پدیده چاقی پیچیده‌تر از بی‌اراده بودن فرد است

گزارش جدیدی از انجمن روانشناسی بریتانیا (BPS) می گوید، چاقی"انتخاب نیست" و خواستار تغییر نگاه مردم به افراد چاق شده است.

با این که این انجمن چاقی را به عنوان یک بیماری طبقه‌بندی نمی‌کند، در حالی که سازمان بهداشت جهانی آن را یک بیماری قلمداد کرده است، اما بر اهمیت اجتناب از زبان و توضیحی که مشکل چاقی را در خود فرد می یابد، تاکید می‌کند.

این گزارش توضیح می‌دهد که چاقی پیچیده‌تر از آن‌طور که کلیشه‌های منفی می‌گویند، عدم اراده فرد است.

در حالی که چاقی ناشی از رفتار است، این رفتارها همیشه شامل " انتخاب " یا "مسئولیت شخصی" نمی‌شود.

افرادی که احتمالاً وزن آنها ناسالم است، افرادی هستند که از نظر ژنتیکی خطر ابتلا به چاقی را دارند و زندگی آنها نیز توسط محیط کار، مدرسه و محیط‌های اجتماعی شکل می گیرد که باعث پرخوری و عدم تحرک می شود.

این انجمن همچنین خاطرنشان می کند: افرادی که در مناطق محروم زندگی می کنند مستعد ابتلا به چاقی هستند، زیرا ممکن است به گزینه های غذایی سالم و مقرون به صرفه کمتر دسترسی داشته باشند. علاوه بر این، کسانی که با چالش های عمده و آسیب های روحی زندگی می کنند ممکن است انگیزه ی کمتری برای فعالیت جسمی داشته باشند.

گزارش ادامه می دهد: «تجربیات روانی نیز نقش بزرگی دارند. نیمی از بزرگسالانی که برای مسئله چاقی به متخصص مراجعه می کنند، در دوران کودکی ناملایمات و سختی هایی را تجربه کرده اند».

این گزارش به "خوردن عاطفی" می پردازد و می گوید، افرادی که به طور مکرر رژیم لاغری می گیرند ممکن است تمایل بیشتری به پرخوری داشته باشند بویژه وقتی که احساس بی پناهی و آسیب پذیری دارند.

آنجل چاتر، روانشناس خبره در دانشگاه بدفوردشایر و یکی از نویسندگان این گزارش، اظهار داشت: «میزان چاقی بزرگسالان در بریتانیا بین سال های 2005 تا 2017، 18٪ افزایش داشت و در اسکاتلند، ایرلند شمالی و ولز نیز افزایش مشابهی دیده شد».

او گفت: «این امر با از دست دادن ناگهانی انگیزه در بین چهار ملت بریتانیا قابل توضیح نیست. افزایش چاقی، تا حدودی می تواند ناشی از تغییر در تأمین مواد غذایی و فعالیت بدنی باشد».

دکتر چاتر می گوید برای رفع مشکل، ما باید درک کنیم که چگونه مدیریت وزن و تغییر رفتار برای پیشگیری از چاقی توسط روانشناسی تشخیص داده شده است.

سارب باجوا، مدیر اجرایی انجمن روانشناسی بریتانیا، گفت كه دولت باید مسئله چاقی را به روشی مشابه سیگار كشیدن مهار کند.

 آقای باجووا خاطرنشان كرد: «این عمل در همه سطوح به مدت چندین دهه انجام شده است، از سیاست دولت گرفته تا كمك به افراد سیگاری، اما حالا شاهد کاهش قابل توجهی در تعداد افراد سیگاری و مشکلات سلامتی ناشی از آن هستیم».

روانشناسان، علم و تجربه بالینی را برای کمک به خدمات بهداشتی و درمانی دارند تا برای چاقی نیز همان اقدامات انجام شود.

«ما می توانیم کمک کنیم، نه تنها با ابداع راه های کمک به افراد، بلکه با مشاوره در مورد سیاست های عمومی که به ایجاد محیطی کمک کند که در وهله اول مردم چاق نشدن را آسانتر از رژیم گرفتن ببینند».

www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/obesity