کاظم غریب آبادی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی در سازمان‌های بین‌المللی در وین و همچنین نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، با انتشار توییتی اعلام کرد که دوران فعالیت او در وین از ١۵ اکتبر (٢٣ مهر) پایان می‌یابد. خبرگزاری‌های نزدیک به سپاه از جمله فارس گزارش دادند که قرار است او در سمت معاون امور بین‌الملل و دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه به عنوان جانشین علی باقری کنی مشغول به کار شود.

در متن توییت وی آمده است: «ماموریت من در وین در ۱۵ اکتبر به پایان می‌رسد تا وظایف جدیدم را در تهران بر عهده بگیرم. سیاست ما بر اساس مشارکت فعال در سازمان‌های بین‌المللی در جهت خدمت به منافع ملی ایران است.»

توهین غریب آبادی به یک زن معترض در وین را شاید بتوان جنجالی‌ترین اقدام غریب آبادی در دوران فعالیتش در وین دانست. او در واکنش به یک زن معترض که خطاب به او و عباس عراقچی معاون وزارت خارجه گفته بود: «‌وطن‌فروش‌ها، خائن‌ها، چرا وطن ما را فروختید؟» گفت: «‌برو گم‌شو».

این پاسخ با واکنش شدید افکارعمومی به ویژه در فضای مجازی مواجه شد.

کاظم غریب‌آبادی که  دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته «دیپلماسی و سازمان‌های بین‌المللی» و دکتری حقوق عمومی است، از سال ۱۳۹۷ و در دوران دولت حسن روحانی به‌عنوان نماینده جمهوری اسلامی به وین اعزام شد. به طور سنتی مسئولان سیاست خارجی جمهوری اسلامی به شکل حاکمیتی انتخاب می‌شوند و ارتباط سیاسی چندانی با دولت مستقر ندارند. از این رو غریب آبادی هم در دولت های مختلف همچنان در بخش بین الملل فعالیت می کرد. او در دولت اول محمود احمدی نژاد، مشاور وزیر امور خارجه در امور هسته‌ای بود. سپس، به عنوان معاون مدیرکل امور سیاسی بین‌المللی وزارت امور خارجه منصوب شد و در دولت دوم احمدی نژاد هم به عنوان «سفیر ایران در هلند و نماینده دائم نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در لاهه» به کار خود ادامه داد.

در حالی از غریب آبادی به عنوان جانشین علی باقری کنی در قوه قضائیه نام برده می‌شود، که او قبلا هم با قوه قضائیه همکاری داشته است. غریب آبادی از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷ و تا پیش از اعزام به وین، معاون امور بین‌الملل و همکاری‌های بین‌المللی قضائی ستاد حقوق بشر بوده است. همزمان با دو سال پایانی فعالیت خود در این سمت، غریب آبادی «دبیر کمیته برجام شورای عالی امنیت ملی» هم بوده است.

او همچنین زمانی که علی لاریجانی مذاکرات را پیش می‌برد، عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران بود.

پیش از او، رضا نجفی به مدت ۵ سال عهده‌دار این سمت بود.

اما طولانی‌ترین سابقه در آژانس بین المللی انرژی اتمی را علی اصغر سلطانیه دارد. او که پس از انقلاب ۵۷ به‌عنوان نخستین نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شروع به کار کرد، هم در دولت میرحسین موسوی و هم در دولت محمودی احمدی‌نژاد به فعالیت پرداخت. سلطانیه در دو نوبت بین سال‌های ۶۱ تا ۶۶ و ۸۵ تا ۹۲ عهده‌دار این سمت بود و بدین ترتیب پرسابقه‌ترین نماینده ایران در آژانس محسوب می‌شود.

به جز این افراد، سید خلیل موسوی بیوکی (۱۳۶۶-۱۳۷۱)، محمد صادق آیت اللهی (۱۳۷۱-۱۳۷۷)، علی اکبر صالحی (۱۳۷۷-۱۳۸۱) و محمد حسینی از سال ۱۳۸۱ تا سال ۱۳۸۵ این سمت را برعهده داشتند.

ایران در سال ۱۳۳۷ (۱۹۵۸)، به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (I.A.E.A) درآمد و در سال ۱۳۴۷ (۱۹۶۸)، پیمان عدم تکثیر سلاح‌های هسته‌ای (N.P.T) را امضاء کرد.

نخستین فردی که به‌عنوان رئیس سازمان انرژی اتمی ایران منصوب شد، اکبر اعتماد بود. او که در سال ۱۳۵۳ به ریاست رسید، تا سال ۱۳۵۷ به کار خود ادامه داد.