جشنواره فیلم ونیز پس از ده روز با اعلام برندگان، به کار خود پایان داد. شیر طلای جشنواره امسال فیلم ونیز به فیلم «سرزمین عشایر» ساخته کلوئه زائو با بازی فرانسیس مک‌دورمند رسید.

خانم دورمند جایزه بهترین بازیگر را برای همین فیلم از آنِ خود کرد.

این رویداد هنری همچون دیگر جشنواره‌ها، زیر سایه همه‌گیری جهانی کرونا و به ‌دوراز زرق‌وبرق‌ هرساله هفتاد و هفتمین دوره خود را برگزار کرد.

جوایز اصلی به هنرمندانی از کشورهای روسیه، آمریکا، هند و ایتالیا و ایران رسید.

روح‌الله زمانی بازیگر فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی، جایزه مارچلو ماسترویانی را به عنوان بهترین بازیگر جوان از آن خود کرد.

در بخش افق‌ها نیز دست ایران خالی نماند. احمد بهرامی با «دشت خاموش» جایزه این بخش را برای بهترین فیلم گرفت.

فضای امسال جشنواره کاملاً تحت تأثیر تدابیر بهداشتی مقررشده برای مهار ویروس کرونا بود. ایتالیا یکی از شدیدترین و طولانی‌ترین قرنطینه‌ها را در سطح جهان تجربه کرد و تا ماه‌ها آمار درگذشتگان در این کشور جزء بالاترین‌ها در سطح جهانی بود، تا آنجا که هیچ کس باور نمی‌کرد جشنواره ونیز امسال بتواند روی افتتاحیه را به خود ببیند.

اما بسیاری از دعوت‌شده‌ها نتوانستند خود را به جشنواره برسانند و چگونگی نمایش عمومی بسیاری از فیلم‌ها نیز نامعلوم است.

در این شرایط «خورشید» ساخته مجید مجیدی در بخش اصلی مسابقه و «جنایت بی‌دقت» ساخته شهرام مکری توانستند سال خوبی را برای سینمای ایران رقم بزنند.

«دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی نیز علاوه بر بخش افق‌ها، جایزه انجمن منتقدین بین‌المللی (فیپرِشی) را نیز گرفت.

روح‌الله زمانی بازیگر خردسال فیلم «خورشید» که نتوانست برای دریافت جایزه خود به ونیز برود، در پیامی ویدئویی گفت: «من از دل بچه‌های کار بیرون کشیده شدم و امیدوارم روزی برسد که در جهان هیچ کودکِ کاری وجود نداشته باشد.»