تصویرهای منتشرشده در رسانه‌های اجتماعی از کندن و آماده‌سازی چندین قبر جدید در محل گور ‌جمعی اعدام‌شدگان تابستان ۶۷ در گورستان خاوران تهران و تدفین دست‌کم دو نفر در روزهای اخیر در این محدوده خبر می‌دهد.

گورستان خاوران در جنوب شرقی تهران قرار دارد و از بخش‌های مختلفی متعلق به اقلیت‌های مذهبی ازجمله ارامنه، هندوها و بهائیان تشکیل شده است. بعد از انقلاب ۵۷ و اعدام‌ مخالفان سیاسی در دهه ۶۰، بسیاری از آن‌ها نیز در بخشی از این گورستان به خاک سپرده شدند، اما پس از اعدام‌های گسترده تابستان ۱۳۶۷، اجساد زندانیان سیاسی اعدام‌شده به‌طور دسته‌جمعی و بدون هیچ سنگ‌ قبر و نشانه‌ای در قطعه‌ای از گورستان خاوران به خاک سپرده شدند. 

این قطعه از گورستان خاوران یکی از مستندات کشتار جمعی تابستان ۶۷ محسوب می‌شود و اعضای خانواده‌های اعدام‌شدگان آن دوره در تهران در مناسبت‌های مختلف ازجمله سالگرد این اعدام‌های سیاسی، برای گرامیداشت یاد آنان به آن‌جا می‌رفتند. در سال ۱۳۸۷ عده‌ای از اعضای خانواده‌های دفن‌شدگان در گورستان خاوران از خاک‌برداری در این قطعه و کاشت درخت در آن‌جا خبر دادند؛ اقدامی که در واقع تلاشی برای محو اسناد باقی‌مانده از اعدام‌های ۶۷ محسوب می‌شود. 

قطعه مربوط به گور جمعی اعدام‌شدگان ۶۷ در کنار بخش مربوط به بهائیان قرار دارد و در روزهای گذشته، خبرهایی منتشر شد مبنی‌بر این‌که نمایندگان سازمان بهشت زهرای تهران استفاده از این بخش گورستان برای بهائیان ممنوع کرده و از آن‌ها خواسته‌اند که مردگان خود را در آن قطعه دفن کنند. 

جامعه بین‌المللی بهائی روز پنج‌شنبه، دوم اردیبهشت‌ماه، در بیانیه‌ای با اشاره به مصادره گورستان بهائیان در تهران (گلستان جاوید) و تخریب بیش از ۱۵هزار قبر آن در سال ۱۳۶۰ (۱۹۸۱ میلادی)، نوشته است که پس از آن قطعه زمینی موسوم به «لعنت‌آباد» (در گورستان خاوران) به بهائیان اختصاص داده شد. 

در این بیانیه آمده است که زمین اختصاص داده‌شده به گورستان بهائیان در خاوران «برای چندین دهه کافی است»، اما «مأموران حراست سازمان بهشت زهرا، که گورستان خاوران را مدیریت می کند، استفاده از این زمین را برای بهائیان ممنوع کرده‌اند». 

براساس این بیانیه، اکنون بهائیان «یا باید از فضای باریک بین گورهای موجود برای دفن عزیزانشان استفاده کنند و یا از زمین محل دفن گورهای جمعی که مقامات ادعا می کنند اخیرا تخلیه شده است.»  

در این بیانیه از قول دیان علائی، نمایندە جامعە بین‌المللی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو سوئیس، آمده است: «بهائیان برای همە درگذشتگان احترام قائل‌اند و با توجه به این‌که جامعە بهائی طی دهه‌های متوالی با هتک حرمت گورستان‌های خود روبه‌رو بوده است، نمی‌خواهد با دفن عزیزان خود در محل سابق خاکسپاری دیگران، هیچ فرد دیگری همان درد را تجربه کند.»