخاباتی طرفداری نکرده است.

از طرفی دیگر اتهام علیه لوئیس دی جوی، اعلام می‌کند که وی با افزایش قیمت پست باعث‌ عدم شرکت رای‌دهندگان در انتخابات می‌شود.

مساله مطرح روز آمریکا مساله اداره پست نیست بلکه درباره دموکراسی و حق شرکت مردم در انتخابات است. کاهش عمدی خدمات و بودجه پستی در ماه‌های قبل از انتخابات، نشان واضحی است از نوع رفتار رئیس جمهور آمریکا، رئیس جمهوری که ادعا می‌کند میلیاردر است اما هرگز اظهارنامه‌های مالیاتی خود را ارائه نمی‌کند، تاجر موفقی است اما باعث ورشکستگی سه کازینو شده و در عرض ده سال یک میلیارد دلار ضرر کرده، نیکوکار و خیر است اما بودجه خیریه خود را خرج مصارف دیگر می‌نماید، وطن‌دوست است اما پنج بار ازخدمت نظام خود را معاف کرده است، می‌گوید بی‌گناه است اما هرگز شهادت نمی‌دهد، رئیس جمهور است اما مسؤولیت نمی‌پذیرد و مهم‌تر از همه معامله‌گر است اما در چهار سال گذشته نتوانسته است با چین، کره شمالی و یا ایران وارد معامله‌ای بشود. ۴۳ سال پیش بنده نیز نظیر تمام خوانندگان این ستون چنین روزهایی را حتی در رویای خود تصور نمی‌کردم.