بر اساس یک بررسی جدید، مقدار ریزپلاستیک موجود در بدن نوزادان ۱۵ برابر بزرگسالان است.

ابعاد ریزپلاستیک‌‌ها کمتر از ۵ میلی‌متر است و معمولا با کنده شدن از بدنه اشیا یا مواد پلاستیکی بزرگ‌تر به محیط زیست و خانه‌ها وارد می‌شوند.

در این مطالعه که در دانشگاه پزشکی نیویورک انجام شده است، محققان برای اندازه‌گیری غلظت پی‌ای‌تی (پلی اتیلن ترفتالات) و پی‌سی (پلی کربنات) در نمونه‌های مدفوع شش نوزاد و ۱۰ بزرگسال و همچنین سه نمونه از اولین مدفوع نوزادان، از طیف‌سنجی جرمی استفاده کردند.

در تمام این نمونه‌ها الیاف ریزپلاستیک پیدا شد. مقدار پی‌سی در بدن بزرگسالان و نوزادان یکسان بود، اما مقدار پی‌ای‌تی در نوزادان، حدودا ۱۴ برابر بود.

به نظر محققان، بالاتر بودن پی‌ای‌تی در بدن نوزادان می‌تواند نتیجه سروکار داشتن آنان با محصولاتی مانند عروسک‌ پلاستیکی و خزیدن روی فرش‌هایی باشد که حاوی مواد شیمیایی‌اند.

کاران‌ تاچالام کانِن، استاد ارشد دانشگاه و نویسنده اصلی این تحقیق، می‌گوید که محصولات مربوط به کودکان باید از مواد ایمن دیگری به غیر از پلاستیک ساخته شوند تا کودکان کمتر با ریزپلاستیک‌‌ها سروکار داشته باشند.

او می‌افزاید: «اگرچه میانگین مقدار ریزپلاستیک‌های پی‌سی در نمونه‌های مدفوع کودکان و بزرگسالان مشابه بود، غلظت پی‌تی‌ای در مدفوع نوزادان به طور متوسط ۱۰ برابر بزرگسالان بود. بالا بودن غلظت ریزپلاستیک در مدفوع خردسالان یک‌ ساله می‌تواند ناشی از گستردگی مصرف محصولات و اقلام پلاستیکی مانند شیشه شیر، لیوان کودک، ظروفی مانند قاشق و کاسه، دندان‌گیر کودک، اسباب‌بازی‌ها و سایر موارد در مرحله رشد باشد. می‌دانیم که کودکان یک ساله اغلب لوازم پلاستیکی و لباس‌ها را به دهان می‌برند. به علاوه، بر اساس تحقیقات انجام گرفته، تهیه شیرخشک نوزادان در بطری‌های پلاستیکی می‌تواند آزاد شدن میلیون‌ها ذره ریزپلاستیک را در پی داشته باشد. بسیاری از غذاهای آماده مخصوص کودکان هم در بسته‌بندی‌های پلاستیکی ارائه می‌شوند که خود منبع تماس دیگر این خردسالان با ریزپلاستیک‌‌اند. افزون بر این، منسوجات هم منبع ریزپلاستیک‌های پی‌ای‌تی به شمار می‌روند. نوزادان اغلب در حال جویدن یا مکیدن پارچه‌‌اند و بنابراین سروکار داشتن این گروه سنی با ریزپلاستیک‌‌های موجود در منسوجات هم مایه نگرانی بیشتر است. فرش‌هایی از جنس پی‌ای‌تی و پی‌پی (پلی‌پروپلین) هم می‌توانند منبع دیگر تماس با ریزپلاستیک‌ها باشند؛ چون کودکان اغلب روی آن‌ها سینه‌خیز می‌روند.»

پروفسور کانن گفته که لازم است تحقیقات بیشتری در این باره انجام شود زیرا در این تحقیق فقط ۱۹ نمونه را بررسی کرد‌ه‌اند که بسیار کم است.

این تحقیق در مجله «اینوایرومنتال ساینس اند تکنالژی لتر» (Environmental Science and Technology Letter) انجمن شیمی آمریکا چاپ شده است.