مدیران باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس در آستانه برگزاری دربی تهران، درباره دخالت سیاست در فوتبال اتهام‌هایی را مطرح کردند که اعتبار لیگ را زیر علامت سوال می‌برد، و این پرسش را در ذهن دوستداران فوتبال به وجود می‌آورد که آیا نتایج بازی فوتبال در زمین مسابقه رقم می‌خورد یا دیگران در پشت صحنه برای آن تصمیم می‌گیرند؟
حرفهای مصطفی آجرلو، مدیرعامل باشگاه استقلال، درباره دخالت سیاسی در نتایج مسابقات فوتبال اگرچه در ظاهر کری هواداری به نظر می‌رسد، چون ادعاهای یک مقام رسمی در فوتبال ایران است، چیزی بیشتر از کری‌خوانی است. او در جمع هواداران استقلال گفت: «یک جماعت سیاسی از دولت قبل هستند که نگذاشتند شما قهرمان شوید. این‌ها دست بردار نیستند ولی اشتباه کرده‌اند، پوستشان را می‌کنیم.»
طرح این اتهام که مقام‌های سیاسی با دخالت در بازی فوتبال، قهرمان لیگ را مشخص می‌کنند، وقتی از جانب یک مقام رسمی باشد، حتی باید در نهاد انضباطی فدراسیون فوتبال بررسی دقیق شود. اما چنین ادعاهایی در فوتبال ایران فقط به جنجال‌های چندروزه رسانه‌ای تبدیل می‌شود و سپس از یاد می‌رود. ادعای مدیرعامل باشگاه استقلال- که خود از افراد نظامی و سیاسی در فوتبال ایران است- اگر صحت داشته باشد، رسوایی برای لیگ برتر است، و اگر صحت نداشته باشد، طرح دروغین آن باید جریمه و محرومیت سنگینی برای گوینده‌اش داشته باشد، چون اعتبار لیگ را خدشه‌دار کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مجید صدری، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، در پاسخ به ادعاهای مدیرعامل باشگاه استقلال موضوع‌هایی را مطرح کرده است که مانند حرفهای آجرلو، حاوی نشانه‌های دخالت سیاست در فوتبال است: «اگر شما که هم نظامی بودید و هم قدرت سیاسی داشتید، از قدرت خود برای قهرمانی جنجالی پاس در لیگ حرفهای سوم استفاده کردید، دلیلی نمی‌شود که به دیگر تیم‌ها اتهام بزنید. از آن گذشته، شاید یک بار مثل پاس تهران بتوان با استفاده از قدرت سیاسی و نظامی قهرمان لیگ برتر شد و دیگر هیچی نشد، اما هرگز نمی‌توان با استفاده از نیروهای غیرفوتبالی پنج سال پشت سر هم قهرمان ایران شد. آقای آجرلو اصلا حرف شما درست که در زمان دولت‌های قبل، مثلا به خاطر یک مسئول، شما قهرمان نمی‌شدید، پس اینکه یکی دو قهرمانی شما در دولت‌های قبل کسب شد حتما با حمایت‌های ویژه‌ای بوده، کما اینکه برخی از مسئولان رده بالای دولت هم علنا اعلام کرده بودند طرفدار چه تیمی هستند.»
اشاره مدیرعامل باشگاه پرسپولیس به دورانی است که سردار مصطفی آجرلو مدیرعامل باشگاه پاس بود. صدری، قهرمانی پاس در دوره مدیریت آجرلو را به عوامل غیر ورزشی و به قدرت نظامی و سیاسی مربوط می‌داند.
این اتهام می‌تواند کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را به تشکیل جلسات ویژه برای بررسی موضوع وادار کند، اما فدراسیون فوتبال ایران حساسیتی به چنین ادعاهایی ندارد. شاید نشنیده گرفتن این اتهام‌ها به این دلیل است که بررسی آن‌ها می‌تواند پردردسر باشد. اتهام‌های بزرگ برای لیگ برتر، به همین سادگی عادی شده است. وابستگی فدراسیون فوتبال به دولت بارها روسا و سایر مسئولان این فدراسیون را در موقعیتی قرار داده است که نمی‌توانند در رویارویی با مسائل فوتبال مستقلانه تصمیم بگیرند.
باشگاه‌داری نهادهای دولتی همواره شائبه دخالت سیاست در فوتبال را ایجاد می‌کند. مالکیت مشترک دولت بر باشگاه‌ها نیز می‌تواند تخصیص تبعیض‌آمیز بودجه و امکانات را باعث شود. هواداران فوتبال همواره از این موضوع انتقاد کرده‌اند، اما دولت‌ها در ایران هرگز رغبتی برای رها کردن فوتبال ندارند؛ در حدود دو دهه خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس چنین حرف‌هایی زده‌اند، اما اجرای آن همواره به چند ماه بعد موکول می‌شود.
درباره دخالت سیاسی در فوتبال، و حتی در نتایج بازی‌ها، بارها ادعاهایی مطرح شده است، اما سندی برای ثابت کردن این ادعاها در دسترس نیست. حتی درباره دربی تهران نیز در سال‌های دور این اتهام شنیده می‌شد که برای کنترل کردن فضای ورزشگاه آزادی تهران، به داور یا بازیکنان و مربیان توصیه می‌شد که بازی را با نتیجه تساوی تمام کنند. چنین ادعاهایی همیشه «تایید و تکذیب» شده‌اند.
حرفهای اخیر آجرلو و صدری، مدیران استقلال و پرسپولیس، فقط سرگرمی برای پیش از دربی تهران نیست که به کار کری‌های هواداران بیاید، بلکه این دو، به عنوان مقام‌های رسمی فوتبال، درباره اعتبار لیگ برتر ایران تردیدهای جدی پدید آورده‌اند.
