پنجمین جلسه دادگاه جمشید شارمهد، شهروند دوتابعیتی ربوده‌شده، روز سه‌شنبه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در حالی برگزار شد که در آن نماینده حسینه شیراز خواستار اجرای اشد مجازات برای شارمهد مقابل این حسینه شد. همزمان غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، این دادگاه را نمایشی برای خاموش کردن و بر دار کشیدن پدرش خواند و گفت «حکم پدرم پیش از برگزاری دادگاه تعیین شده است».

ساعاتی پیش از برگزاری جلسه دادگاه، دختر جمشید شارمهد در صفحه توییترش نوشت: «امروز وکیل تسخیری خبر داد که در پنجمین دادگاه نمایشی پدرم، دوباره قرار است خانواده‌های شهید‌شده‌های شیراز را به این دادگاه نمایشی مسخره بکشانند و به این وسیله آن را به پدرم ربط بدهند.»

او گفت که قرار است در این جلسه، «فیلم‌های تبلیغاتی دروغی را نمایش دهند که تنها خودشان آن را باور می‌کنند و مردم از این نمایش‌های دروغی زیاد دیده‌اند و می‌دانند که این نمایش تنها برای به بالای دار کشیدن انسانی است که صدای خود و مردم بوده است».

خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، نیز در این‌باره نوشت که پنجمین جلسه دادگاه جمشید شارمهد با حضور جمعی از شاکیان و خانواده کشته‌شدگان و آسیب‌دیدگان انفجار حسینه «رهپویان وصال» شیراز برگزار شد.

در جریان این جلسه دادگاه، ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به اعضای خانواده‌ تعدادی از کشته‌شدگان انفجار حسینه رهپویان وصال شیراز و آسیب‌دیدگان این انفجار فرصت داد تا درباره بستگان کشته‌شده و نحوه آسیب وارده توضیح بدهند.

همه این افراد خواستار اشد مجازات برای شارمهد شدند اما دلیل یا مدارکی مستند مبنی بر دخالت شارمهد در این انفجار ارائه نکردند.

احد پاریابی، نماینده حسینیه شهدا وابسته به جمعیت رهپویان وصال شیراز، نیز با بیان اینکه «ما شاکی آمریکا و اسرائیل هستیم»، در دادگاه گفت: «درخواست اشد مجازات برای شارمهد حداقل کار است. این فرد لیدر، طراح و راهبر بوده است و با امثال این افراد نباید به‌عنوان یک مجرم عادی برخورد کرد و از دادگاه تقاضا داریم حکم این فرد در شیراز و در ملاءعام و روبه‌روی حسینیه شیراز انجام شود.»

غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، که در آمریکا اقامت دارد، در واکنش گفت: «برای خفه کردن کامل صدای پدر من، این نمایش را به راه انداخته‌اند. و به احتمال زیاد حکم ظالمانه‌ اعدام را هم صادر می ‌کنند، حکمی که از قبل و پیش از دادگاه نمایشی تعیین شده است و تاریخ این جنایت‌ها را فراموش نمی‌کند.»

پیش‌تر در جلسه چهارم دادگاه جمشید شارمهد، نماینده دادستان این شهروند دو‌تابعیتی ربوده‌شده را به افشای اطلاعات مراکز موشکی سپاه پاسداران متهم کرده و گفته بود: «یکی از اقدامات جمشید شارمهد افشای اطلاعات طبقه‌بندی‌شده در خصوص اطلاعات موشکی سپاه پاسداران از طریق انجمن پادشاهی ایرانیان بود که در این رابطه قصد داشت آدرس و مختصات ۱۰ سایت موشکی سپاه پاسداران را افشا کند.»

نماینده دادستان در آن جلسه اسناد این اتهام را ارائه نکرد و گفت شارمهد در این مورد «اعتراف» کرده است که «اطلاعات مختصات موشکی سپاه را برای اف‌بی‌آی بردم اما آن‌ها رغبتی به صحبت‌ من نشان ندادند. پس، دو مورد از اطلاعات را در تلویزیون تندر منتشر کردم اما با این حال، کسی حاضر نشد تا این اطلاعات را از ما بخرد».

وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که جمشید شارمهد، سرکرده گروه مخالف جمهوری اسلامی به نام تندر، را با «عملیاتی پیچیده» بازداشت و به ایران منتقثل کرده است.

شارمهد ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شد و اولین جلسه دادگاه او ۱۷ بهمن ۱۴۰۰ و با گذشت ۱۸ ماه پس از ربایش و انتقالش به ایران، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار شد.

همزمان با آغاز دادگاه شارمهد، خبرگزاری‌های حکومتی در ایران از جمله خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، این شهروند دوتابعیتی ربوده‌شده را به «دست داشتن در بمب‌گذاری حسینیه سیدالشهدای شیراز»، «قصد انفجار سد سیوند شیراز» و «افساد فی الارض» متهم کردند.

غزاله شارمهد از همان ابتدا همه اتهام‌ها به پدرش را رد کرد و گفت پدرش اجازه داشتن وکیل ندارد و به وکیل تسخیری نیز اجازه ملاقات با پدرش داده نمی‌شود.

دختر جمشید شارمهد روز سه‌شنبه، پیش از آغاز جلسه دادگاه، گفت: «پدرم را ربودند، ۷۲۰ روز در انفرادی نگه داشتند، او را از هر گونه ارتباط با جهان، روابط انسانی و اخبار و اطلاعات محروم کردند، او تنها دو بار در سال اجازه‌ صحبت کنترل‌شده‌ کوتاه تلفنی با مادرم داشته است.»

او تاکید کرد که پدرش چون «صدای مردم شده است» و همچنین «تابعیت آلمانی دارد» قربانی این رفتار ضد‌انسانی شده است.

غزاله شارمهد افزود: «من با دولت آلمان در تماس هستم و سفارت تلاش می‌کند در این دادگاه نمایشی حضور داشته باشد. البته می‌دانم که درهای این نمایش به روی آن‌ها بسته خواهد بود؛ اما درهای چنین دادگاهی تنها به روی تبلیغات رژیم باز است و نه به روی کسانی که خواهان حقیقت هستند.»