دانشمندانی که سازوکار سرطان ریه را بررسی می‌کنند شیوه جدیدی را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند این بیماری را زودهنگام تشخیص دهد و درمان کند.

مطالعه‌ای نشان داد که میزان یک پروتئین کلیدی به نام تی‌ال‌آر ۲ (TLR2) در تومورها ممکن است به پیش‌بینی میزان زنده ماندن بیمار پس از تشخیص سرطان ریه کمک کند.

پژوهشگران با استفاده از داده‌ نمونه‌های تومور انسان تایید کردند که بیمارانی که در مراحل اولیه سرطان ریه سطح بالایی از این پروتئین را داشتند در مقایسه با افرادی که سطوح پایین‌تری را دارا بودند، بیشتر عمر می‌کردند.

[پژوهشگران] ترکیب دارویی که تی‌ال‌آر ۲ (TLR2) را فعال می‌کند روی موش‌ها آزمایش کردند و به این نتیجه رسیدند که رشد تومور را در مراحل اولیه بیماری کاهش می‌دهد.

کارشناسان می‌گویند این کشف مهم می‌تواند به تشخیص زودتر بیماری و بهبود نتایج برای بیماران کمک کند.

در مرحله پایانی سرطان ریه فقط  ۶ درصد احتمال دارد که فرد پنج سال دیگر زنده بماند، در حالی که اگر زودتر تشخیص داده شود این احتمال به ۵۰ درصد می‌رسد.

این پژوهش با همکاری پژوهشگران دانشگاه ادینبورگ، کالج دانشگاهی لندن، دانشگاه کانتابریا در اسپانیا، شورای پژوهش ملی اسپانیا و کلینیک مایو در ایالات متحده انجام شده است.

دکتر فریزر میلار، مدرس بالینی پزشکی تنفسی در دانشگاه ادینبورگ، گفت: «فکر می‌کنم این نتایج واقعا هیجان‌انگیز‌ند. اطلاعات بسیار کمی در مورد زیست‌شناسی سرطان ریه در مراحل اولیه وجود دارد و ما با درک بیشتر این فرآیند، درمان احتمالی جدیدی برای این بیماری کشنده شناسایی کرده‌ایم.

او گفت: «این برنامه ارزش پژوهش علوم پایه و چگونگی تبدیل آن به درمان‌های جدید را برای بیماران مهم‌تر جلوه می‌دهد.»

گروهی به سرپرستی پژوهشگران دانشگاه ادینبورگ کشف کردند که تی‌ال‌آر ۲ (TLR2) هنگامی که جهش‌های سرطانی در سلول‌ها صورت می‌گیرد، به کنترل بعضی از سازوکارهای دفاعی بدن کمک می‌کند.

این پروتئین با پیری در ارتباط است، فرآیندی که طی آن رشد سلول‌ها متوقف می‌شود و انواع مختلفی از مواد شیمیایی و پروتئین‌های دیگری را ترشح می‌کنند که همه با‌هم به‌عنوان نشانه‌های هشداردهنده و دفاعی در برابر سرطان عمل می‌کنند.

سلول‌های پیر در مراحل اولیه سرطان‌های ریه وجود دارند، اما در مرحله آخر سرطان‌ها نیستند و این نشان می‌دهد که پیری می‌تواند از پیشرفت سرطان جلوگیری کند.

این گروه با شناساندن اهمیت تی‌ال‌آر ۲ (TLR2) از داده‌های نمونه‌های تومور انسانی استفاده کردند تا طول عمر بیماران دارای سطوح بالای پروتئین را در مراحل اولیه سرطان ریه در مقایسه با افرادی که سطوح پایین‌تری از پروتئین داشتند بررسی کنند.

سپس این گروه از دارویی استفاده کردند که به  فعال کردن تی‌ال‌آر ۲ (TLR2) در مدل موش دارای سرطان ریه معروف است و دریافتند که این دارو رشد تومور ریه را کاهش می‌دهد.

کارشناسان امیدوارند که این یافته‌ها بتواند به پژوهش در مورد به‌کارگیری پیری و مواد شیمیایی ترشح شده مرتبط، به‌عنوان بخشی از یک برنامه غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان ریه منجر شود.

با این حال، این گروه گفت که پژوهش‌های بیشتری مانند آزمایش‌های بالینی لازم است تا اطمینان حاصل شود که این دارو برای انسان‌ها موثر است.