تیم ملی فوتبال زنان ایران وقتی به جام ملتهای آسیا صعود کرد، همه از یک رخداد تاریخی در فوتبال ایران حرف زدند. در حالی که جام ملتها در پایان ماه دی در هند آغاز میشود، تیم ملی زنان بدون بازی تدارکاتی و فقط با یک اردوی ده روزه در جزیره کیش، مسابقاتی را شروع میکند که تجربه شرکت در آن را ندارد.
ایران در جام ملتهای آسیا با هند، چین، و تایوان (چین تایپه) همگروه است و اولین بازیاش را مقابل میزبان انجام میدهد. مدیران فدراسیون فوتبال در روزهایی که تیم ملی زنان به جام ملتها صعود کرد، در خبرسازی با چاشنی افتخار تبحر داشتند، اما هر چه زمان گذشت، خبری از برنامهریزی و برگزاری بازیهای تدارکاتی برای این تیم نبود.
البته فدراسیون برای تیم ملی مردان نیز پیش از حساسترین بازیهایش در راه جام جهانی قطر در یک سال اخیر، بازیهای تدارکاتی برگزار نکرده است. دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی مردان ایران، نیز پیگیر اردو و بازیهای تدارکاتی مناسب برای تیم ملی نیست، و در مقابل کوتاهی فدراسیون، با مماشات رفتار میکند. رفتار فدراسیون در برگزار نکردن بازیهای تدارکاتی برای تیم ملی زنان و مردان تبعیضآمیز نیست و درباره هر دو تیم کوتاهی میکند.
البته تیم ملی زنان حدود یک ماه پیش قرار بود در اردوی بلژیک مهمان باشگاه شارلروا باشد، اما به این دلیل که مالک ایرانی باشگاه شارلروا نسبت فامیلی با مرتضیقلی بیات، نخستوزیر و وزیر دارایی دهه ۱۳۲۰ ایران دارد، مجوز برگزاری این اردو برای تیم ملی زنان صادر نشد. حتی تعدادی از نمایندگان مجلس علیه برگزاری اردوی تیم ملی زنان در بلژیک موضع گرفتند و فدراسیون فوتبال نتوانست مستقلانه درباره برگزاری اردوی تیمش تصمیم بگیرد. مریم ایراندوست، سرمربی تیم ملی زنان ایران، درباره غیرمستقل بودن فدراسیون در برگزاری اردوی خارجی گفته بود: «هر کشوری که ما را دعوت میکند، شورای برونمرزی باید مجوز بدهد تا تیم اعزام شود، اما این مجوز صادر نشد. همهچیز هم از سمت شارلروای بلژیک و فدراسیون فوتبال مهیا بود، و حتی ما با پرواز چارتر به بلژیک میرفتیم. اما سفر لغو شد و بزرگترین ضربه را خوردیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وضعیت تیم ملی در آستانه جام ملتها امیدوارکننده نیست. زنان تیم ملی سرشار از انگیزه و هیجاناند اما لازم بود که با انجام بازیهای تدارکاتی و رفتن به اردوهای خارجی، تجربه به دست آوردند. مریم ایراندوست درباره موقعیت تیمش میگوید: «ما برای اولین بار به جام ملتها صعود کردیم و در بین ۱۲ تیم شرکتکننده، تنها تیمی هستیم که اولین تجربه خود را میگذراند. متاسفانه خیلی کمتجربه هستیم. من برنامه داده بودم که هر ماه یک بازی تدارکاتی داشته باشیم تا با ۴ بازی خوب به این تورنمنت برویم. متاسفانه این یکی از مشکلات ما است. موضوع دیگر هم حضور بازیکنان در لیگ و آسیبدیدگی آنهاست و در مجموع شرایط خوب نیست.»
در اردوی پیشین تیم ملی فوتبال زنان، ۲۱ بازیکن غایب بودند. باشگاههای این ۲۱ بازیکن حاضر نشدند بازیکنان خود را در کوران لیگ به تیم ملی بدهند. مریم ایراندوست بازیکنان جوان را به اردو فراخواند و اردوی تیم ملی به اردوی انتخابی برای بازیکنان جوان تبدیل شد. این ناهماهنگیهای فدراسیون فوتبال و باشگاهها نیز اردوهای تیم ملی را با مشکلاتی مواجه کرده است.
ایراندوست، سرمربی تیم ملی فوتبال زنان ایران، هر هفته به شهرهای کشور سفر میکند تا تماشاگر بازیهای لیگ فوتبال زنان باشد. او برای انتخاب بازیکنان به اطلاعات کافی درباره بازیکنان لیگ نیاز دارد. بسیاری از بازیهای لیگ فوتبال زنان فیلمبرداری نمیشود. صدا و سیما بازیها را پخش نمیکند و برخی باشگاهها بنیه اقتصادی برای تهیه دوربین و تجهیزات برای فیلمبرداری باکیفیت و استخدام پرسنل برای این کار ندارند. آرشیو فیلم بازیهای لیگ و آنالیز بازیکنان میتواند در انتخاب بازیکن به مربیان تیم ملی کمک کند، اما حتی این فرصتهای بدیهی و ساده از فوتبال زنان دریغ میشود.
تیم ملی فوتبال زنان ایران حتی در اردوی تیمهای ملی واقع در ورزشگاه آزادی تهران نیز باید تمرینهایش را با حجاب کامل برگزار کند.
موفقیت تیم ملی زنان ایران در جام ملتها فقط از منظر نتیجه برای زنان فوتبالیست اهمیت ندارد، بلکه شاید بتواند این فرصت را ایجاد کند که در میانه مخالفتهای همیشگی و محدودیتها و ممنوعیتهای رایج برای ورزش زنان در ایران، در تب و تاب پیروزیها، امکانات بهتری برای آنها فراهم شود؛ اگرچه صعود به جام ملتها هم نتوانست به برگزاری چند بازی تدارکاتی برای تیم زنان منجر شود.