شماری از فرماندهان طالبان در  مناطق زیر مسئولیت خود در شهر مزارشریف، به مردم دستور داده‌اند که هر خانواده، مبلغ مشخصی را برای مخارج زمستان به آنان بپردازند.

از دو هفته پیش بدین‌سو، شماری از فرماندهان طالبان در شهر مزارشریف، برای مخارج زمستان نیروهایشان، از مردم پول جمع می‌کنند. محمد رسول، یک باشنده ناحیه علی‌آباد شهر مزارشریف، به ایندیپندنت فارسی گفت: «فرماندهان طالبان از بیستم آبان تا اکنون، همه روزه مصروف جمع‌آوری پول هستند تا مخارج نیروهایشان را در زمستان تامین کنند.»

به گفته محمد رسول، فرماندهان طالبان نمایندگان مردم را در مساجد محله‌های مختلف جمع کردند و به آنان دستور دادند که از خانواده‌ها برای مخارج زمستان پاسگاه‌های نظامی طالبان پول جمع کنند. محمد رسول گفت: «دستور طالبان، شامل همه خانواده‌ها، از جمله آنانی می‌شود که حتی نان خوردن خود را ندارند.»

محمد رسول گفت: «نماینده محل ما، یک‌بار پنج‌هزار افغانی از خانواده‌ها جمع‌آوری کرد و به پاسگاه طالبان رفت تا تسلیم کند، اما فرمانده طالبان آن را نپذیرفت و گفت این خیلی کم است. بار دیگر، هفت هزار افغانی برد، باز رد شد. در نهایت ده هزار افغانی از مردم جمع‌آوری گردید تا فرمانده طالبان آن را پذیرفت.»

این باشنده شهر مزارشریف گفت: «فرماندهان طالبان به نمایندگان نواحی هشدار داده‌اند هر خانواده‌ای که از این دستور سرکشی کند و پول نپردازد، افراد مسلح این گروه حق دارند برای تامین نیازهایشان، وارد خانه‌ آنها شده و سهمشان از مواد خوراکی را بردارند.»

در همین حال یک متنفذ قومی در کارته وحدت شهر مزارشریف، به شرط فاش نشدن نامش گفت: «دو تن از نمایندگان محلات، پس از آنکه به دستور طالبان برای جمع‌آوری پول از مردم تعلل کردند، توسط افراد طالبان بازداشت و شکنجه شدند.»

به نقل از این متنفذ قومی، پس از صدور دستور طالبان مبنی بر جمع آوری پول برای مخارج زمستانشان، نمایندگان محلات تلاش کردند با آنان گفت‌وگو کنند و تذکر دهند که اوضاع اقتصادی مردم برای جمع‌آوری پول مناسب نیست و خانواده‌ها در فقر و تنگدستی به سر می‌برند، اما فرماندهان طالبان، نمایندگان مردم را بازداشت و شکنجه کرده‌اند.

به گفته این متنقذ قومی، فرماندهان طالبان نمایندگان مردم را به کارشکنی و خیانت متهم کرده و پس از شکنجه، به آنان دستور داده‌اند هر چه زودتر مقدار پول مشخص را جمع‌آوری و به آنان تسلیم کنند.

بر اساس اطلاعات این متنفذ قومی، فرماندهان طالبان دستور داده‌اند از هر خانواده نظر به تعداد اعضای آنان پول جمع‌آوری شود. بر این اساس، کمترین پول ۵۰ افغانی و بیشترین ۲۰۰ افغانی است که هر خانواده باید برای تامین مخارج زمستان افراد طالبان بپردازند.

بر اساس آخرین گزارش‎ برنامه جهانی غذا، به دلیل افزایش قیمت مواد خوراکی، قطع شدن منابع عایداتی و گسترش فقر و قحطی، بیشتر از ۲۲ میلیون انسان در افغانستان به غذای کافی و سالم دسترسی ندارند.

سه ماه قبل و در پی فروپاشی دولت پیشین افغانستان، هزاران نظامی طالبان، در حالی که هیچ منبعی برای تامین غذا و نیازهای آنان وجود نداشت، وارد شهرها شدند. براساس گزارش‌های مردمی، بیشتر نظامیان طالبان در شهرها تا اکنون از سفره‌های مردم تغذیه می‎‌کنند و ساکنان هر ناحیه مجبورند نیاز نظامیان طالبان در پاسگاه‌ها و مراکز نظامی را تامین کنند و خانواده‌ای که از پرداختن پول و دادن نان به طالبان خودداری کند، دشمن تلقی می‌گردد.

اخیراً سخنگویان طالبان ادعا کردند که عواید ادارات دولتی افغانستان تحت سلطه آنان افزایش یافته است و دولت طالبان می‌تواند حقوق ماهانه کارکنان دولت را بپردازد. شماری از ادارات طالبان مانند حج و اوقاف که مسئولیت جمع‌آوری زکات را دارد، شهرداری‌ها، بنادر و اداره زراعت و مالداری، آمارهایی از عوایدشان در سه ماه گذشته منتشر و ادعا کردند که خیلی بیشتر از دولت پیشین افغانستان درآمد داشته‌اند. بخشی از این آمارها، مربوط به پول‌های هنگفتی است که از مردم به نام زکات جمع‌آوری شده است. پولی که در دولت پیشین افغانستان جمع‌آوری نمی‌گردید و حالا پرداخت آن به طالبان اجباری است.

از سوی دیگر، بسیاری از مردم از جمله تاجران، به دولت پیشین افغانستان در زمینه مصرف برق، مالیات، معاملات تجاری، اجاره و خرید املاک مانند  مانند مسکن، مغازه و بازارها، بدهی داشتند و طالبان در سه ماه گذشته، این بدهی‌ها را با تهدید و شکنجه جمع‌آوری کردند. جمع‌آوری این پول‌ها باعث شده تا مسئولان طالبان به این نتیجه برسند که آمار نجومی آنان از جمع‌آوری عایدات می‌تواند در ماه‌های آینده افزایش یابد؛ در حالی که پیش‌بینی می‌شود میزان فقر و گرسنگی در افغانستان، در جریان زمستان افزایش یابد و به فاجعه انسانی منجر گردد.

به نظر می‌رسد روش طالبان برای جمع‌آوری عایدات با توسل به شلاق و شکنجه و تامین نیاز افراد این گروه از سفره‌های مردم، یکی از عوامل مهم در بدتر شدن وضعیت اقتصاد خانواده‌هایی است که منابع عایداتی خود را از دست داده اند و ناچارند برای گذراندن زندگی، وسایل خانه‌هایشان را به فروش بگذارند.

 این روش از یک‌سو مردم فقیر را که توان پرداخت مالیات وضع شده از سوی طالبان را ندارند، در معرض شکنجه و زندان قرار می‌دهد و از سوی دیگر، همان چند لقمه‌ باقی مانده در بساط شان را نیز از آنان می‌گیرد.