دفتر نمایندگی نهاد یونیسف در بریتانیا (UNICEF UK) می‌گوید بریتانیا می‌تواند از ماه ژوئن ۲۰ درصد واکسن‌های کوویدی را که در اختیار دارد به کمک‌های جهانی اختصاص دهد و همچنان به هدف خود در تزریق نخستین دوز واکسن به تمامی بزرگسالان این کشور تا ماه ژوئیه دست یابد.

این نهاد خیریه هشدار داده است که اگر بریتانیا واکسن‌هایش را با جهان سهیم نشود، احتمال دارد موفقیت برنامه واکسینه کردن عمومی این کشور «معکوس» شده و با موج دیگر بیماری ناشی از جهش‌های ویروس کرونا مواجه شود.  

نمایندگی نهاد یونیسف در بریتانیا از دولت این کشور و کشورهای عضو «جی ۷» خواسته است از ماه ژوئن واکسن‌هایی را که در اختیار دارند از طریق برنامه «کوُوَکس» به اشتراک بگذارند تا اقشار آسیب‌پذیر بتوانند واکسینه شوند. این اقدام می‌تواند از گسترش جهش‌های ویروس جلوگیری کرده و اجتماع را به روی کودکان بگشاید.

لیام سوُلیس، مدیر سیاست‌گذاری «یونیسف بریتانیا» به ایندیپندنت گفت: «ما با این واقعیت روبه‌رو بوده‌ایم که تولیدکنندگان جهانی واکسن در حال حاضر تحت فشار بسیاری قرار دارند. این امر کارایی کووکس و واکسیناسیون کشورهای فقیر یا با درآمد متوسط را محدود می‌کند.

سولیس گفت: «یکی از راه‌حل‌های مهم در کوتاه‌مدت بررسی میزان عرضه (واکسن) در کشورهای ثروتمند مثل بریتانیا و سایر کشورهای عضو «جی ۷» و سهیم شدن تعدادی از واکسن‌ها با کووکس است تا پیش‌بینی‌های مرتبط با کمبود واکسن تا حدی جبران شود.»

بنا به تحلیل‌های موسسه «اِرفینیتی» که یونیسف بریتانا به آن ارجاع کرده، تاکنون بریتانیا به‌ رغم آنکه جمعیتش تنها یک درصد جمعیت جهان است، از هر ۲۵ واکسن که قرار است در سال جاری (۲۰۲۱) تولید شود یک واکسن را برای خود رزرو کرده است. 

اگر همه واکسن‌های در حال تولید از تایید مقام‌های بهداشتی بگذرد، انتظار می‌رود بریتانیا تا پایان سال ۲۰۲۱ بیش از ۳۴۷ دوز واکسن کرونا در اختیار داشته باشد. این در حالی است که کمتر از دو درصد واکسن‌های کووید جهان به قاره آفریقا رسیده است. 

آقای سولیس می‌افزاید که در اینجا منافع شخصی نیز مطرح است زیرا «هرچه برنامه واکسینه کردن جهانی گسترده‌تر باشد، بهتر می‌توانیم خود را در مقابل جهش‌های جدید ویروس حفاظت کنیم.

او می‌گوید: «هر ماه که بگذرد با خطر شیوع جدید بیماری یا یک جهش جدید ویروس در نقاط مختلف روبه‌رو هستیم. ما در حال حاضر توانایی اقدام (در مقابله با ویروس) را داریم. پس بیایید وارد عمل شویم.»

جوانا ری، مدیر راهبردی و حقوقی یونیسف بریتانیا می‌گوید: «بریتانیا در واکسینه کردن عمومی کووید‌- ۱۹ به بیش از نیمی از شهروندانش بسیار عالی عمل کرده است و همه ما باید به این دستاورد مفتخر باشیم.»

او می‌افزاید: «اما نمی‌توانیم این نکته را نادیده بگیریم که بریتانیا و کشورهای عضو جی ۷ به‌رغم آنکه تنها ۱۳ درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، بیش از یک سوم واکسن‌های (کووید) جهان را خریداری کرده‌اند. این خطر وجود دارد که کشورهای فقیر از این روند عقب بمانند. تا زمانی که بریتانیا به فوریت در دوزهای واکسنی که در اختیار دارد سهیم نشده و مطمئن نشود که دیگران نیز در جهان در مقابل ویروس محافظت شده‌اند، از گزند کووید‌- ۱۹ در امان نخواهد بود.»

جوانا ری می‌گوید: «موفقیت برنامه واکسینه کردن عمومی ما می‌تواند به دلیل جهش‌های مرگبار ویروس معکوس‌شده و نظام درمان عمومی کشور با موج دیگری از عفونت روبه‌رو شود.»

تحلیل‌های یونیسف بریتانیا نشان می‌دهد که پس ازآنکه تمام بزرگسالان بریتانیا واکسینه شده و افراد آسیب‌پذیر دوز دیگری از واکسن را دریافت کنند، همچنان در سال جاری آن تعداد واکسن اضافی در اختیار خواهد داشت که ۵۰ میلیون نفر دیگر را در سطح جهان به طور کامل واکسینه کند. این رقم در صورت تایید نتیجه فاز سوم آزمایش‌ها (واکسن‌ها) به ۱۱۵ میلیون نفر افزایش خواهد یافت که عرضه آن را در سطح جهانی از تعداد ۵۹ میلیون دوز که تاکنون از طریق کووکس به کشورهای فقیرتر ارسال شده، افزایش می‌دهد.  

نتیجه نظرخواهی تارنمای «یو گاو» از جانب یونیسف بریتانیا نشان می‌دهد که ۸۵ درصد جمعیت بریتانیا از اقدام دولت در سهیم شدن واکسن‌های اضافی کووید با دیگر کشورها حمایت می‌کنند. 

در این میان، پرفسور کریس ویتی، مقام ارشد پزشکی انگلستان، (بخشی از بریتانیا) گفته است که  راه جلوگیری یا به حداقل رساندن جهش‌های ویروسی جدید «تفوق» بر همه‌گیری در سطح جهانی است.

در این میان، سازمان بهداشت جهانی گفته است میان کشورهای ثروتمند و فقیر «اختلاف تکان‌دهنده‌ای» پیرامون دسترسی به واکسن‌های کووید‌- ۱۹ وجود دارد.

دکتر تدروس ادهانوم گبریسیوس، دبیر کل سازمان بهداشت جهانی، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «اختلاف تکان‌دهنده در دسترسی به واکسن کووید‌-۱۹ همچنان یکی از بزرگ‌ترین خطرها برای پایان دادن به همه‌گیری است. کشورهای ثروتمند و با عایدات متوسط نماینده ۵۳ درصد جمعیت جهان هستند اما ۸۳ درصد واکسن‌های دنیا را در اختیار دارند.»

او می‌گوید: «در تضاد با آن، کشورهای کم درآمدتر و فقیر که دارای ۴۷ درصد جمعیت جهان هستند، تنها ۱۷ درصد واکسن (کووید) دریافت کرده‌اند.»  

او افزود: «اینکه به چه سرعت به همه‌گیری کووید‌- ۱۹ پایان داده یا چند تن از برادران و خواهرانمان را در این میان از دست خواهیم داد، به سرعت و مراعات تساوی در واکسینه کردن عمومی بخش چشمگیری از جمعیت (جهان) و ادامه مراعات تدابیر موثر بهداشت عمومی بستگی دارد.»