در شامگاه سهشنبه، اتفاقی در بازی تیمهای باشاکشهیر استانبول و پاریس سن ژرمن رخ داد که نشان داد رویکرد «عدم تحمل» نژادپرستی در فوتبال فقط شعاری توخالی نیست. بازیکنان بعد از وقوع حادثهای، در نیمه اول این بازی لیگ قهرمانان، میدان را ترک کردند. در همین حال اما، دفاعهای همیشگی از اتفاقی نژادپرستانه نیز به راه افتاد.
پیر ویبو، مهاجم سابق تیم ملی کامرون و دستیار مربی تیم ترک، از سوی سباستین کولتسکو، داور چهارم بازی، طی مکالمهای با داور بازی معرفی شد.
او به زبان رومانیایی صحبت میکرد و ظاهرا از کلمه «negru» (نگرو) برای توصیف آقای ویبو استفاده کرد. در این زبان، آن کلمه به رنگ سیاه ترجمه شده و همچنین نام خانوادگی افراد است، اما نزدیکی این واژه به کلمه «negro»(نگرو به معنی کاکا سیاه) مشکلساز شد.
این دقیقا چیزی بود که آقای ویبو، دمبا با و سایر بازیکنان و دستاندرکاران تیمها در آغاز شنیدند.
بلافاصله، افرادی در رسانههای اجتماعی به تفاوت این دو کلمه اشاره کردند. همچنین صحبتهای آن داور نیز شنیده شد که توضیح میداد کلمه نگرو در زبان رومانیایی کلمهای توهینآمیز محسوب نمیشود.
باید به تشریح چند موضوع پرداخت ولی قبل از آن، نیاز داریم که بفهمیم آقای کولتسکو به اویدیو هاتگان، داور بازی چه گفته و چگونه آن را بیان کرده است:
او گفت: «مرد سیاهپوست در آن گوشه، برو ببین او که است؟ مرد سیاهپوستی که آن گوشه ایستاده، قابل قبول نیست که این گونه رفتار کند.»
آقای ویبو، یک بازیکن سابق بینالمللی و دستیار مربی تیم حاضر در لیگ قهرمانان است اما توصیفی که برای او استفاده شد رنگ پوست او بود: «مرد سیاهپوست».
نه تنها این موقعیت او را نادیده میگیرد، بلکه بیانی نامحترمانه است.
بعضی از دفاعها شامل این ادعا بود که آن توصیف، راهی آسان برای نشان دادن آقای ویبو بوده است، و در اصل این بخشی از مشکل است. او به رنگ پوست خود تقلیل یافته چون در اقلیت قرار دارد، که خود حاکی از مشکل بزرگتر فوتبال در زمینه عدم نمایندگی از نژادهای مختلف در خارج از میدان بازی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
یکی دیگر از توجیههای رایج این بود که «من اهمیت نمیدادم اگر «فرد سفیدپوست» نامیده میشدم.» بله، چرا که این امر با بار سنگینی از نژاد شما همراه نیست که به خاطر رنگ پوستش برای قرنها، مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، به بردگی فروخته شده و هنوز به خاطر عدم تعادل ساختارهای موجود، در وضع بسیار نامساعدی به سر میبرد.
این قیاسی اشتباه و کاملا جاهلانه است. همچنین اظهارات غیر قابلتوجیحی مانند این: «چگونه این بیان، از این نوع خطاب قرار دادن متفاوت است که فردی را در لباسی قرمز یا عینک به چشمزده، توصیف کرد یا گفت آن فرد بلند قد؟»
همچنین به اظهارات میکا ریچاردز ارجاع داده میشود که گفته است این گفته برایش توهینآمیز نیست. در اینجا، این سوال مطرح میشود که مگر نظر او دیدگاهی قطعی برای تمام افراد سیاهپوست است؟ فقط به این خاطر که او میتواند این اظهارات را نادیده بگیرد، دلیل نمیشود که دیگران هم میتوانند یا باید چنین کاری انجام دهند.
ما این حق را نداریم که به ویبو، دمبا با و هر کس دیگری که برداشتی توهینآمیز از آن گفته داشت، بگوییم باید چه احساسی داشته باشند. ما حق این را نداریم که برای افراد رنگین پوست، در مورد اموری که به خاطر نژادشان برایشان توهینآمیز است حد و مرز تعیین کنیم. دقیقا همین امر درباره افرادی که به خاطر جنسیت، گرایش جنسی، مذهب، یا هر عامل تبعیضآمیز دیگری به حاشیه رانده شدهاند نیز صادق است.
ما نمیتوانیم زبانها را از ارتباطات تاریخی آنها پاک کنیم و باید از گوشدادن به افرادی که اصرار دارند چه اصطلاحاتی از نظر فرهنگی در کشور آنها قابل قبول است، دست برداریم؛ به ویژه وقتی آنها بخشی از اقلیتی نیستند که این واژگان برای توصیف آنها استفاده میشود.
اینکه آقای کولتسکو، با استفاده از واژه «نگرو» قصد توهین داشت یا نداشت، بیاهمیت است. همانطور که رئيس هیات مدیره شورای ضد تبعیض رومانی اظهار داشته است: «این حادثه، موردی از نژادپرستی آشکار است که جای هیچ توجیهی باقی نمیگذارد. او میتوانست از جزئیات فراوان دیگری به جای رنگ پوست آقای ویبو برای توصیف او استفاده کند.»
در ورزشگاه پارک دس پرینسس، در شامگاه سهشنبه، هیچچیز تاثیرگذارتر از این نبود که هر دو تیم متحد، با هم زمین بازی را ترک کردند و یوفا را مجبور کردند برای ادامه بازی تیم داوران را تغییر دهد.
نه به نژادپرستی، بدون هرگونه اگر و اما، و هر جایی که به آن تعلق دارم.
© The Independent