شماری از فعالان زن افغان در کابل، با برپایی یک گردهمایی اعتراضی دیگر، جهان را متهم کردند که در برابر نقض حقوق زنان افغانستان در حکومت طالبان سکوت کرده است و این سکوت شرم‌آور و تحمل‌ناپذیر است. آنان تاکید کردند که جهان باید با زنان افغان همصدا شود و از حقوق آن‌ها و دستاوردهای چندین ساله زنان در افغانستان دفاع کند و اجازه ندهند نیروهای طالبان هرچه دلشان خواست، انجام دهند.
زنان فعال جامعه مدنی و مدافع حقوق زنان افغانستان یادآوری کردند که «با آمدن طالبان مدرسه‌های دخترانه بسته شدند و زنان اجازه نیافتند سر کارهای خود بروند و کار کنند؛ جهان این وضعیت را به چشم سر می‌بیند و نباید بیش از این خاموش بماند». آنان این سکوت جهان در برابر نقض حقوق زنان افغان را «شرم‌آور» خواندند و به ادامه مبارزات خود تا رسیدن به حقوقشان تصریح کردند و از جامعه جهانی نیز خواستند که با زنان افغان همراهی کنند.
این زنان فعال مدنی بر خواسته‌های خود از طالبان مبنی بر بازشدن هرچه زودتر دروازه مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها روی دختران افغان و بازگشت زنان به کار تاکید کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در همین روز، در گوشه دیگری از شهر کابل، این بار در اتاقی دربسته و دور از چشم طالبان، تعدادی دیگر از زنان افغان نیز صدایشان را بلند کردند و حقوق اساسی خود در جامعه را خواستار شدند. این زنان با نوشتن پیام‌های چون «زنان را حذف نکنید»، «سواد، کار، آزادی، بیش از آبادی»، «زنان افغان به عقب برنمی‌گردند»، «زنان افغان نماد افغانستان‌اند»، و «حقوق زنان در قانون ساسی باید مدنظر گرفته شود»، از جهان و طالبان خواستند که به حقوق و خواسته‌های برحق آنان توجه کنند و زنان را که نصفی از بدنه جامعه‌اند و ۲۰ سال در زمینه‌های مختلف تلاش و کار کرده و دستاورد داشته‌اند، حذف نکنند.
این خواسته‌های زنان افغانستان، به‌ویژه قشر تحصیلکرده این کشور، از جامعه جهانی و طالبان در حالی بیان می‌شود که طالبان پس از قدرت‌گیری دوباره در افغانستان، زنان افغان را از رفتن به مدرسه، دانشگاه و کار در نهادهای دولتی و جامعه منع کرده و از آنان خواسته است تا از این پس، در خانه بمانند. این دستور طالبان با واکنش‌های تند زنان افغان، فعالان و کارگران زن این کشور روبه‌رو شد. آن‌ها فورا اعتراض کردند و به خیابان‌ها ریختند تا طالبان را وادارند این دستورها را پس بگیرند، اما اعتراض‌ها با برخورد تند طالبان مواجه شد و حتی به آنان هشدار داده شد که دیگر هیچ کس، تحت هیچ شرایطی، حق تظاهرات و رفتن به خیابان‌ها را ندارد.
با این حال اکنون می‌بینیم با وجود تمام این هشدارهای طالبان و حتی ضرب‌وشتم و دستگیری زنان معترض، این زنان هنوز از مبارزه مدنی برای پس گرفتن حقوق خود دست بر نداشته‌اند و از جهان می‌خواهند تا صدایشان را بشنود و از طالبان حقوق و آزادی‌های بحق خود را مطالبه می‌کنند و می‌گویند که این گروه نباید آنان را از اساسی‌ترین حقوقشان نظیر تعلیم و تربیت، کار در نظام، حضور در جامعه و آزادی و... محروم کند.
طالبان بر تصمیمی که گرفته‌اند همچنان پایبندند و هنوز به هیچ یک از خواسته‌های زنان افغان توجه و رسیدگی نکرده‌اند و اگرچه چند روز پیش، یکی از سخنگویان این گروه گفت که نظام آینده افغانستان همه‌شمول خواهد بود و زنان نیز در کابینه آنان حضور خواهند داشت، فعالان زن در افغانستان این حرف‌های طالبان را یک فریب می‌خوانند و تاکید می‌کنند که سران طالبان هنوز هم در پی وضع محدودیت‌های بیشتر برای زنان‌اند.
