گروهی از دانشمندان اسرائیلی پس از تحقیقات گسترده، از کشف حدود ۱۰۰ هزار نوع ویروس جدید که قبلا برای علم ناشناخته بودند، خبر دادند.
به گزارش تایمز اسرائیل، این تحقیقات پیشگامانه در ماه سپتامبر پس از بررسی داده‌های زیست‌محیطی از نمونه‌های خاک، اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها و انواع دیگر اکوسیستم‌ها از سراسر جهان، در مجله معتبر دانشگاهی سل منتشر شد.
بنا بر اعلام دانشگاه تل‌آویو، این مطالعه به افزایش ۹ برابری تعداد ویروس‌های شناخته‌شده آران‌ای (RNA) منجر شده است. برخلاف ویروس‌های دی‌ان‌ای (DNA)، ویروس آران‌ای با تزریق آران‌ای به سیتوپلاسم سلول میزبان، سلول‌ها را آلوده می‌کند و میزان جهش آن بیشتر است.
برخی از بیماری‌هایی که ویروس‌های آران‌ای در انسان ایجاد می‌کنند عبارت‌اند از کووید-۱۹، سرماخوردگی، آنفلوانزا، سارس، هپاتیت سی، هپاتیت ای، ابولا و سرخک. دانشمندان امیدوارند با شناسایی ارگانیسم‌هایی (اندام‌واره‌هایی) که ویروس‌های کشف‌شده به آن‌ها حمله می‌کنند، به تولید انواع جدیدی از داروهای ضدمیکروبی و همچنین محافظت در برابر قارچ‌ها و انگل‌های مضر کشاورزی کمک کنند.
این پژوهش که تحقیقات استنفورد، موسسه ملی بهداشت ایالات متحده، وزارت انرژی ایالات متحده، انستیتو پاستور فرانسه و سایر مراکز علمی را شامل می‌شد، بر داده‌های جمع‌آوری‌شده بیش از ۱۰۰ دانشمند در سراسر جهان تکیه داشت.
به گفته نوری اری، دانشجوی دوره دکتری در دانشگاه تل‌آویو و نویسنده این پژوهش، این یافته‌ها که به لطف فناوری‌های محاسباتی جدید امکان‌پذیر شد، به محققان اجازه می‌دهد اطلاعات ژنتیکی هزاران نمونه را جمع‌آوری کنند.
این سامانه که برای این مطالعه ایجاد شده است همچنین به محققان امکان می‌دهد تا نحوه روند سازگاری ویروس‌ها در سیر تکاملی‌شان را بازسازی کنند.
پروفسور اوری گوفنا، استاد دانشگاه تل‌آویو که ناظر این پژوهش بود، گفت: «یکی از سوال‌های کلیدی در میکروبیولوژی این است که چگونه و چرا ویروس‌ها ژن‌ها را بین خود منتقل می‌کنند.»
او افزود: «سیستمی که ما ایجاد کرده‌ایم انجام تحلیل‌های تکاملی عمیق و درک چگونگی ظهور ویروس‌های آران‌ای مختلف در طول تاریخ تکامل را ممکن می‌سازد.»
گوفنا گفت: «در مقایسه با ویروس‌های دی‌ان‌ای، تنوع و نقش ویروس‌های آران‌ای در اکوسیستم‌های میکروبی به‌خوبی شناخته نشده است. در این پژوهش متوجه شدیم که ویروس‌های آران‌ای در چشم‌انداز تکاملی غیرعادی نیستند و در واقع از برخی جنبه‌ها تفاوت چندانی با ویروس‌های دی‌ان‌ای ندارند.»
