با انتخاب میگل دیاز-کانل، رئیس جمهوری کوبا، به‌عنوان رهبر حزب حاکم کمونیست، بیش از شش دهه حکومت برادران کاسترو بر این کشور به پایان رسید.

 از زمان پیروزی انقلاب سوسیالیستی کوبا در سال ۱۹۵۹ تاکنون، ابتدا فیدل کاسترو و پس از او برادرش، رائول، جایگاه رهبری این کشور را در اختیار داشتند.

حزب حاکم کمونیست کوبا، روز دوشنبه، ۳۰ فروردین‌ماه، در آخرین روز کنگره خود، میگل دیاز-کانل، رئیس جمهوری این کشور را به‌عنوان دبیر اول این حزب انتخاب کرد. 

جایگاه دبیر اولی یا همان رهبری حزب کمونیست، قدرتمندترین جایگاه سیاسی در نظام تک‌حزبی کشور کوبا محسوب می‌‌شود و براساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۶ کوبا، دبیر اول حزب کمونیست، رهبری حکومت را در دست دارد.

پس از تأسیس حزب کمونیست کوبا در اکتبر ۱۹۶۵، تا سال ۲۰۱۱ فیدل کاسترو  دبیر اول حزب حاکم بود و پس از کناره‌گیری او، در کنگره سال ۲۰۱۱ حزب، رائول کاسترو برای این جایگاه انتخاب شد.   

حالا پس از آن‌که رائول کاسترو ۸۹ساله جمعه گذشته به‌طور رسمی کناره‌گیری خود از رهبری حزب کمونیست را اعلام کرد، میگل دیاز-کانل ۶۰ ساله که پس از انقلاب کوبا متولد شده است، جانشین او می‌شود.

رائول کاسترو هم‌زمان با اعلام کناره‌گیری خود، گفته بود که رهبری حزب را به نسل جوان‌تر واگذار خواهد کرد که «سرشار از انگیزه و روحیه ضدامپریالیستی» است.

دیاز-کانل اعلام کرده است که در تصمیم‌گیری‌های راهبردی و مهم خود به‌عنوان رهبر حزب حاکم، از نظر و مشورت رائول کاسترو استفاده خواهد کرد.

دگرگونی در رهبری کوبا در شرایطی رخ می‌دهد که تحریم‌های شدید آمریکا و همچنین بحران کرونا به‌شدت اقتصاد کوبا را تحت تأثیر قرار داده و مشکلات اقتصادی به‌نوبه خود، موجب افزایش نارضایتی از حکومت شده است.