درست در همان روزهایی که شرکت سرمایه‌گذاری اف‌تی‌اکس (در حوزه‌ رمزارز)، دومین تامین‌کننده‌ مالی دموکرات‌ها در انتخابات ۲۰۲۲ آمریکا (از حیث میزان)، ورشکست می‌شود، اینفاتینو، رئیس مافیای فاسد بین‌المللی فوتبال در مصاحبه‌‌ای مطبوعاتی قبل از شروع بازی‌های جام جهانی قطر ۲۰۲۲، از حضور نظام کودک‌کش و زن‌ستیز جمهوری اسلامی در جوامع جهانی و رژیم تروریست‌پرور و ناقض حقوق عادی بشر در قطر دفاع می‌کند.

او با توسل به مغلطه‌‌های «تعمیم گناه» و «خودمان چی...»، تلاش کرد رفتار ضدانسانی جمهوری اسلامی در منع زنان از حضور در استادیوم‌ها و نقض حقوق همجنسگرایان، کارگران و تماشاگران (در ممنوعیت نوشیدن مشروبات الکلی) در قطر را با سوابق استعماری غرب، به زیر قالی بفرستد.

اینفانتینو برای ماله‌کشی بر نقض حقوق بشر و حقوق زنان در قطر و جمهوری اسلامی و نیز نادیده گرفتن منشور فیفا، گفت: «ما اروپایی‌ها قبل از آنکه درس اخلاق دادن به دیگران را آغاز کنیم، باید در سه‌ هزار سال آینده، بابت آنچه در سه هزار سال اخیر انجام داده‌ایم، معذرت‌خواهی کنیم... اصلاح و تغییر زمان می‌برد. این امر در کشورهای ما در اروپا، صدها سال طول کشید. این کار همه‌جا زمان‌بر است و تنها راه برای به نتیجه رسیدن درگیر شدن و کار کردن [با دیگران] است، نه فریاد زدن.»

اف‌تی‌اکس با همین منطق ووکیسم در انتخابات ۲۰۲۲ مبلغ ۱۵ تا ۴۰ میلیون دلار (بنا به روایت‌های گوناگون) برای نامزدهای دموکرات خرج کرد تا به آن‌ها امکان دهد مدام از تمدن غربی و دستاوردهایش در برابر رژیم‌های تمامیت‌خواه و اقتدارگرا و ناقض حقوق بشر عذرخواهی کنند و مشکلات این حزب در ناکارامدی و فقیرتر کردن مردم آمریکا را با این گونه توجیهات، بپوشانند. این شرکت همچنین بسیاری از وب‌سایت‌های متمایل به چپ و مُبلغ ووکیسم مثل ووکس را تامین مالی می‌کرد.

اینفانتینو، توجیه‌گر رفتار دولت‌های فاسد قطر و جمهوری اسلامی، و سم بنکسمن فراید (رئیس اف‌تی‌اکس)، کلاهبردار، به عنوان ووک‌های غربی ادبیات تبعیض و تنفر از اروپاییان را تحت عنوان مبارزه با نژادپرستی و عدالت ترویج می‌کنند. به نظر می‌آید داوری‌های یک‌طرفه در مورد تاریخ غرب و ادعای بیداری و بیدار کردن برای مدعیان دموکراسی و عدالت و مدیران نهادهای فاسدی مثل فیفا به یک نان‌دانی تبدیل شده است.

فرافکنی با ظاهر دادخواهی

رئیس مافیای جهانی فوتبال که طبل رسوایی فسادهای مالی سازمان تحت مدیریت او در عالم نواخته شده، ادعای غیرسیاسی بودن فوتبال را دارد و با این توجیه، از اقدام‌های معطوف به اعتراض علیه نقض حقوق بشر در بازی‌ها جلوگیری می‌کند، اما خود سیاسی‌ترین کلمات را به زبان آورده است. اینفانتینو در این سخن کوتاه، از سیاست‌های دول غربی در برابر نقض حقوق بشر یعنی همکاری با اقتدارگرایان، معذرت‌خواهی می‌کند و با تکرار انعکاس احساس گناه بابت جنایاتی که همه‌ ملت‌ها در طول تاریخ کم‌وبیش مرتکب شده‌اند، می‌کوشد فیفا را از پاسخگویی بابت مماشات در قبال آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی در ورزش و نقض حقوق بشر در قطر برهاند.

فراتر از نقض حقوق کارگران در ساخت تاسیسات ورزشی، دولت قطر به زنان اجازه نداد در مراسم افتتاحیه حضوری قابل‌توجه داشته باشند و نقش آن‌ها به چند زن آن هم با روبنده، محدود شد؛ این اقدام همان سیاست‌های طالبان و جمهوری اسلامی علیه حضور زنان است.

او با تمسک به پست‌مدرنیسم (نسبیت فرهنگی) و روایت یک‌جانبه‌ تاریخ (فقط اروپایی‌ها سلطه‌گری کردند و فقط آن‌ها باید معذرت‌خواهی کنند)، به دولت قطر فرصت داد تا با تامین مالی بازی‌ها، از مسئولیت نقض حقوق اولیه‌ انسان‌ها از جمله حقوق دگرباشان جنسی و کارگران مهاجر بگریزد. او همچنین در برابر نقض حقوق رسانه‌ها در خودداری دولت قطر از صدور ویزا برای خبرنگاران سخنی نگفت. جمهوری اسلامی هم با همین سیاست «درگیر شدن و کار کردن» غربی‌ها، برای چهار دهه بدون هیچ‌گونه تغییر رفتاری، در جامعه‌ جهانی عادی‌سازی شد. آخرین دستاورد این سیاست، عادی‌سازی طالبان در افغانستان بود و اگر طالبان مثل قطر به منابع گاز دسترسی داشتند، احتمالا در چند سال آینده جام جهانی را هم میزبانی می‌کردند.

بوق تبلیغاتی قطر

البته قطر غیر از میزبانی جام جهانی فوتبال، یک ابزار رسانه‌ای مثل «الجزیره» را نیز در اختیار دارد تا با نمای ضداسرائیلی و ضدآمریکایی (چپ‌نمایی)، از پاسخگویی در برابر حمایت تدارکاتی از داعش و طالبان و همکاری با جمهوری اسلامی بگریزد. 

در حوزه‌ ورزش، رئیس فیفا و در حوزه‌ سیاست، کسانی مثل هیلاری کلینتون با ستایش از الجزیره (در قبال پرداخت‌های دولت قطر به بنیاد کلینتون) برای دولت قطر کار توجیه را انجام می‌دهند. بنیاد کلینتون در زمانی یک میلیون دلار از دولت قطر دریافت کرد که هیلاری وزیر خارجه بود و این دریافت را به وزارتخانه خود اطلاع نداد.

اگر در بوق بودن الجزیره برای جمهوری اسلامی به عنوان یک دولت حامی تروریسم شک دارید، به فهرست مهمانان ایرانی‌ آن نگاه کنید: محمد مرندی، حسین موسویان و جواد ظریف. این سه نفر از منکران آشکار دست داشتن رژیم در قتل ندا آقاسلطان، ترور در رستوران میکونوس و ترورهای جمهوری اسلامی در هشت سال حکومت روحانی و ماقبل آن بوده‌اند.

الجزیره همانند رهبر جمهوری اسلامی، اعتراض ایرانیان در سال ۱۴۰۱ را از زبان رهبران رژیم، «اغتشاش» می‌خواند؛ بدون آنکه به مخالفان رژیم فرصت دهد دیدگاه متقابل خود را بیان کنند. نمایندگان الجزیره در ایران با مقام‌های جمهوری اسلامی روابط بسیار نزدیکی دارند؛ در حالی که اکثر رسانه‌های خارجی در ایران اصلا نماینده‌ ندارند.

قطر در جام جهانی ۲۰۲۲، سیاست رسانه‌ای خود را با جمهوری اسلامی هماهنگ کرد و نه‌تنها تهدید رسمی جمهوری اسلامی مبنی بر ربودن خبرنگاران در خاک این کشور را بی‌پاسخ گذاشت، بلکه آن خبرنگاران را از حضور در قطر محروم کرد.

ووکیسم پوشش فساد و پنهان‌کاری و مُبلغ نابرابری و تبعیض تحت عنوان عدالت است

ووکیسم که نمایندگانش امروز قدرتمندان چپ و هم‌پیمانان آن‌ها در سازمان‌های بین‌المللی و مالی‌اند، به نقطه‌ تلاقی کلاهبرداران مالی، مافیاهای بین‌المللی فساد و سیاستمداران فاسد چپ تبدیل شده است. وقتی جو بایدن، اینفانتینو و سم بنکمن فراید به چهره‌های سیاسی، ورزشی و مالی حامی ووکیسم در دنیا تبدیل می‌شوند، می‌توان از عمق فساد این جریان‌ که با بسته‌بندی پاکیزگی سیاسی،‌ گرایش ضدامپریالیستی و ضداستعماری و ضدنژادپرستی عرضه می‌شود، پرده برداشت. همه‌ این جریان‌ها برای فرار از تحقیق و تفحص، زیر پرچم نسبیت‌گرایی ارزشی رفته‌اند.

جو بایدن که پس از ریاست‌جمهوری کاملا به یک ووک تبدیل شده، با دریافت پول از پسرش در معاملات با شرکت‌های چینی، تحت عنوان مستعار «مرد بزرگ» در دوران معاونت اوباما مرتکب فساد شد اما اف‌بی‌آی او را تحت تحقیق قرار نداد. این موضوع در لپ‌تاپی که رسانه‌ها قبل از انتخابات ۲۰۲۰ بدون تحقیق آن را دروغین نامیدند و بعد واقعیت آن و محتوای فایل‌هایش را پذیرفتند، به‌روشنی ذکر شده است.

بر اساس همین ووکیسم است که یونیسف ۹ هفته در برابر کودک‌کشی جمهوری اسلامی سکوت کرد و بعد از این مدت هم، اسم کیان پیرفلک را در بیانیه‌ای که هشت اسلاید داشت، در اسلاید پنجم و در کنار ذکر مصائب کودکان فلسطینی و یمنی و سودانی، بدون اشاره به قاتلان او، ذکر کرد تا اصل موضوع در کانون توجه قرار نگیرد. عکس دیگر کودکان از ملل مختلف در صفحات یونیسف هست اما عکس کودکان ایرانی کشته‌شده وجود ندارد.

بنا به این بیانیه، ظاهرا در ایران دولت و حکومت و قوای سرکوب وجود خارجی ندارند و کودکان همین‌طوری در خیابان کشته می‌شوند و عکس ندارند. آنجلینا جولی عکس ۳۵ تن از این کودکان را در حساب اینستاگرم خود به اشتراک گذاشت اما یونیسف با بودجه‌ سالانه حدود چهار میلیارد دلار، نتوانست آن‌ها را پیدا کند.

ووک‌های ارتدکس‌تر از هاروارد و ییل

اگر به گرایش‌های ضدآمریکایی و ضداسرائیلی پررنگ الجزیره توجه کنید، دیگر شگفت‌انگیز نیست که برخی استادان ووک دانشگاه کلمبیا حتی رسانه‌های آمریکایی را هم امپریالیستی و اسرائیلی می‌خوانند و آن‌ها را لایق حضور خود نمی‌دانند، اما با الجزیره که دولت غیردموکراتیک قطر آن را اداره می‌کند، همکاری دارند.

این امر نشانگر موفقیت بی‌حساب دولت قطر و الجزیره در ووک‌نمایی حتی فراتر از ام‌اس‌ان‌بی‌سی، سی‌بی‌اس یا سی‌ان‌ان است. وقتی تنفر کور از تمدن غربی و مدرنیسم مطرح باشد، افراد به‌راحتی الجزیره‌ تحت کنترل شیوخ اقتدارگرا را آزادمنش‌تر از وال‌استریت ژورنال و لوموند و ان‌.زد.زد (زوریخ) تصور خواهند کرد.

اینفانتینو نیز در پی آن است که با وعده‌ ووکیسم غرب در سه هزار سال آینده، محبوب قلوب سیاستمداران، دانشگاه‌ها و رسانه‌های غربی شود و از زیر ذره‌بین رفتن خود و سازمانش بگریزد.