دانشمندان می‌گویند یک دایناسور به اندازه گوسفند که بیش از هفتاد میلیون سال پیش می‌زیسته در اثر انتخاب طبیعی، دارای طوق بزرگ در گردن شده است.  پروتوسراتوپس  (نیاشاخ‌چهره) یک گیاهخوار ۱.۸ متری بود که در بیابان گُبی مغولستان می‌زیست. پیش از این باور بر این بود که این حاشیه‌های چین‌دار و طوق‌های پیچیده، به منظور حفاظت از گردن در برابر مهاجمان یا احتمالا به عنوان ابزاری برای تنظیم دمای بدن استفاده می‌شده است. اما یک بررسی جدید می‌گوید که مهم‌ترین کاربرد آن در حقیقت احتمالا جذب جفت بوده است و به همان شکل که طاووس‌ها از پر خود استفاده می‌کند.  

دکتر اندرو کناپ، محقق دوره پسادکترا در موزه تاریخ طبیعی می‌گوید: «ما در بسیاری از فسیل حیوانات، ساختارها و ویژگی‌های غیرمعمولی را شاهد هستیم که در واقع در بین حیوانات زنده امروزی دیده نمی‌شود. پروتوسراتوپس‌ها شاخ نداشتند اما طوق داشتند. پیش از این چند نظریه برای توضیح ضرورت وجود این طوق‌های گردن پیشنهاد شده بود. برخی پیشنهاد می‌کردند که آن‌ها از این طوق‌ها برای حفاظت از خود استفاده می‌کردند یا این که نقش خنک‌کننده را برای این گیاهخواران عظیم ایفا می‌کردند، یا این که با کمک آن می‌توانستند اعضای مختلف گونه خود را از یکدیگر تشخیص دهند.»

اما در پژوهشی که در روز چهارشنبه منتشر خواهد شد، او و تیمش اسکن‌های سه بعدی ۳۰ جمجمه کامل از حیوان قبل از این حیوان ماقبل تاریخ را تجزیه و تحلیل کرده‌اند. آن چه که آن‌ها کشف کردند این است که طوق‌های گردن با گذر زمان بزرگ‌تر شده‌اند، مساله‌ای که نشان می‌دهد این افزایش اندازه، نتیجه مستقیم انتخاب جنسی بوده است. به عبارت دیگر این صفت خاصی بود که به طور فزاینده‌ای به آن توجه می‌شد زیرا مورد علاقه اعضای جنس مخالف قرار داشت و از این رو بیشتر به صفت غالب تبدیل می‌شد. 

در حالی که انتخاب جنسی در سنگواره‌ها ظاهر می‌شوند، دانشمندان هیچ شواهد مشخصی مبنی بر دودیسی جنسی - که در آن هر دو جنس یک گونه، سوای اندام‌های تناسلی خود، ویژگی‌های متفاوتی را نشان می‌دهند- پیدا نکردند. اگرچه این ویژگی ممکن است در جانوران موجود بوده باشد (دودیسی جنسی به تفاوت ظاهری بین جنس نر و ماده در یک گونه زیستی گفته می‌شود).

دکتر کناپ می‌گوید: «به طور قطع می‌توان گفت که بین نر و ماده تفاوت بوده است اما معمولا این تفاوت در اندازه بدن است به طوری که نرها بزرگ‌تر از ماده‌ها هستند و یا بالعکس. چنین چیزی می‌تواند از طریق یک مشخصه دیگر مانند رنگ باشد، که در سنگواره‌ها باقی نمی‌ماند.»