دانشمندان سیاره‌ای را کشف کرده‌اند که به نظر می‌رسد جوّ آن در جریان یک برخورد متلاشی شده است. این سیاره فقط ۹۵ سال نوری با زمین فاصله دارد و به دور ستاره‌ای به نام «اچ دی ۱۷۲۵۵۵» (HD 172555) با عمر ۲۳ میلیون سال در گردش است و شواهدی از یک برخورد عظیم را نشان می‌دهد که در حوالی این ستاره رخ داده است.
پژوهش جدید نشان می‌دهد که این تصادم احتمالا برخورد یک سیاره تقریبا در ابعاد زمین و یک جرم کوچک‌تر بوده است. این برخورد احتمالا دست‌کم ۲۰۰ هزار سال قبل و با سرعتی بیش از ۳۵ هزار کیلومتر بر ساعت رخ داده است.
این یافته‌ها -که محققان دانشگاه ام‌آی‌تی، دانشگاه ملی ایرلند در گالوی، دانشگاه کمبریج و سایر موسسات کشف کرده‌اند- پس از آن منتشر می‌شود که دانشمندان گازی را کشف کردند که به نظر می‌رسد سر نخی از آنچه در این سامانه سیاره‌ای اتفاق افتاده است، به دست می‌دهد.
به نظر می‌رسد که این برخورد با سرعت بالا احتمالا بخشی از اتمسفر سیاره بزرگ‌تر را جدا کرده است. این رخداد عظیم توضیح می‌دهد که چرا این ستاره، گاز و ابر غباری دارد که دانشمندان را از زمان کشف آن در گذشته گیج و کنجکاو کرده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پژوهشگران این یافته‌ها را در «نیچر» (Nature) به چاپ رسانده‌اند و می‌گویند که این نخستین آشکارسازی از این نوع است که کشف شده است.
تجانا اشنایدرمن، نویسنده اصلی این مقاله و دانشجوی تحصیلات تکمیلی در بخش علوم سیاره‌ای و اتمسفری و زمینی دانشگاه ام‌آی‌تی، می‌گوید: «این نخستین بار است که ما این پدیده را آشکارسازی کرده‌ایم. یک اتمسفر کنده شده از یک اتمسفر پیش‌سیاره‌ای در اثر یک برخورد عظیم.»
«همه به مشاهده برخوردهای عظیم علاقه داریم زیرا انتظار داریم که متداول و رایج باشند اما در بسیاری از سامانه‌ها ما شواهدی برای آن نداریم. اینک ما از این مکانیک حرکت درک بیشتری داریم.»
دانشمندان از مدت‌ها قبل، مسحور «اچ دی ۱۷۲۵۵۵» بودند زیرا به طور خاص، غباری که پیرامون آن را احاطه کرده، درخور توجه است. این [غبار] حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی غیرمعمول به شکل ذراتی است که به مراتب ریزتر از آن است که ستاره‌شناسان انتظار دارند.
اشنایدرمن می‌گوید: «تصور می‌شود که اچ دی ۱۷۲۵۵۵به دلیل این دو عامل، سامانه‌ای غیرعادی باشد.»
دانشمندان پس از بررسی حالت‌هایی که به چنین ترکیب‌های غیرمعمولی منجر می‌شود و با کنار زدن سایر توضیحاتِ ممکن دریافتند که فقط یک برخورد می‌تواند ترکیب‌های این غبار را توضیح دهد.
اشنایدرمن می‌گوید: «از میان همه سناریوها، این تنها سناریویی است که می‌تواند همه ویژگی‌های داده‌ها را توضیح دهد.»
«در سامانه‌هایی با این عمر، برخوردهایی از این دست محتمل است و ما انتظار داریم که برخوردهایی عظیم واقعا بسیار متداول باشند. مقیاس زمانی، قدمت، ریخت‌شناسی و محدودیت در ترکیب‌ها [تشکیل دهنده] جور درمی‌آید. تنها فرایند موجه و محتمل که می‌تواند در این سامانه و در این شرایط، کربن مونوکسید تولید کند، یک برخورد عظیم است.»
© The Independent
