طبق نتایج تحقیقی جدید کند راه رفتن میتواند نشانه آن باشد که احتمال ابتلا به بیماری در مراحل بعدی زندگی بیشتر است.
به گفته دانشمندان با انجام آزمونی ساده و اندازهگیری سرعت راه رفتن افراد میتوان احتمال ابتلای آنها به بیماریهایی مثل آلزایمر را دهها سال قبل از بروز نشانههای بیماری پیشبینی کرد.
طبق یافتههای این محققان، افراد ۴۵ سالهای که به طور طبیعی آهسته راه میروند بر اساس مقیاسی ۱۹ سنجهای دارای مغز و بدنی هستند که نشانههایی از «پیری شتابان» در آنها به چشم میخورد. ریهها، دندان و دستگاه ایمنی بدنشان هم از افراد همسن و سال آنها که تندتر راه میروند وضعیت بدتری دارند.
در ضمن کل حجم و مساحت مغز در این افراد کمتر است و زخملکههای کوچک که به طور معمول نشانگر پیرتر بودن است در مغز این افراد بیشتر است.
افرادی که آهستهتر راه میروند به چشم هشت نفری که از روی عکسشان سن آنها را ارزیابی میکردند نیز پیرتر به نظر میآمدند.
لاین جیاچ راسموسن محقق فوقدکتری دانشگاه معتبر دوک در آمریکا و محقق ارشد این پژوهش میگوید: نکتهی به راستی شگفتآور این است که افراد ۴۵ ساله چنین مشخصههایی داشتند نه بیماران سالمند که به طور معمول تحت چنین ارزیابیهایی قرار میگیرند.
پژوهشگران میتوانند با بررسی مغز در سه سالگی مشخص کنند آن فرد در میانسالی با چه سرعتی میتواند راه برود. طبق مقاله منتشرشده در مجله شبکه باز جاما با بررسی امتیازات ضریب هوش، قابلیت فهم زبانی، مهارتهای حرکتی و مهار احساسات میتوان سرعت راه رفتن در ۴۵ سالگی را پیشبینی کرد.
بین کودکی که طوری رشده کرده است تا کندترین سرعت راه رفتن را داشته باشد(سرعت متوسط ۱/۲۱ متر در ثانیه) و کودکی که بیشترین سرعت راه رفتن را داشته است(سرعت متوسط ۱/۷۵ متر در ثانیه) از لحاظ ضریب هوشی ۱۲ امتیاز اختلاف وجود دارد.
به نظر دانشمندان علت این اختلاف هم این است که قابلیت راه رفتن به تأثیر متقابل اندامی بسیاری نیاز دارد و همچنین کارکردهای ذهنی مثل بهخاطر سپردن و سرعت راهرفتن با هم ارتباط دارند.
تری ای. مافیت از دانشگاه دوک و دانشکدهی کینگز لندن که از محققان ارشد این پژوهش است میگوید: سرعت راه رفتن افراد به کارکرد روان تمامی این سامانهها به همراه هم بستگی دارد و آهسته راه رفتن میتواند نشانهی پیری پیشرفته و تباهی کارکرد این سامانههای اندامی باشد. این آزمون سریع و ارزان اطلاعات زیادی در مورد سلامت داخلی به ما میدهد و این که سرعت پیر شدن سامانههای اندامی و مغز و رفتن به سوی بیماریهای آتی چقدر است.
دکتر مافیت افزود: پزشکان میدانند که افرادی که آهسته راه میروند و در دههی هفتاد و هشتاد زندگی به سر میبرند از آن دسته از همسنو سالان خود که تندتر راه میروند زودتر میمیرند. اما این بررسی دورهی پیشدبستانی تا میانسالی را پوشش داده است و نشانگر آن است که آهسته راه رفتن دهها سال قبل از پیری وجود مشکل را نشان میدهد.
این تحقیق بر اساس بررسی درازمدت ۹۰۴ نفر است که در یک سال در دوندین واقع در زلاندنو به دنیا آمدهاند و کل زندگیشان تحت بررسی بوده است. تازهترین تحقیق در مورد این افراد در فاصلهی بین آوریل ۲۰۱۷ تا آوریل ۲۰۱۹ صورت گرفته است و در انتهای این دوره ۴۵ ساله بودند.
محققان برای بررسی رویدادهای درون مغز از تصویربرداری تشدید مغناطیسی(ام.آر.آی) استفاده کردند.
استفانی استودنسکی استاد دانشگاه پیتسبورگ که در این تحقیقات حضور نداشت میگوید آزمون سرعت راهرفتن میتواند نشانگر ارزانی برای میزان سلامت در دوران بزرگسالی باشد.
او میگوید: طبق این بررسی زیرمجموعهای از افراد که در دههی ۴۰ زندگی به سر میبرند نشانهایی از چالشهای آتی در زمینهی سلامت را بروز میدهند و هم اکنون سریعتر از همتایانشان در حال پیر شدن هستند. در ضمن طبق این بررسی عاملهای ناشناختهای که قبلاً بر کودکان سه ساله اثر گذاشته بود ۴۰ سال بعد هم سلامت و کارکرد آنها را تحت ثأثیر قرار داده است.
به گفته پژوهشگران برخی از تفاوتها در میزان سلامت و قابلیت شناختی را میتوان به انتخابهای فرد در زندگیاش ربط داد.
استاد استودنسکی میگوید برخی عاملهای مهم دیگر مثل اضطراب، کارکردهای حسی یا میزان سلامت کودک در روز آزمایش هم میتواند بر برخی از شاخصهای سلامت مغز در کودکی اثر بگذارد.
او میگوید: با در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی اقتصادی در دوران کودکی نیز همان وابستگیها پابرجا ماند اما بسیاری از چیزها را در مورد این کودکان نمیدانیم مثل میزان مراقبت والدین از آنها، وزن در هنگام تولد، بیماریهای دوران کودکی، کارکردهای حسی، وضعیت منزل یا مخاطرات زیستمحیطی.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent