ظهور خدمات اجاره خانه مانند ایربیانبی (Airbnb) سبک تعطیلات ما را به سرعت تغییر داده است، اما جنبههای احتمالی تاریکی هم در آن وجود دارد.
داستانهای بسیاری در مورد کسانی که به تعطیلات رفتهاند و در ملک اجارهای دوربینهای مخفی پیدا کردهاند، پرسشهایی را در سالهای اخیر در مورد امنیت اقامت در خانه غریبه مطرح کرده است.
بریتنی والش از تگزاس، در ماه فوریه ویدیویی در تیکتاک منتشر کرد که نشان میداد دوربینی به اندازه توپ پینگپونگ در دیوار حمام آپارتمان اجارهایاش در آستن پیدا کرده است.
در آن ویدیو، او آن دوربین را به پلیس محلی نشان میداد که برای ثبت آن واقعه آمده بود، زیرا چنین کاری در قانون تگزاس جرم محسوب میشود.
خانم والش در زیرنویس ویدیوی خود که ۵۴۸ هزار بیننده داشت، چنین نوشته بود: «کسی دارد از یک عمل تبهکارانه به دلیل ضبط تصاویر تهاجمی، فیلم میگیرد.»
و چنین اتفاقاتی، اولین بار نیست که روی میدهد. در سال ۲۰۱۷، جیسون اسکات تصویری از یک دوربین مخفی جاسازی شده در یک حرکتیاب در توییتر منتشر کرد که همکارش که نام او فاش نشده است، در یک آپارتمان ایربیانبی کشف کرده بود.
او در توییتر نوشت: «در زمره اخباری از قبیل «آها، این هم از آن ماجراها است»، یکی از همکاران من خیلی بهنظرش عجیب رسیده است که یک حرکتیاب در اتاق خواب ایربیانبیاش وجود دارد و بفرما! یک دوربین مخفی متصل به اینترنت کشف کرده بود.»
او اضافه کرد: «او بعد از گزارش آن واقعه، در ساعت ۳ صبح آن جا را ترک کرد، صاحب آن خانه از ارائه آن خدمات منع شد، پول همکارم را پس دادند.»
پس از آنکه یک کاربر بریتانیایی تیکتاک خود را به عنوان «هکر سابق» معرفی کرد و نکاتی را برای پیدا کردن دوربینهای مخفی در خانههای ایربیانبی در ویدیویی به اشتراک گذاشت که بیدرنگ توجه همه را جلب کرد، این موضوع دوباره مورد توجه قرار گرفت.
مارکوس هاچینز که امنیت سایبری درس میدهد، در ویدیویی که بیش از پنج میلیون بار دیده شد، توصیه میکند که وقتی میخواهید دنبال هر گونه دستگاه ضبط (فیلم) باشید، چراغقوه روشنی را دور اتاق بگردانید و به جاهای مشخصی که ممکن است دوربین در آن جاسازی شده باشد، توجه کنید.
او میگوید: «مثلا به این آژیر آتشنشانی که درست بالای تخت است توجه کنید.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«حالا یک روش برای این که بفهمید این دستگاه دوربین است یا نه، این است که چراغ روشنی را به آن بتابانید. اگر تابش به لنزهای دوربین بخورد، انعکاسی مایل به آبی ایجاد میشود. میتوانید این کار را با چراغقوه گوشیتان آزمایش کنید و ببینید دوربین زیر نور آن چه طور به نظر میرسد.»
پس آیا حالا همه ما باید هنگام اقامت در خانههای اجارهای در تعطیلات دنبال دوربین بگردیم؟ و اگر جواب مثبت است، چگونه باید این کار را بکنیم؟
کیت رابرتز، کاردان فنی شرکت ادونسد سوییپینگ (Advanced Sweeping) که کارش تشخیص ابزارهای جاسازی شده مخفی برای افراد و کسبوکارها است، به ایندیپندنت گفت: «باید نسبت به احتمال وجود آن هشیار باشید. در دنیا انسانهای بد وجود دارند.»
او میگوید تعداد دوربینهای مخفیای که شرکت ادونسد سوییپینگ پیدا میکند، در طول چند سال گذشته افزایش یافته است.
«دوربینها و دستگاههای شنود این روزها خیلی بیشتر رایج شدهاند. پیش از این، بازار خاصی وجود داشت و باید کسی را میشناختید تا به آن دسترسی پیدا کنید. حالا خرید آنها خیلی راحتتر شده است؛ هر کسی میتواند آنها را از آمازون یا ایبی (eBay) بخرد.»
با آنکه رابرتز پیشنهاد میدهد که اگر میخواهید کاملا مطمئن شوید که کسی فیلم شما را ضبط نمیکند، از یک شرکت حرفهای بخواهید تا [مکان] را بررسی کند، یک فرد عادی هم میتواند برای پیدا کردن دوربین، کارهایی انجام دهد.
اطرافتان را نگاه کنید.
رابرتز میگوید: «برای پیدا کردن دوربینها باید به سوراخهای کوچکی دقت کنید که لنزها میتوانند درون آن قرار گیرند. اقلام معمولی را بررسی کنید: عطف کتابها، آینهها، لامپها، گیاهان خانگی. به مکانهایی که منطقی به نظر میرسند، دقت کنید. اگر کسی بخواهد دنبال اطلاعات باشد، دستگاه را در سالن میگذارد. اگر اختلالات جنسی- روانی داشته باشد، دوربین را احتمالا در مکانهایی که فرد لباسش را درمیآورد، مانند حمام، اتاقک دوش، و اتاقخواب میگذارد.»
«جاهایی را بررسی کنید که بیشترین دایره دید را دارد و احتمال وجود موانع دید کمتر است. اغلب دوربین در قسمتهای بالا قرار دارد تا کسی که دارد فیلم میگیرد، بیشترین صحنه را بتواند ببیند.»
چراغقوه روشن کنید
لازم نیست «کارآگاه گجت» باشید که بتوانید بررسی دقیقی برای یافتن دوربین انجام دهید. یک چراغقوه ساده، مانند همانی که در گوشی هوشمندتان دارید، کافی است که این کار را انجام دهد.
رابرتز میگوید: «میتوانید با چراغقوه دنبال لنز دوربین بگردید و در ۹۲ تا ۹۵ درصد مواقع کارتان دقیق است. همه چراغها را خاموش کنید و چراغ قوهای را روشن کنید و به آرامی هر سانتیمتر از اتاق را بگردید. همه لنزهای دوربینها نور را منعکس خواهند کرد.»
آینه را بررسی کنید
نگرانید که نکند آینه دوطرفه باشد؟ روش سادهای برای بررسی این موضوع وجود دارد. رابرتس میگوید: «آزمایش ناخن قدیمی شده است، اما هنوز کارایی دارد. ناخنتان را روی شیشه بگذارید. در آینه واقعی نمیتوانید به انگشتتان در بازتابش وصل شوید. اما اگر بتوانید به انگشت خودتان در تصویر بازتابی بچسبید، یعنی مشکلی وجود دارد. به معنای این است که به احتمال زیاد آینه دوطرفه است.»
برای دستگاههای تشخیصدهنده هزینه کنید
در حالی که شرکتهایی مانند ادونسد سوییپینگ صدها هزار پوند خرج دستگاههای حرفهای تشخیصدهنده میکنند، میتوان انواع ارزانتری هم یافت. رابرتز میگوید: «دستگاههای حرفهای شکار لنزی وجود دارند که میتوانید ارزانترینشان را حدود ۴۰ تا ۵۰ پوند بخرید.» برای اینکه خیالتان کاملا راحت باشد، ارزشش را دارد که روی آن سرمایهگذاری کنید.
دنبال دوربین فیلمبرداری بگردید
دو نوع عمده دوربین نظارتی وجود دارد؛ آنهایی که روی کارت حافظه ضبط میکنند، و آنهایی که به اینترنت وصل میشوند. میتوانید با وصل شدن به «وایفای» صاحبخانه و استفاده از اسکنر رایگان شبکه برای یافتن دوربینهایی که به اینترنت وصل میشود، آنها را پیدا کنید. دکتر ادم گلن در پاسخ به داستان دوربین جاسوسی جیسون اسکات، در توییتر نوشت: «بیشتر صاحبخانهها معمولا به شما اجازه میدهند از اینترنت خانهشان از طریق وصل شدن به وایفای استفاده کنید. از برنامک @fingapp استفاده کنید تا شبکه را برای یافتن دوربینهای متصل به اینترنت پیدا کنید. گفته میشود که این روش، شیوه اثبات دقیقی نیست، اما میتواند سرنخی را نمایان کند.»
اگر چیزی را به اشتباه پیدا کردید (به خاطر داشته باشید که صاحبخانه ممکن است دوربینهای امنیتی قانونی بیرون از ملک داشته باشد) روتر اینترنت را از برق بکشید تا مطمئن شوید کسی شما را تماشا نمیکند.
سرانجام، اگر چیزی پیدا کردید که معتقدید دوربین مخفی است، فقط به شکایت کردن نزد شرکتی که از طریق آن خانه را اجاره کردهاید، اکتفا نکنید، بلکه موضوع را به پلیس گزارش دهید.
© The Independent