دیدیم که مثل یک کامیون ۱۰ تنی به سمت‌مان می‌آمد، اما اگر باز هم کسی به سندیت نیاز داشت، بفرمایید: استقلال جسمی زنان در معرض تعرضی مرگبار قرار دارد. فکر می‌کنید اغراق می‌کنم؟ دوباره فکر کنید.  

دیوان‌عالی قضایی ایالات متحده آمریکا در اقدامی منفی علیه آزادی باروری زنان، حکم تاریخی «رو در برابر وید» (Ro v Wade) را لغو کرد. این بدان معنی است که دیگر حق قانونی برای سقط جین در ایالات متحده آمریکا وجود نخواهد داشت و ایالت‌ها خواهند توانست در مورد مجاز دانستن، ممنوعیت، یا محدود کردن ختم بارداری، تصمیم بگیرند. 

در حالی که مایک پنس، معاون رئیس‌جمهوری سابق، حکم را با عبارت «امروز، زندگی پیروز شد» جشن گرفت، نمی‌دانم که او درباره کدام زندگی صحبت می‌کند؟ بی‌تردید منظور او زندگی زنان نیست - به ویژه زنان سیاه‌پوست و فقیر، که به میزان نامتناسبی تحت تاثیر حذف حق قانونی‌شان برای سقط جنین قرار خواهند گرفت.

جرم‌انگاری سقط جنین، به معنای مجرم‌انگاری زنانی است که از لحاظ اجتماعی و اقتصادی آسیب‌دیده‌اند، و به مخاطره انداختن جان آن‌ها از طریق روش‌های خطرناک سقط است؛ زیرا این است آن وضعیتی که با جرم‌انگاری سقط جنین، پدید خواهد آمد. این [تصمیم] مانع ختم بارداری زنان نمی‌شود، فقط آن‌ها را وادار می‌کند که به سقط جنین‌های خطرناک و ناایمن ومراجعه به کارورهای مبتدی و ناآزموده، و مراقبت‌های بعدی اندک یا بدون آن تن بدهند، که به شوک عفونی، سوراخ شدن مثانه و/ یا روده، خونریزی شدید، و مرگ می‌انجامد.    

سازمان بهداشت جهانی بیان می‌کند که «سقط جنین خطرناک، علت اصلی – اما قابل پیشگیری – مرگ و میر و بیماری‌های مرگبار مادران است» که همچنین به «عوارض جسمی و روحی و بار اجتماعی و مالی برای زنان، جوامع، و نظام‌های سلامت منجر می‌شود». به عبارت دیگر، این فقط یک «مشکل زنانه» نیست – مسئله بهداشت عمومی است. مسئله حقوق بشر است. 

همه باید از رای دیوان‌عالی نگران باشند. لفاظی‌های پیرامون این حکم شاید «طرفدار زندگی» باشد، اما وقتی جان زنان آسیب ثانویه به شمار آید، چنین عنوانی بی‌مسما است. ظاهرا در دیوان‌عالی ایالات متحده آمریکا، مرگ و‌میر نالازم مادران امری عادی تلقی می‌شود. 

به طرز غریبی، به نظر می‌رسد که دیوان‌عالی ایالات متحده آمریکا اشتهای سیاسی بسیار چشمگیرتری برای ممنوعیت سقط جنین دارد تا حمایت از کودکان. گسست خیره‌کننده بین رای دادگاه درباره قوانین مربوط به اسلحه در نیویورک و رای آن برای لغو قانون «رو در برابر وید» را ببینید. همانطور که نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، می‌گوید: «دورویی بیداد می‌کند، و آسیب از حد گذشته است.» 

شاید فکر کنید این تصمیم روی ما در بریتانیا تاثیری ندارد، اما دارد – و پیامدهای آن خوفناک است. رشته‌ای که ما را به حق باروری‌مان در هرجای این دنیا وصل می‌کند، اگر به این سادگی بتوان از دست شهروندان آمریکایی درآورد، پس به تار مویی بند است.  چطور می‌توان احساس امنیت کرد، وقتی می‌دانیم که آزادی باروری‌مان در اختیار سیاستمدارانی است که می‌خواهند جان زنان را برای پیشبرد یک برنامه محافظه‌کارانه به خطر اندازند؟    

از اینکه حقم برای سقط جنین قانونی در بریتانیا، فعلا، به رسمیت شناخته می‌شود، سپاسگزارم – اما تصمیم امروز دیوان‌عالی قضایی [آمریکا] نگران‌کننده است. چیزی به نام رویه قضایی ثابت وجود ندارد و حقوق ما – حتی بر بدن خودمان – به نخ خیرخواهی کسانی که احتمالا هرگز به سقط جنین نیاز پیدا نمی‌کنند یا گرفتار پیامدهای ناتوانی در دسترسی به روش‌های ایمن و قانونی نمی‌شوند، آویزان مانده است. سقط جنین ناایمن، بر زندگی افراد مستاصل و به حاشیه رانده‌شده تاثیر منفی می‌گذارد، نه کسانی که این تصمیم ظالمانه را می‌گیرند.

و اینطور نیست که خیالمان راحت باشد که اگر اکثریت شهروندان بخواهند قانونی را حفظ کنند، پس لابد از آن محافظت خواهد شد. طبق نظرسنجی انجام‌شده پیش از تصمیم دیوان‌عالی، اکثریت آمریکایی‌ها نمی‌خواستند حکم قانونی «رو در برابر وید» ملغی شود- اما این هم نتیجه‌اش. 

خب، هدف بعدی خط حمله چیست؟ وقتی اثر دومینووار (domino effect) این تصمیم سرعت بگیرد، زندگی چه کسانی متوازن باقی می‌ماند؟ دیگر کدام حق‌ها در دستورکار لغو قرار دارند؟ دسترسی به لوازم جلوگیری از بارداری؟ آموزش جنسی؟ رابطه‌های همجنس‌گرایانه؟ 

وقتی دونالد ترامپ می‌گوید که حکم دیوان‌عالی «برای همه کارایی خواهد داشت»، درمی‌یابیم که به معضلی اساسی گرفتار شده‌ایم.