سرور دانش، معاون دوم رئيس جمهوری افغانستان با طرح «توافقنامه صلح» که در شورای عالی مصالحه ملی نهایی شده است، شدیدا مخالفت کرده و آنرا دارای کاستی‌های جدی دانسته است.  

شورای عالی مصالحه ملی پس از روزها جلسه سرانجام در ۲۲ فروردین طرح توافقنامه صلح را که تلفیقی از طرح صلح اشرف غنی، رئیس جمهور و زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا برای افغانستان است، ارایه کرد.

مبنای طرح رئيس جمهور حفظ دولت و رهبری کنونی و رفتن به انتخابات زودهنگام است و بنیاد طرح خلیلزاد برگزاری دولت انتقالی صلح است.

اما شورای عالی مصالحه ملی بر ایجاد دولت انتقالی مبتنی بر نظام صدارتی و تقسیم صلاحیت‌ها بین ریاست‌‌جمهوری و نخست‌وزیر تاکید کرده است.

آقای دانش شورای عالی مصالحه ملی را به جانبداری از طرح خلیلزاد متهم کرده و گفته است: «در این طرح، با طرح رئیس جمهور و حکومت افغانستان، برخورد توهین‌آمیز صورت گرفته است و هیچ‌گونه توضیحی درباره آن گفته نشده و تنها یک تصویری بسیار فشرده از فهرست آن ارائه شده است، در حالی که همین طرح (حکومت صلح) به عنوان گزینه الف هم معرفی شده که اصولا باید گزینه نخست و برگزیده تلقی شود و امتیازات آن برجسته شود ولی در مقابل، طرح ب (دولت انتقالی) که طرح درجه دو است چندین برابر با توضیحات و تفصیلات بیان شده و مبنای تمام مباحث و راهکارهای بعدی قرار گرفته است و طرح الف نادیده گرفته شده است و این نگرش یک‌جانبه گروه فنی را نشان می‌دهد که عمدا خواسته طرح حکومت را مبهم جلوه دهد و به حاشیه براند».

آقای دانش می‌افزاید که این کاستی‌هایی دارد و «به طور عمده طرح آقای سفیر خلیلزاد را محور قرار داده و همه عناصر آن را با تعدیلات و اصلاحاتی تایید کرده و از خود ابتکاری نکرده است».

معاون رئيس جمهور کشور نتیجه‌گیری کرده است: «این طرح به جای تقویت اجماع در جبهه جمهوریت، اختلافات در درون جبهه جمهوریت را برجسته ساخته است و به همین جهت به هیچ صورت قابل ارائه به نشست استانبول یا نشست دیگر نیست و باید از نو و با دقت بیشتری طرح جامع و مورد توافق همه تدوین گردد».

با این حال مقام‌های ارشد که این طرح را در شورای عالی مصالحه ملی نهایی کرده‌اند معتقدند که طرح صلح دیدگاه‌های تمام جوانب را در نظر گرفته است و کوشیده است سندی را آماده کند که بتواند به توافق صلح در میز مذاکره با طالبان بیانجامد.

کمیته فنی شورای عالی مصالحه ملی که این طرح را نهایی کرده است شامل مقام‌های ارشد دولتی و سیاسی از جمله حنیف اتمر، وزیر خارجه، حمدالله محب، مشاور امنیت ملی، یونس قانونی، رئیس پیشین مجلس، عطا محمد نور، والی پیشین بلخ و بسیاری دیگر از چهره‌های سیاسی است.

اما آقای دانش تاکید می‌کند که این طرح صلح دیدگاه‌های همگان را نتوانسته انعکاس دهد.

او در بیانیه‌ای که در فیس‌بوکش منتشر کرده است، می‌گوید: «این طرح در حقیقت دیدگاه تنها یک جناح یا بهتر بگوییم یک حزب را برجسته ساخته است. نظام پارلمانی یا صدارتی چه برای دوره انتقال و چه برای آینده افغانستان، تنها نظر یک حزب است و نباید به عنوان نظر همه جبهه جمهوریت و نظر همه اقوام و احزاب قلمداد شود. از سوی دیگر نظام کامل پارلمانی با توجه به مساعد نبودن بستر نظام حزبی فراگیر، زمینه تطبیق آن فراهم نیست. چنان که در گذشته‌های تاریخ سیاسی افغانستان نیز نظام پارلمانی موفق نبوده است».

با این حال، اشرف غنی، رئيس جمهور کشور، تاکنون نسبت به این طرح ابراز عقیده نکرده است. امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری، نیز مشخصا درباره طرح صلح شورای عالی مصالحه ملی نظر نداده است.

شورای عالی مصالحه ملی که طرح خود را نهایی کرده هم در واکنش به سخنان آقای دانش موضع‌گیری نکرده است.