نتایج مطالعه جدید نشان می‌دهد که خوردن ترکیبات مختلف از افزودنی‌های غذایی رایج ممکن است با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط باشد.
مجموعه‌ای از شواهد در حال رشد، افزودنی‌های غذایی خاص را با سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی و تغییرات در میکروبیوم روده مرتبط کرده‌اند، با این حال، بسیاری از این مطالعات بر این ترکیبات به شکل منفرد متمرکز بوده‌اند. در حالی که به گفته ماتیلد تویه، مدیر تیم تحقیق اپیدمیولوژی تغذیه دانشگاه سوربن پاریس و موسسه ملی بهداشت و تحقیقات پزشکی فرانسه، که نویسنده پژوهش اخیر است، «در دنیای واقعی، ما ترکیبی از افزودنی‌ها را مصرف می‌کنیم».
به گزارش ان‌بی‌سی‌نیوز، ماتیلد توویه و تیمش در تحقیقی که در مجله «پزشکی پلاس» (PLOS Medicine) منتشر شد، داده‌های مطالعه‌ای طولانی‌مدت در فرانسه روی بیش از ۱۰۸ هزار بزرگسال را که به بررسی ارتباط میان غذا و سلامتی می‌پردازد، ارزیابی کردند و با بررسی رژیم‌های غذایی که شرکت‌کنندگان گزارش کردند، پنج ترکیب از افزودنی‌های غذایی را که افراد معمولا به طور مشترک مصرف می‌کنند، شناسایی کردند.
این ترکیبات که به فهرست مواد موجود در برچسب غذاهای فوق‌فراوری‌شده شباهت زیادی دارند، عبارت‌اند از:
ترکیب ۱: کربنات‌های سدیم، دی‌فسفات‌ها، گلیسرول؛ کربنات‌های آمونیوم، کربنات‌های پتاسیم و سوربیتول
ترکیب ۲: نشاسته‌های اصلاح‌شده، پکتین‌ها؛ گوار گام، کاراگینان؛ پلی‌فسفات‌ها، سوربات پتاسیم، کورکومین و زانتان گام
ترکیب ۳: کربنات‌های منیزیم، ریبوفلاوین، آلفاــ‌توکوفرول و کربنات‌های آمونیوم
ترکیب ۴: کربنات‌های آمونیوم، کربنات‌های سدیم، دی‌فسفات‌ها، آلفا-توکوفرول، DATEM، کربنات‌های منیزیم و لسیتین‌ها
ترکیب ۵: اسید سیتریک، سیترات‌های سدیم، اسید فسفریک، کارامل آمونیوم سولفیت، آسه‌سولفام کا، آسپارتام، سوکرالوز، صمغ عربی، اسید مالیک، موم کارنوبا، عصاره فلفل دلمه‌ای، کاپسانتین و کاپسوروبین، آنتوسیانین‌ها، گوار گام و پکتین‌ها
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مینگ‌شی دو، پژوهشگر دانشگاه بهداشت عمومی هاروارد که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «وجود تمام این ترکیبات در یک محصول خاص نسبتا غیرمعمول است، اما این کاملا ممکن است که در طول روز همه آن‌ها را از طریق غذاهای مختلف مصرف کنید، به‌ویژه اگرانواع غذاهای فراوری‌شده یا فوق‌فراوری‌شده مصرف می‌کنید.»
کاراگینان و سوربات پتاسیم، دو افزودنی موجود در ترکیب ۲، در شیر تغلیظ‌شده شیرین یافت می‌شوند. گوار گام هم معمولا در سس مایونز و غذاهای بدون گلوتن فراوری‌شده پیدا می‌شود. پکتین نیز در پنیر خامه‌ای وجود دارد؛ محصولاتی رایج که در هر یخچالی پیدا می‌شوند.
محققان دریافتند که دو گروه ترکیب ۲ و ترکیب ۵ با خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط دارند. ترکیب ۲ سرشار از امولسیفایرها و عوامل غلیظ‌کننده بود. کاراژینان‌ها از جمله عناصر موجود در شیرهای گیاهی و گوشت‌های فراوری‌شده‌اند و نشاسته‌های اصلاح‌شده هم در سوپ‌ها، سس‌ها و محصولات پخته دیده می‌شوند و در غلظت و پایداری آن‌ها نقش دارند. ترکیب ۵ هم شامل موادی است که معمولا در نوشیدنی‌های شیرین و شیرین‌کننده‌های مصنوعی یافت می‌شوند.
با این حال، این مطالعه مشاهداتی بود. به این معنی که نشان‌دهنده رابطه علت و معلول نیست. از طرفی مطالعاتی که از خود شرکت‌کنندگان می‌خواهند رژیم غذایی‌شان را به خاطر بیاورند، معمولا تردیدبرانگیزند. این محدودیت‌ها باعث می‌شود نتیجه‌گیری قطعی از این مطالعه دشوار باشد؛ موضوعی که تویه و تیمش هم به آن اشاره کرده و گفته‌اند که برای نتیجه‌گیری دقیق‌تر، به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.
تام ریفایی، پزشک داخلی و پزشکی سبک زندگی در بخش غدد درون‌ریز، دیابت و متابولیسم کلینیک کلیولند، معتقد است که شاید خود این افزودنی‌ها باعث دیابت نوع ۲ نشوند، اما می‌تواند پای «چگالی کالری» در میان باشد. اینکه غذاهای فراوری‌شده معمولا در حجم بسیار کم هم، از غذاهای ساده و نپخته با حجم زیاد، کالری بیشتری دارند.
ماریون نستله، استاد بازنشسته تغذیه و مطالعات غذایی دانشگاه نیویورک، هم می‌افزاید: «حداقل اینکه این افزودنی‌ها نشانه‌هایی از فراوری فوق‌العاده‌اند که می‌دانیم باعث می‌شود مردم بدون آنکه بدانند، کالری بیشتری مصرف کنند.»
مینگ‌شی دو گفت که هنوز زود است مشخص شود آیا اثر افزودنی‌های غذایی وقتی با هم مصرف می‌شوند، می‌تواند هم‌افزایی داشته باشد. ممکن است یک ماده که به‌تنهایی بی‌خطر است، وقتی با سایر مواد ترکیب می‌شود، مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند. بنابراین با توجه به اینکه برای برخی افراد غذاهای فوق‌فراوری‌شده گاه بیش از نیمی از کالری مصرفی یک روز را تشکیل می‌دهند، تحقیقاتی که این آثار را بیشتر بررسی کند، بسیار ارزشمند است.
