پس از هفته ها رکود در مذاکرات صلح افغانستان، از هفته گذشته گفتوگوها از سر گرفته شده است. در آخرین دیدار شب گذشته، هیئت رهبری دو تیم با همدیگر دیدار کردند و در باره دستور کار گفتوگوها بحث کردهاند.
به همین دلیل روز گذشته محمد اشرف غنی رئیسجمهوری افغانستان نیز نشستی را با تعدادی از اعضای مجلس نمایندگان در ارگ ریاست جمهوری برگزار کرد. آقای غنی در این دیدار گفت که افغانستان بیشتر از هر زمان دیگر به رسیدن به صلح و آرامش نزدیک شده و زمینه جدی مذاکرات صلح فراهم شده است. رئیسجمهوری غنی همچنان گفت که مجلس نمایندگان پس از این در جریان تمامی چند و چون مذاکرات قرار خواهد گرفت و در تمامی فرآیند صلح با مجلس مشورت صورت میگیرد.
از آن سو، میر رحمان رحمانی رئیس مجلس نیز در سخنانش در این نشست گفت که از موضع دولت افغانستان در قبال مذاکرات صلح حمایت میکند. اظهارات اخیر آقای رحمانی در رابطه با حمایت از ایجاد حکومت موقت در افغانستان، سر و صدای زیادی به راه انداخته و حکومت را نسبت به وی بدبین ساخته بود.
به همین دلیل، در این نشست آقای رحمانی با لحنی منعطفتر سخن گفت. آقای رحمانی گفت که بنبست مذاکرات افغانستان را در وضعیت سختی قرار داده است. او همچنین گفت که طالبان در رابطه با مذاکرات صلح بهانهگیریهای مختلف دارند و سطح خشونتها را نیز بلند نگه داشتهاند. به همین دلیل، مجلس نمایندگان نگرانی خود را نسبت به وضعیت اعلام کرده، از عملکرد رئیسجمهوری حمایت میکند.
این لحن آشتیجویانه رئیس مجلس نمایندگان نشان میدهد که یخهای موجود میان دو قوه دوباره آب شده و نزدیکی بیشتری میان آنها به وجود آمده است.
رد دو مرتبهای بودجه ملی افغانستان که باعث شد حکومت نزدیک به یک ربع از سال مالی را بدون بودجه بگذراند، تنشها میان حکومت و پارلمان را به شدت بالا برده بود. حالا به نظر میرسد که اجماع دوبارهای میان دو قوه به وجود آمده و هر دو قوه سعی دارند در روند صلح افغانستان موضعگیری همسانی داشته باشند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با توجه به اینکه مذاکرات صلح دوباره از سر گرفته شده است، اجماع در میان دولت افغانستان میتواند موضع دولت را در مقابل گروه طالبان قویتر کند. یکی از تلاشهای عمده طالبان این بود که بتوانند میان دولت افغانستان و چهرهها و جریانهای سیاسی که زیر چتر نظام حضور دارند، رخنه کنند و بین آنها چند دستگی به وجود آورند.
این تلاش در صورت پیروزی میتوانست در مذاکرات صلح، دست بالا را به طالبان بدهد. دولت پاکستان هم در این عرصه با طالبان همگام بود و با دعوت مستقل و جداگانه سیاستمدارن به اسلام آباد سعی میکرد تا فاصله میان آنان و دولت را بیشتر بسازد.
اظهارات گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی پس از برگشت از سفر پاکستان به خوبی بیانگر این سیاست مشترک طالبان و پاکستان بود. آقای حکمتیار در برگشت از سفر پاکستان با قاطعیت به رسانهها گفت که دولت پاکستان هیچ نفوذی بر طالبان ندارد و رهبری طالبان در پاکستان نیست. او حتی منکر رابطه میان طالبان و القاعده شد و گفت که طالبان هیچ رابطهای با القاعده یا داعش ندارند. رابطهای که وجود آن این روزها به صورت مستند آشکار میشود.
حالا دولت افغانستان با توجه به تلاشهای طالبان و پاکستان برای ایجاد فاصله میان جریانهای سیاسی و دولت در افغانستان، سعی در ایجاد اجماع و یک دستگی در روند صلح دارد. سخنان چند روز پیش رئیسجمهوری نشان میداد که آقای غنی میخواهد دوباره حتی چهرههای منتقد خود را نیز به سوی خویش فرا بخواند. در این راستا امتیازهایی نیز برای این چهره های سیاسی در نظر گرفته شده است. چنانچه به نظر میرسد مارشال دوستم و محمد محقق بر اساس همین امتیازها به ارگ نزدیک شدهاند.
با این حال، هنوز در پارلمان افغانستان نمایندگانی وجود دارند که نمیخواهند دوباره به ارگ ریاست جمهوری نزدیک شوند. حالا باید دید که رئیسجمهوری برای نزدیک ساختن آنان چه چارهای میاندیشد.