خدیجه الکبری هر روز با لباس پسرانه سوار بر موتورسیکلت از میان ازدحام شهر کویته می‌گذرد تا برادر و خواهرش را به مدرسه برساند.

این داستان مبارزه خدیجه ۱۷ ساله در سرزمینی است که در آن بیرون آمدن زنان -به تنهایی- به طور سنتی ممنوع است.

بر اساس گزارش عرب نیوز و بر اساس تحقیق و مطالعه سال ۲۰۱۶ دانشکده اقتصاد لندن در مورد تبعیض جنسیتی، این موضوع از نظر تحرک و تردد، موانع اجتماعی و نگرانی‌های ایمنی، رفت‌وآمد زنان به بیرون از خانه در سراسر پاکستان را محدود کرده است، به طوری که در غالب فعالیت‌های اجتماعی (۸۰ درصد) مردان شرکت دارند.

وضعیت زنان در بلوچستان -بزرگ‌ترین و عقب‌مانده‌ترین ایالت پاکستان از نظر مساحت- از هر ایالت دیگری بدتر است؛ به طور مثال در سال ۲۰۲۱، پلیس رهنمایی و رانندگی مرکز استان کویته ۲۸ هزار و ۷۰۰ موتورسوار را  ثبت‌نام کرده که در میان آن‌ها حتی یک زن هم نبوده است.

آمار و ارقام پلیس نشان می‌دهد که از دهه ۱۹۹۰ تاکنون، در شهر کویته فقط سه مجوز موتورسیکلت برای رانندگان زن صادر شده است.

بر اساس اطلاعات اداره آمار پاکستان، زنان کارگر بلوچستان تنها ۵.۰۶ از کل زنان این ایالت‌ را تشکیل می‌دهند که کمترین میزان در پاکستان به شمار می‌رود.

خدیجه در گفت‌وگو با عرب نیوز گفته است: «بسیاری از دختران در اینجا به دلیل مشکلات حمل‌ونقل ناچار ترک تحصیل می‌کنند. خود من باید پوشش پسرانه اختیار کنم تا در خیابان‌ها جلب توجه نکنم. برای این کار در کنار لباس پسرانه از کلاه، دستکش، کفش مردانه و عینک آفتابی هم استفاده می‌کنم.»

خدیجه از زمان قبولی در آزمون دبیرستان در سال ۲۰۱۵، موتورسواری می‌کند. او سومین فرزند ارشد از ۱۲ خواهر و برادر خود است و اکنون مسئولیت بردن و آوردن خواهر و برادر کوچک‌ترش به مدرسه را بر عهده دارد. خدیجه پس از رساندن خواهر و برادرش، برای ادامه تحصیل به دانشگاه می‌رود؛ بنابراین او هر روز باید مسافتی حدود ۲۲ كیلومتر را با موتور خود بپیماید.

خدیجه موتورسواری را از پدرش، غلام قادر بگتی، آموخت که در دبیرستان پسرانه سریاب مل معلم است.

قادر بگتی می‌گوید: «خدیجه از ۱۰ سالگی به موتورسواری علاقه‌ای جنون‌آمیز داشت. وقتی فهمیدم که نمی‌توانم هر روز فرزندانم را تا مدرسه برسانم، تصمیم گرفتم به خدیجه موتورسواری یاد بدهم. من همواره خواسته‌ام زمینه آموزش را برای فرزندانم به ویژه دخترانم فراهم کنم.»

قادر گفت: «من به خدیجه توصیه کردم تا خود را زیر پوشش مردانه پنهان کند چون نگران امنیت و سلامتی‌اش بودم و نمی‌خواستم او در بیرون از خانه اذیت شود، با کسی دعوا کند یا پسران ولگرد تعقیبش کنند.»

از سوی دیگر، پلیس اعلام کرده است که اگر دختران و زنانی همانند خدیجه پا پیش بگذارند و همت کنند، نیروهای امنیتی آماده‌اند از آن‌ها حمایت کنند.

گل سیدخان آفریدی، مسئول ارشد پلیس راهنمایی و رانندگی، می‌گوید: «ما به آن‌ها کمک می‌کنیم و زمینه آموزش آن‌ها را فراهم خواهیم کرد. زنان پلیس راهنمایی و رانندگی در مکان‌های مختلف کویته مشغول کارند و به رانندگان زن کمک می‌کنند. اگر زنان موتورسیکلت‌سوار به خیابان‌ها بیایند، قطعا پلیس راهنمایی و رانندگی برای محافظت و کمک به آن‌ها حاضر خواهد بود.»

اما خدیجه می‌گوید که این کار، مستلزم تغییر در تفکر و نگرش جامعه است: «من از والدین دوستان دانشگاهی‌ام خواسته‌ام که به دخترانشان اجازه رانندگی دهند. رانندگی ما را توانمند می‌کند. با این سواری آسان (موتورسیکلت) می‌توانیم بدون مواجهه با مشکلات حمل‌ونقل عمومی یا آزار و اذیت خیابانی به همه‌جا برسیم.»

به گفته او: «من آرزو می‌کنم که روزی در جاده‌های کویته با لباس دخترانه سوار موتورسیکلت شوم و دلم می‌خواهد دختران بیشتری را در این شهر ببینم که با پوشش دخترانه موتورسیکلت می‌رانند.»