دبیرکل خانه پرستار ایران می‌گوید در حالی که به جذب حداقل هزار پرستار نیاز است، در یک سال گذشته حدود دو هزار پرستار از ایران مهاجرت کردند. به گفته محمد شریفی‌مقدم، در دوران همه‌گیری کرونا هیچ پرستاری استخدام نشد بلکه اغلب نیروها به‌صورت ۸۹ روزه مشغول کار شدند و قراردادهای آنان به‌مرور و با طولانی شدن روند همه‌گیری کرونا تمدید شده است.
شریفی‌مقدم با انتقاد از وضعیت استخدامی پرستاران در شرکت‌های واسطه پیمانکاری، می‌افزاید: «تبدیل وضعیت و برچیده شدن تمام شرکت‌های واسطه پیمانکاری از مهم‌ترین خواسته‌های صنفی پرستاران‌‌اند.»
«دریافتی‌های غیرعادلانه» و «حضور پرستاران شرکتی با چند قرارداد متفاوت» از جمله مشکلات پرستاران در ایران‌اند که دبیرکل خانه پرستار نیز در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا به آن‌ها اشاره می‌کند. به گفته او، ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین آمار پرستاران جان‌باخته در دوران همه‌گیری را داشته است و بنا بر تاکید سازمان بهداشت جهانی، «هرچه تعداد پرستاران کمتر باشد، مرگ‌ومیر بیشتر می‌شود.»
شریفی‌مقدم در ادامه با اشاره به اینکه در ایران به ازای هر یک هزار نفر، ۱.۶ پرستار وجود دارد، گفت: «در استاندارد جهانی، به ازای هر هزار نفر به‌طور متوسط پنج تا شش پرستار و در کمترین حالت حداقل سه پرستار لازم است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران در زمستان ۱۳۹۹، یک آزمون استخدام پرستار برگزار کرد. در این آزمون، حدود ۴۰ هزار نفر پذیرفته شدند اما به گفته دبیرکل خانه پرستار، تاکنون فقط ۱۰ درصد آنان مشغول کار شده‌اند و بقیه همچنان منتظر تعیین تکلیف‌اند. این در حالی است که وزارت بهداشت قول داده بود همه این افراد را جذب کند اما شریفی‌مقدم می‌گوید که وزارت بهداشت فقط وعده می‌دهد.
پرستاران ایران در پی بی‌پاسخ ماندن مطالباتشان، روز شنبه، ۹ بهمن، در برخی شهرها به خیابان‌ها آمدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنان می‌گویند که وزارت بهداشت با قراردادهای ۸۹ روزه پرستاران را «استثمار» می‌کند.
در این نوع قرارداد، کارفرما از دادن هرگونه ضمانتی معاف است و پرستاران نیز امنیت شغلی ندارند. پیش‌تر، عبدالله صفری، قائم‌مقام سازمان نظام پرستاری، گفته بود که به‌محض اوج گرفتن کرونا، مراکز بهداشتی برای جذب پرستار ۸۹ روزه اطلاعیه می‌دهند و با فروکش کردن موج همه‌گیری، این نیروها را بیکار رها می‌کنند.
بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت، در آذر ۱۴۰۰ گفت که وضعیت پرستاران ۸۹ روزه را پیگیری می‌کند؛ اما با وجود گذشت حدود دو ماه از این وعده، اقدام موثری انجام نشده است.
بر اساس اعلام سازمان نظام پرستاری تهران، هم‌اکنون حدود ۱۰۰ هزار فارغ‌التحصیل پرستاری در ایران بیکارند و این در شرایطی است که مراکز درمانی با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه‌اند.
پیش‌تر، حمیدرضا عزیزی، معاون سازمان نظام پرستاری، گفته بود که هم‌زمان با موج پنجم همه‌گیری، کمبود نیروی پرستار به حدی بود که گاهی یک پرستار مجبور می‌شد به ۲۵ بیمار رسیدگی کند.
بسیاری از کشورهای دنیا هم‌زمان با همه‌گیری جهانی کووید-۱۹، تعداد پرستاران و کادر درمان خود را افزایش دادند اما در ایران نه تنها پرستاران جدید استخدام نشدند، بلکه تعداد زیادی از نیروهای شاغل نیز مهاجرت کردند. در آذر ۱۴۰۰، آرمین زارعیان، رئیس هیئت‌مدیره نظام پرستاری تهران خبر داد که در یک سال اول همه‌گیری کرونا، حدود پنج تا هشت هزار پرستار از ایران مهاجرت کردند.
نبود امنیت شغلی و مالی، ساعات کار طولانی، مدیریت ناکارآمد در دوران همه‌گیری، ازدحام بیماران در بیمارستان‌ها و مرگ‌ومیر شهروندان در دوران همه‌گیری کرونا بسیاری از پرستاران را به نقطه‌ای رساند که جز ترک شغل و مهاجرت چاره‌ای نداشتند.
