یک گزارش افشا کرد که شرکتهای بزرگ نفت و گاز، برای تضعیف تلاش‌های جهانی جهت جلوگیری از بحران اقلیمی، سال گذشته 40 میلیارد پوند بودجه اختصاص داده اند.
براساس تحلیلی از اتاق فکر "ردیاب كربن"، شرکت های عظیم سوخت فسیلی شامل؛ «شل»،«بی.پی» (بریتیش پترولیوم و چند کمپانی نفت و گاز دیگر در بریتانیا) و «اکسان موبایل» در برنامه‌هایی كه در تقابل با توافق نامه اقلیمی پاریس 2015 است، میلیاردها دلار سرمایه گذاری می‌كنند. یکی از اهداف توافق پاریس محدود کردن افزایش گرمایش جهانی به 5/1 درجه سانتیگراد است.
سرمایه گذاری 10.6 میلیارد پوندی کمپانی شل روی گسترش گاز طبیعی مایع کانادا، سرمایه گذاری 1/1 میلیارد پوندی روی سایت زیر دریا در آنگولا و گسترش میدان نفتی در جمهوری آذربایجان توسط «بی‌پی» که شامل پنج شرکت بزرگ نفتی است، از جمله پروژه هایی هستند که محققان گفتند در صورت اجرای توافق نامه توسط دولت، به لحاظ اقتصادی عملی نخواهد بود.
اندرو گرانت، تحلیلگر سابق منابع طبیعی در «بارکلیز» و یکی از دو مؤلف گزارش، گفت: «هر یک از شرکت های بزرگ نفتی به شدت علیه محدودیت گرمایش تا سقف5/1 درجه سانتیگراد قرار دارند و در پروژه هایی که در جهت خلاف اهداف پاریس کار کنند، سرمایه گذاری می کنند».
دانشمندان هشدار داده اند که افزایش درجه حرارت 1.5 درجه سانتیگراد، نقطه حاد و خطرناکی است که از آن به بعد تأثیرات آب و هوایی، مانند افزایش سطح دریا، وقوع بلایای طبیعی، مهاجرت اجباری، از بین رفتن محصول و امواج گرمای کشنده، شدت می گیرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گزارش ردیاب کربن می گوید: «برای دستیابی به اهداف اقلیمی، باید استفاده از سوخت فسیلی به طرز چشمگیری کاهش یابد. تنها راهی که شرکت های سوخت های فسیلی می توانند با توافقنامه پاریس همسو باشند، تعهد به عدم تحریم پروژههایی است که خارج از این محدودیت هستند و در موقع لزوم پروژههایشان را کوچک می کنند».
این تجزیه و تحلیل، با همکاری مایک کوفین، زمین شناس سابق در کمپانی«بی پی»، دریافت که 18 پروژه جدید نفتی و گازی تأیید شده به ارزش 40 میلیارد پوند در دنیایی که به سوی کربن کمتر می رود، بازدهی نخواهد داشت. این گزارش همچنین به این نتیجه رسیده است که در صورت اعمال محدودیت های سختگیرانه تر بر انتشار گازهای گلخانه ای، خطر به هدر رفتن 1.8 تریلیون پوند سرمایه گذاری شرکت های نفت و گاز روی پروژه های جدید تا سال 2030 وجود دارد.
تحقیقات قبلی در مورد پیامدهای تغییرات آب و هوایی برای شرکت های نفت و گاز، از جمله گزارش های تأثیرگذار «ردیاب کربن»، کمک کرده تا موجی از سرمایه گذاران بر شرکت های بزرگ فشار بیاورند تا به آنها نشان دهند که سرمایه گذاری هایشان مطابق با اهداف پاریس است.
درحالی که برخی از شرکتها از جمله «شل»، «بی پی»، «توتال» و «ایکوئینور» هزینهها را روی انرژی تجدیدپذیر افزایش داده و اهداف کاهش کربن را معرفی کردهاند، اما این بخش می گوید از آنجا که اقتصادهای آسیایی در حال توسعه هستند، باید سرمایه گذاری روی پروژههای نفت و گاز ادامه یابد تا بتوان تقاضاهای آینده را تأمین کند.
دارن وودز ، مدیر اجرایی اکسون، این هفته تأکید کرد که تقاضای رو به رشد جهان برای انرژی، با انرژیهای تجدیدپذیر به تنهایی برآورده نمیشود. او با استناد به تخمین آژانس بین المللی انرژی (IEA) گفت که تا سال2040، 17 تریلیون پوند سرمایه گذاری جدید در تولید انرژی مورد نیاز است، و این خود موردی قانع کننده برای سرمایه گذاری روی سوخت های فسیلی است.
شل در بیانیه ای اظهار داشت كه این شرکت در جهت همگام شدن با جامعه برای رسیدن به اهداف توافقنامه پاریس، همت کرده تا انتشار کربن خالص را تا سال 2050 به نصف برساند.
سخنگوی این کمپانی افزود: «همانطور که سیستم انرژی تحول پیدا می کند، شرکت ما نیز تحول می یابد، تا آمیزه ای از محصولاتی که مشتریان ما نیاز دارند، فراهم کند».
اما شرکت «بی پی» اصرار دارد استراتژیاش برای تولید نفت و گاز کم هزینه و کم کربن مطابق با پیش بینیهای آژانس بین المللی انرژی(IEA) و توافق نامه پاریس است.
این شرکت در بیانیه ای گفت: «همه اینها با هدف تکامل بی‌پی از یک شرکت متمرکز بر نفت و گاز به یک شرکت بسیار وسیعتر انرژی انجام میشود، بنابراین ما بهترین تجهیزات را داریم تا ضمن برآورد تقاضای انرژی بیشتر، به هدف کربن زدایی جهان کمک کنیم».
اما گزارش ردیاب کربن نشان می دهد که شرکت های بزرگ نفت و گاز سال گذشته حداقل 30 درصد از سرمایه گذاری خود را صرف پروژه هایی کردهاند که با طرحهای محدود کردن گرمایش جهانی حتی تا 1.6 درجه سانتیگراد، در تقابل هستند.
گزارش هشدار داده است: «این پروژه ها یک چالش قریب الوقوع برای سرمایه گذاران و شرکت هایی است که به دنبال همسویی با اهداف آب و هوا هستند».
محاسبات ردیاب کربن براساس سه سناریو تولید شده توسط آژانس بین المللی انرژی مستقر در پاریس از مدل های تأمین نفت و گاز در مسیرهای گرمایش مختلف انجام شده است.
چنانچه جهان میزان گرمایش جهانی را به 5/1 درجه سانتیگراد محدود کند موجودی سوخت فسیلی بیش از میزان تقاضا می شود، و فرض این گزارش بر آن است که پروژه هایی که کمترین هزینه تولید را داشته باشند، در رقابت دست بالا را دارند. در گزارش آمده، «دنبال کردن پروژه های با هزینه بالاتر، خطر راکد ماندن دارایی هایی را دارد که هیچگاه بازده کافی ندارند».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
