محققان حسگری ساخته‌اند که قادر است سیگنال‌های مغز انسان را با جزئیاتی بی‌سابقه ضبط کند. این امر فرصت‌های جدیدی را برای خلق دستگاه‌های رابط‌ بین مغز و کامپیوتر ایجاد می‌کند.

تیمی از مهندسان و جراحان به سرپرستی شادی دایه، استاد دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو، از شبکه‌ای مملو از هزاران حسگر الکتروکورتیکوگرافی (EC0G) استفاده کردند که امکان خواندن فعالیت‌های قشر مغز را با وضوحی ۱۰۰ برابر بیشتر از فناوری‌های موجود می‌دهد.

این آرایه نازک و انعطاف‌پذیر به اندازه سه سانتی‌متر در سه سانتی‌متر، چشم‌اندازی بسیار دقیق از قسمت‌های خاصی از مغز ارائه می‌دهد که در صورت تایید برای استفاده بالینی، می‌تواند پیامدهایی شگرف داشته باشد.

کاربردهای اولیه آن می‌تواند شامل فراهم کردن اطلاعات سیگنال مغزی فوق‌العاده واضح برای جراحان، ارائه راهنمایی بهتر برای برداشتن تومورها بدون آسیب رساندن به بافت سالم و همچنین درمان جراحی صرع مقاوم به دارو باشد.

در درازمدت، این دستگاه مغزی می‌تواند یک دستگاه پیوندی بی‌سیم دائم برای کمک به افرادی باشد که مبتلا به فلج یا آن دسته از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند پارکینسون که با تحریک الکتریکی درمان‌پذیر است، شده‌اند.

فراتر از این، فناوری الکتروکورتیکوگرافی را می‌توان در صنعت نوظهور رابط‌های مغز و کامپیوتر توسعه داد که دارای طیف وسیعی از کاربردهای بالقوه از کنترل کامپیوتر با فکر گرفته تا پخش مستقیم موسیقی به مغز است.

برای مثال، با استفاده از این دستگاه برای تفسیر حرکات دست به روش‌هایی جدید، می‌توان دانشی جدید درباره نحوه عملکرد مغز به‌دست آورد تا به کمک آن از الگوهای امواج مغزی بهره‌برداری کرد.

یکی از مشهورترین شرکت‌هایی که روی فناوری رابط بین مغز و کامپیوتر کار می‌کند، استارت‌آپ نورالینک متعلق به ایلان ماسک است که قصد دارد آزمایش‌ تراشه‌اش بر روی انسان را اواخر امسال آغاز کند.

تیم پروفسور دایه قبلا دستگاه الکتروکورتیکوگرافی را بر روی ۱۹ نفر آزمایش کرده‌ است که موافقت کرده بودند در طول مدت‌زمان «بیهوشی» در جریان جراحی‌ مغزشان که از قبل زمان‌بندی‌شده بود، بخشی از این تحقیق باشند.

گام بعدی، انجام آزمایش بالینی این فناوری است که با کمک مالی ۱۲.۲۵ میلیون دلاری به دانشمندان تامین می‌شود.

این تحقیق این هفته در مجله ساینس ترنسلیشنال مدیسین منتشر شد.