حلقه‌ای که دانشمندان تصور می‌کردند نمی‌توانست وجود داشته باشد، پیرامون سیاره‌ای در منظومه شمسی ما پیدا شده است.
این حلقه شبیه به حلقه‌هایی است که آن‌طور که شناخته شده است به دور سایر سیارات مجاور از جمله زحل می‌پیچند. اما این حلقه در سیاره‌ای بسیار کوچک‌تر یافت شد: سیاره کوتوله تازه کشف‌شده کواوار.
علاوه بر این، این حلقه از چیزی که دانشمندان تصور می‌کردند ممکن است باشد، بسیار دورتر است. این حلقه جدید، دو برابر دورتر از آنچه پژوهشگران تصور می‌کردند فیزیک اجازه می‌دهد، از کواوار قرار دارد.
از این رو، این مسئله به بررسی مجدد شناخت ما از تشکیل حلقه‌های سیاره‌ای و فیزیک حاکم بر آن‌ها نیاز دارد. این به نوبه خود می‌تواند به ما در درک بهتر حلقه‌های مشهورتر در اطراف سیارات شناخته‌شده‌تر از جمله زحل و مشتری کمک کند.
اما دانشمندان می‌گویند برای شناخت بهتر اینکه این جرم چگونه حتی اصلا می‌تواند وجود داشته باشد، پژوهش‌های بیشتری لازم است.
این سیاره کوتوله و حلقه آن با هم ، فراتر از نپتون، به دور خورشید می‌چرخند و هفتمین منظومه از این دست به شمار می‌روند که پیدا شده‌اند.
این کشف را یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان با استفاده از هیپرکم - دوربینی بسیار حساس با سرعت بالا انجام داد که دانشمندان دانشگاه شفیلد آن را ساخته‌اند.
این تلسکوپ روی بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری جهان، تلسکوپ بزرگ جزایر قناری (GTC) با قطر ۱۰.۴ متر در لا پالما نصب شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از آنجایی که حلقه‌ها به قدری کم‌نورند که نمی‌توان آن‌ها را مستقیما در یک تصویر مشاهده کرد، این کشف با مشاهده یک اختفا انجام شد - زمانی که کواوار، حین چرخش به دور خورشید، جلوی نور ستاره پس‌زمینه را گرفت.
اگرچه این رویداد کمتر از یک دقیقه به طول انجامید، اما به شکل غیرمنتظره‌ای قبل و بعد از آن دو کاهش در نور رخ داد که نشان‌دهنده وجود سامانه حلقه‌ای پیرامون کواوار است.
منظومه‌های حلقه‌ای در منظومه شمسی نسبتا نادرند و علاوه بر حلقه‌های پیرامون زحل، مشتری، اورانوس و نپتون، تنها دو سیاره کوچک حلقه دارند - چاریکو و هائومه‌آ.
همه سامانههای حلقه‌ای که پیش‌تر شناخته شده بودند، به‌دلیل گردششان به دور جرم اصلی، می‌توانند پایدار بمانند.
به گفته اخترشناسان، آنچه سامانه حلقه‌ای پیرامون کواوار را قابل توجه می‌کند این است که این جرم، در فاصله بیش از هفت برابر شعاع سیاره قرار دارد - دو برابر بیشتر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد که بیشترین حد نهایی باشد که در آن، سامانههای حلقه‌ای می‌توانند پایدار بمانند.
از این رو، این کشف موجب شده است که در نظریه‌های تشکیل حلقه، بازنگری شود.
پروفسور ویک دیلون، یکی از نویسندگان این مقاله از بخش فیزیک و نجوم دانشگاه شفیلد، گفت: «کشف این منظومه حلقه‌ای جدید در منظومه شمسی غیرمنتظره بود و یافتن حلقه‌هایی تا این حد دور از کواوار، به‌طور مضاعف دور از انتظار بود. این موضوع، تصورات پیشین ما درباره چگونگی تشکیل چنین حلقه‌هایی را به چالش می‌کشد.
«استفاده از دوربین پرسرعت ما - هیپرکم - کلید این کشف بود چرا که این رویداد کمتر از یک دقیقه به طول انجامید و حلقه‌ها بسیار کوچک‌تر و کم‌نورتر از آن‌اند که در یک تصویر مستقیم دیده شوند.»
«هر کسی در کودکی چیزهایی درباره حلقه‌های باشکوه زحل یاد می‌گیرد، بنابراین امیدواریم این یافته جدید، شناخت بیشتری در مورد چگونگی پیدایش آن‌ها ارائه دهد.»
این مقاله که در نیچر منتشر شد، شامل ۵۹ پژوهشگر دانشگاهی از سراسر جهان بود و بخشی از آن را شورای تسهیلات علم و فناوری تامین مالی کرد و شش دانشگاه بریتانیا - شفیلد، ادینبرو، سنت اندروز، وارویک، بیرمنگام، و اوپن یونیورسیتی [بریتانیا] را شامل می‌شد.
گزارش تکمیلی از پرس‌اسوسیشن
© The Independent
