قتل ماه جبین یکی از پر سروصداترین حوادثی بود که پس از قدرت گرفتن طالبان در افغانستان، در رسانه‌ها انعکاس یافته است. بر اساس گزارش رسانه‌های افغانستان، گروه طالبان، ماه جبین را که عضو تیم ملی والیبال افغانستان بود، در اوایل اکتبر به قتل رساند، اما به دلیل تهدید خانواده ماه جبین از سوی طالبان، این خبر در آن زمان رسانه‌ای نشد.

بالاخره یکی از مربیان تیم ملی والیبال زنان افغانستان پرده از قتل ماه جبین برداشت و قتل او را به طالبان نسبت داد. تعدادی از رسانه‌ها نوشتند که ماه جبین سر بریده شده و تعداد دیگری گفتند که ذبح شده است یعنی سرش کاملا بریده نشده است. با این حال، فشارهای طالبان برای کتمان و پوشیده ماندن این قتل بیش از حد بود. طالبان به خانواده ماه جبین هم فشار آوردند و آنان را مجبور کردند تا چهره دیگری به قتل دخترشان بدهند.

اما واقعیت در مورد قتل ماه جبین این است که او نه فقط به دلیل عضویت تیم ملی والیبال، بلکه عمدتا به دلیل عضویت در نیروهای ویژه پلیس افغانستان به قتل رسیده است.

شواهد تازه نشان می‌دهد که ماه جبین حدود پنج سال به عنوان افسر با نیروهای ویژه پلیس کار کرده است. او ارتباط نزدیکی با نیروهای آمریکایی داشت. یک سال پیش به دلیل ورودش به دانشگاه و مخالفت نامزدش با فعالیت نظامی، از عضویت در نیروهای پلیس خارج شد و هم زمان با تحصیل در دانشگاه به عضویت تیم والیبال شهرداری کابل و تیم ملی افغانستان در آمد. با توجه به پیشینه فعالیت‌های نظامی ماه جبین، مشخص شده است که قتل او به همین دلیل بوده است. اما برای انحراف افکار عمومی داستان خودکشی یا حتی قتل او به دست نامزدش توسط رسانه‌های نزدیک به طالبان ساخته شده است.

برخوردهای خشونت‌بار علیه زنانی که روزگاری با نیروهای نظامی افغانستان کار کرده‌اند نسبت به مردان بیشتر است. بیشتر این زنان در عملیات تخلیه نتوانستند از افغانستان خارج شوند. طالبان از آغاز سلطه بر افغانستان در پی این افراد بوده است.

اوایل سپتامبر افراد مسلحی که گفته می‌شود از گروه طالبان بودند یک افسر زن را در شهر فیروز کوه، مرکز استان غور در مقابل چشمان خانواده‌اش به قتل رساندند. نگار که حدود ۱۰ سال به عنوان افسر پلیس در زندان زنانه غور کار می‌کرد، نیمه‌شب به دست افراد مسلح تیرباران می‌شود.

اوایل اکتبر نیز عالیه عزیزی، مدیر زندان زنانه هرات، پس از خروج از محل کارش مفقودالاثر شد. با گذشت بیست روز از مفقود شدن عالیه عزیزی، هیچ کسی از او خبر ندارد و طالبان نیز در این رابطه اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند.

مانند نگار و ماه جبین، زنان نظامی زیادی هستند که به دست طالبان یا افراد مسلح ناشناس سربه‌نیست شده‌اند. در کنار آن خشونت علیه زنان نظامی نیز روز به روز بیشتر شده است.

تعدادی از سربازان و افسران نظامی در شهرهای مختلف افغانستان از برخورد و رفتار خشونت‌بار و تحقیرآمیز طالبان شکایت دارند. هرچند تعدادی از این نیروهای نظامی توانستند یا به کشورهای همسایه فرار کنند یا با پروازهای تخلیه از افغانستان خارج شوند اما با این حال هنوز هم صدها زن که روزگاری در نیروهای پلیس و ارتش افغانستان فعال بوده‌اند در افغانستان حضور دارند و هر روز در هراس حمله طالبان و کشته شدن به دست این گروه افراطی در هراس زندگی می‌کنند.