اسکار برگزار شد. برای اینکه بشود این جمله سه‌کلمه‌ای را ادا کرد، خون‌دل‌ها خورده شد و دلیل آن‌هم یک‌چیز بود: همه‌گیری کرونا.
البته همه‌گیری کرونا فقط برگزاری مراسم معرفی بهترین فیلم‌ها را تحت تأثیر قرار نداد، بلکه قرنطینه‌های سراسری و محدودیت‌های اجتماعی باعث شد خیلی از فیلم‌ها اصلاً ساخته نشوند، چه برسد به اینکه برای دریافت جایزه به آکادمی معرفی شوند.
بسته بودن سینماها هم باعث شد همان تعداد اندک فیلم‌های ساخته‌شده، شانس پخش سینمایی چندانی نداشته باشند. دلیلی که باعث شد، آکادمی، شرط اکران عمومی را برای نامزدها بردارد به این امید که تعداد فیلم‌ها به حدنصاب برگزاری یک جشن آبرومند برسد.
کووید ۱۹ کاری کرد که حتی جنگ جهانی نتوانست. مراسم دو ماه به تأخیر افتاد. البته هنوز هم می‌توان گفت اسکار بسیار خوش‌اقبال بود که توانست برگزار شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بیش از نیم میلیون نفر در دوران همه‌گیری کرونا در ایالات‌متحده جان خود را از دست دادند. این کشور حتی در دوران جنگ جهانی هم‌چنین مصیبت دامن‌گیری را تجربه نکرده بود. هم چه بار غم بیشتر باشد، تلاش برای برگرداندن زندگی به روال عادی نیز سخت‌تر خواهد شد.
آکادمی تمام تلاش خود را کرد تا دوباره پیک زرق‌وبرق و نور و هیجان را، حتی شده برای یک‌شب، به سراسر دنیا بفرستد و امیدوار باشد به‌زودی، پس از واکسیناسیون عمومی، دوباره علاقه‌مندان به تماشای فیلم‌ها روی پرده سفید، دم در سینماهای سراسر جهان صف ببندند.
ستاره‌ها در سالی که درآمد چندانی نصیبشان نشده بود دوباره پیراهن‌ها و کت‌وشلوارهای چند هزار دلاری تنشان کردند و بعد از مدت‌ها بدون ماسک جلوی دوربین رفتند.
شرکت‌کنندگان اسکار امسال با نشان دادن جواب منفی آزمایش کرونا، می‌توانستند در جریان مراسم، ماسک صورت خود را بردارند. فاصله میزها هم بیشتر از حد معمول شد و تعداد شرکت‌کنندگان هم بسیار محدود.
خیلی از اتفاقاتی که گمان می‌کردیم شاهدش باشیم، با دور شدن میزها از هم و کوتاه شدن فهرست مهمان‌ها، اتفاق نیفتاد. خیلی‌ها منتظر بودند ببینند آیا مگان مارکل که به علت بارداری در مراسم ختم شاهزاده فیلیپ شرکت نکرده بود به اسکار خواهد آمد؟ یا برد پیت و جنیفر آنیستون در این اسکار با هم رفتار صمیمانه‌ای خواهند داشت؟
در غیاب حاشیه‌های غیر سینمایی اسکار ۲۰۲۱، فهرست فیلم‌ها کار منتقدان را راحت کرد. تقریباً هیچ جنجالی برای فیلم‌های راه نیافته، بر پا نشد. شرکت داده‌شده ها واقعاً خوب بودند. هر فهرستی واقعاً پروپیمان و عالی بود.
اسکار امسال دوتا جایزه به منک (Mank) به کارگردانی دیوید فینچر داد. وقایع مربوط به ساخت یکی از شاهکارهای سینمایی، همشهری کین که خودش فقط یک اسکار برد.
دو نامزد ایرانی‌تبار، رامین بحرانی و نینا پدراد که در بخش فیلم‌نامه اقتباسی با فیلم‌های ببر سفید و بوارت ۲ نامزد شده بودند، نتوانستند به اسکار برسند.
یک قسمت غم‌انگیز مراسم امسال، نامزد شدن چادویک بوزمن برای بهترین بازیگر بود. برخلاف سالی که هیث لچر بعد از مرگ اسکار گرفت، خانواده چادویک بوزمن که بعد از چند سال مبارزه با سرطان، تابستان گذشته درگذشت، این جایزه را به یاد او به خانه نبردند. برنده این بخش، آنتونی هاپکینز، نه در مراسم شرکت کرد و نه پیام ویدئویی فرستاد.
ستاره اصلی به نظر من، سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها (Nomadland) بود که با شش بار نامزدی، سه اسکار برد. بهترین کارگردانی و بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن. خیز بلند زنان بازیگر و کارگردان در سال‌های اخیر بلند و بلندتر شده است. تلاشی که بعد از دهه‌ها جنگیدن برای حقوق برابر، هرچند هنوز به نتیجه نرسیده اما زنان بیشتری روی صندلی کارگردان و تهیه‌کننده نشستند.
