روز دوشنبه سوم مرداد، وزارت خارجه افغانستان در خبرنامه‌ای اعلام کرد که حنیف اتمر، وزیر خارجه این کشور با محمد ابراهیم طاهریان، نماینده ویژه وزارت خارجه ایران در امور افغانستان، دیدار کرده است. در این دیدار در مورد وضعیت جاری در افغانستان و روند صلح بین‌افغانی گفت‌وگو شده است.
در اطلاعیه وزارت خارجه افغانستان آمده است که محمد ابراهیم طاهریان، نماینده ویژه وزارت خارجه ایران، در دیدار با وزیر خارجه افغانستان، حمایت کشورش را از گفت‌وگوهای صلح بین‌افغانی اعلام کرده است. طاهریان گفته است: «جمهوری اسلامی ایران در صورتی از روند صلح افغانستان حمایت می‌کند که دستاوردهای بیست ساله افغان‌ها در آن حفظ شود.»
نماینده ویژه وزارت خارجه ایران در امور افغانستان ضمن حمایت از روند صلح بین‌افغانی، تقویت روابط و همکاری‌ها میان کابل و تهران را خواستار شده است.
حنیف اتمر، وزیر خارجه افغانستان نیز در دیدار با آقای طاهریان از حمایت تهران از روند صلح بین‌افغانی و گسترش این حمایت‌ها و همکاری‌ها استقبال کرده است. آقای اتمر گفت: «همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، و تجارتی میان کابل و تهران برای مردم دو کشور یک نیاز جدی است و آرزو داریم که این همکاری‌ها بیشتر گسترش پیدا کند.»
وزیر خارجه افغانستان در این دیدار افزایش خشونت، قتل و کشتار خودسرانه مردم، شکنجه غیرنظامیان و نقض حقوق بشر در مناطق تحت کنترل طالبان در این کشور را یادآور شده و افزوده است: «قدرت گرفتن طالبان و افزایش خشونت‌ها از جانب آنان افراطی‌گری و حضور گروه‌های تروریستی بین‌المللی از جمله داعش در افغانستان و منطقه را گسترش خواهد داد.»
در یک سال اخیر این چندمین بار است که نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران برای دیدار با مقام‌های افغان و شماری از سیاستمداران این کشور به کابل سفر می‌کند. دولت افغانستان هر بار هدف سفر آقای طاهریان را حمایت از روند صلح بین‌افغانی و تقویت روابط میان کابل و تهران عنوان کرده است اما با خروج نظامیان خارجی از افغانستان و شدت گرفتن جنگ طالبان با نیروهای امنیتی و دفاعی افغان، پیشروی‌های این گروه (طالبان) در شماری از استان‌های این کشور جامعه جهانی و همسایه‌های افغانستان به ویژه ایران را نگران کرده است. جمهورری اسلامی ایران هر چند در مواردی به حمایت از طالبان متهم است، در ظاهر نشان می‌دهد که مخالف سرسخت این گروه و به قدرت رسیدن آنان در افغانستان است؛ مخالفتی که شماری زیادی از افغان‌ها آن را باور ندارند چون دولت ایران پس از آغاز روند مذاکرات صلح بین‌افغانی تاکنون چندین بار برای رهبران طالبان در تهران فرش قرمز پهن کرده است ودر غیاب دولت افغانستان با آنان گفت‌وگو می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اکنون که افغانستان روزهای پایانی روند خروج نظامیان خارجی را سپری می‌کند و از طرفی در نبردی سنگین با طالبان درگیر است، نمایندگان کشورهای خارجی به ویژه همسایه‌های افغانستان رفت‌وآمدشان به کابل و دیدارهایشان با دولتمردان و سیاسیون افغان را افزایش داده‌اند و اینطور به نظر می‌رسد که حامل پیام‌های در پیوند با پایان جنگ و تامین صلح‌اند تا آن را با دولت افغانستان در میان بگذارند.
با وجودی که جمهوری اسلامی ایران مانند پاکستان به حمایت مالی و تجهیز طالبان و روشن نگه داشتن آتش جنگ در افغانستان متهم است، رفت‌وآمد مقام‌های این کشور به کابل نسبت به گذشته بیشتر شده است اما اینکه چه پیامی می‌آورند و می‌برند معلوم نیست. در حالی که موضوعی که اکنون در افغانستان روشن است، دریافت راه‌حل برای پایان جنگ و تامین صلح پایدار است و همسایه‌های افغانستان باید به آن کمک کنند.
تهران بارها تاکید کرده است که هیچ روابط پنهانی با طالبان ندارد و این اتهام‌ها را که جمهوری اسلامی ایران طالبان را تجهیز و از آن‌ها حمایت مالی می‌کند بی‌اساس می‌خواند. دولتمردان این کشور می‌گویند که طرفدار پایان جنگ و تامین صلح پایدار در افغانستان‌اند و می‌خواهند با افغانستان را در رسیدن به صلح و ثبات همکاری کنند.
حالا نماینده ویژه تهران در حالی یک بار دیگر از حمایت ایران از روند صلح بین‌افغانی و تاکید بر پایان جنگ در افغانستان سخن به میان می‌آورد که تهران از زمان آغاز روند مذاکرات صلح بین‌افغانی تاکنون تاکید کرده است که افغان‌ها باید خود مذاکرات را پیش ببرند و اجازه ندهند خارجی‌ها با سرنوشتشان بازی کنند. این کشور بیش از دو سال است که اعلام کرده است از روند صلحی حمایت می‌کند که بدون مداخله خارجی‌ها به خصوص آمریکایی‌ها باشد و افغان‌ها آن را هدایت کنند و خودشان تصمیم بگیرند.
زریاب حیدری، آگاه سیاسی افغان، جمهوری اسلامی ایران را در ادامه جنگ و کندی روند صلح افغانستان مانند پاکستان مقصر می‌داند و می‌گوید: «مشخص است که بدون همکاری همسایه‌های افغانستان مانند ایران و پاکستان آوردن صلح ممکن نیست اما همسایه‌هایمان به ویژه ایران و پاکستان امتحانشان را پس داده‌اند. آنچه بر زبان می‌رانند با عملشان یکی نیست. یکی به دلیل آب طالبان را حمایت می‌کند و دیگر برای خط مرزی‌اش. هر دو با طالبان رابطه دارند و بیش از ۲۰ سال است که غیرمستقیم از طالبان حمایت می‌کنند.»
شماری دیگر از افغان‌ها بر این باورند که اگر همسایه‌های افغانستان از دورویی دست نکشند و واقعا برای پایان جنگ و آمدن صلح تلاش نکنند، افغانستان پس از خروج سربازان خارجی، سال‌هایی چون دهه ۹۰ و بدتر از آن را پیش رو خواهد داشت و این بار آتش آن بدون شک دامن اسلام‌آباد، تهران، مسکو، پکن و سایر کشورهای همسایه و جهان را خواهند گرفت و آن زمان دیگر هیچ قدرتی نمی‌تواند اوضاع را به کنترل درآورد.
