دست‌کم دو دانشجو معترض به نام‌های فاطمه محزون و باران امیدیان، طی یک هفته گذشته، از دانشگاه‌ «اخراج» شدند، ده‌ها دانشجو در دانشگاه‌های سراسر ایران از جمله دانشگاه هنر تهران، دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس، دانشگاه علوم پزشکی بجنورد، دانشگاه آزاد مرکز و دانشگاه تهران به «تعلیق» از تحصیل محکوم شدند و هم‌زمان، موج احضار دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس به «دفاتر پیگیری وزارت اطلاعات» آغاز شده است.

فاطمه محزون، دانشجوی هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بجنورد، از طرف شورای انضباطی مرکزی وزارت بهداشت به «اخراج از این دانشگاه و ۵ سال محرومیت از تحصیل در همه دانشگاه‌های کشور» محکوم شد.

حکم اولیه اخراج این دانشجو در شورای تجدید نظر به ۱۸ ماه تعلیق تبدیل شده بود، اما شورای انضباطی مرکزی وزارت بهداشت آن را تشدید کرده و به «اخراج و ۵ سال محرومیت از تحصیل» تبدیل کرد.

باران امیدیان، دانشجوی کارشناسی ارشد عمران دانشگاه آزاد تهران مرکز، نیز وقتی‌که برای انجام کار‌های پایان‌نامه به سایت آموزشی دانشگاه مراجعه کرد متوجه «اخراج» خود از دانشگاه شد.

این دانشجو پیش‌تر به‌دلیل حمایت از دیگر دانشجویان در مقابل رفتار خشونت‌آمیز نیروهای حراست، به ساختمان حراست احضار و وادار به امضای تعهد کتبی شده بود، اما باز هم اخراج شد و به او گفته شده که باید «ندامتنامه بنویسد تا شاید بخشیده شود» که باران امیدیان از نوشتن آن امتناع کرده است.

خشایار سفیدی، دانشجوی موسیقی دانشگاه هنر، نیز با حکم شورای بدوی کمیته‌ انضباطی این دانشگاه به «یک ترم منع موقت از تحصیل با احتساب در سنوات» محکوم شد.

معصومه مومنی، دانشجوی مقطع کارشناسی آهنگسازی دانشگاه هنر، هم در شورای بدوی کمیته انضباطی به «منع موقت از تحصیل به مدت یک نیمسال با احتساب در سنوات» محکوم شد.

تهمینه مهدیان، دانشجوی مجسمه‌سازی دانشگاه هنر، هم در شورای بدوی کمیته‌ انضباطی به «دو ترم منع موقت از تحصیل» محکوم شد که پس از تجدیدنظرخواهی، این حکم به «یک ترم منع موقت از تحصیل اجرایی و یک ترم منع موقت از تحصیل تعلیقی» و «مطالعه‌ کتاب صعود چهل ساله و شرکت در آزمون مربوط به آن»، تبدیل شد و در صورت شرکت نکردن در آزمون کتاب «صعود چهل ساله»، حکم «دو ترم منع موقت از تحصیل» در مورد او اجرا می‌شود.

در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس نیز ده‌ها دانشجو به تعلیق و محرومیت از تحصیل محکوم شده‌اند که از جمله اسامی و مشخصات هفت نفر از آن‌ها منتشر شده است.

در این دانشگاه، داوود حسنی امجد، دانشجوی پرستاری، به «دو ترم تعلیقی اجرایی و دو ترم تعلیق مشروط»، حدیث جهانگیری، دانشجوی رشته بهداشت، به «دو ترم تعلیق و انتقال به دانشگاه شهرکرد» محکوم شدند.

عارف بیاتی، دانشجوی رشته فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بندر عباس، به «دو ترم تعلیق و انتقال از دانشگاه بندرعباس به گراش فارس»، فرزاد برگ‌ریزان، دانشجوی پزشکی این دانشگاه، به «دو ترم تعلیق» محکوم شدند و احمد افسرده‌حال، دانشجوی پرستاری، امید شاهدپور، دانشجوی پرستاری، و مهدی رئیسی، دانشجوی هوشبری، نیز هر کدام به «یک ترم تعلیق اجرایی و یک ترم تعلیق مشروط» محکوم شدند.

در بسیاری از دانشگاه‌های دیگر نیز صدور احکام اخراج، تعلیق و محرومیت از تحصیل دانشجویان همچنان ادامه دارد و هم‌زمان، اخراج و تعلیق استادان دانشگاهی که از اعتراض‌ها حمایت کرده‌اند، در حال گسترش است.

حسن باقری‌نیا، عضو هیئت علمی دانشکده‌ی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه حکیم سبزواری که پیش‌تر تعلیق‌ شده بود، همچنان در تعلیق است.

این استاد دانشگاه با پیگیری در هیئت انتظامی دانشگاه حکم توقف رسیدگی دریافت‌ کرده بود و این هیئت، خواستار رفع تعلیق او شده بود، اما رئیس دانشگاه حکیم سبزواری مشهد در پاسخ، از تعلیق ایشان تا زمان رسیدگی قضایی و ممنوعیت حضور این استاد در دانشگاه خبر داد.

امیر مازیار، استاد فلسفه هنر دانشگاه هنر تهران، نیز به‌دلیل حمایت از اعتراض‌ها به «تلاش در جهت اخلال در روند آموزشی» متهم و از این دانشگاه «تعلیق» شد.

کورش گلناری، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر و مدیر گروه مجسمه‌سازی، دیگر استادی است که در یک هفته گذشته به‌دلیل حمایت از اعتراض‌های دانشجویان از دانشگاه هنر «تعلیق» شده است.

این درحالی است که دست‌کم ۱۲۰ تن از دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشکده‌ علوم نظری و مطالعات عالی دانشگاه هنر با انتشار نامه سرگشاده‌ای به احکام تعلیق این دو استاد خود اعتراض کردند. دانشجویان در این نامه تاکید کردند که «خدمات آموزشی و پژوهشی» امیر مازیار و کورش گلناری «نه تنها خللی در روند آموزش دانشگاه ایجاد نکرده، بلکه همواره چراغ راه دانشجویان بوده» است.

موج گسترده احضار دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس به وزارت اطلاعات

هم‌زمان، موج گسترده احضار دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات در دو هفته اخیر تشدید شده و تاکنون برای ۲۰۰ دانشجوی این دانشگاه نیز پرونده انضباطی تشکیل شده است.

شوراهای صنفی دانشجویان کشور گزارش داد که فرهاد دانشجو، رئیس دانشگاه تربیت مدرس، برای اعمال فشار بیشتر علیه دانشجویان در همکاری با وزارت اطلاعات، بخشی از سرکوب دانشجویان این دانشگاه را به وزارت اطلاعات سپرده است.

بنابر این گزارش، نیروهای وزارت اطلاعات با همکاری رئیس دانشگاه تربیت مدرس اقدام به احضار گسترده دانشجویان به «دفاتر پیگیری وزارت اطلاعات» کرده‌اند و در جریان این احضارها، «دانشجویان را تهدید به بازداشت و اخراج» کرده و حتی در مواردی، دانشجویان را وادار به «اعتراف‌های اجباری» کرده‌اند.

در گزارش شوراهای صنفی دانشجویان آمده است که نیروهای وزارت اطلاعات در جریان احضار دانشجویان اقدام به بازداشت چند ساعته آن‌ها می‌کنند و با «خط ‌ونشان کشیدن برای دانشجویان، خانواده‌هایشان و آینده‌ علمی و کاریشان، تعهد‌نامه‌ای را به امضای دانشجویان می‌رسانند و با مِنتی فراوان از این تعهدنامه با عنوان عفو» نام می‌برند.

شورای صنفی دانشجویان کشور تاکید کرد که این «تعهد‌نامه‌، آمرانه و اجباری تحت عنوان عفو»، در حالی است که «عفودهند‌ه آن‌ خود مجرم است و دستی که به خون آلوده است، چگونه می‌تواند کسی را عفو کند».

هم‌زمان با احضار دانشجویان تربیت مدرس به دفاتر پیگیری وزارت اطلاعات، کمیته انضباطی و حراست این دانشگاه نزدیک به ۲۰۰ پروندۀ انضباطی «با اتهامات واهی و بی‌اساس برای دانشجویان تشکیل داده‌، آن‌ها را احضار کرده‌اند، کارت دانشجویی و دسترسی تعدادی از دانشجویان را به سامانۀ گلستان مسدود کرده‌اند».

کمیته انضباطی و حراست دانشگاه تربیت مدرس نیز «در فرایندی غیرقانونی و برای دانشجویان بدون داشتن وکیل یا برگزاری جلسه‌ رسیدگی به اتهامات و استماع دفاعیات دانشجویان»، آن‌ها را «مجبور به امضای تعهدنامه‌ای مبنی‌ بر پذیرش ضمنی اتهام‌ها» و «منع حضور در اعتراض‌های آتی» کرده‌اند.

به گفته شوراهای صنفی دانشجویان کشور، مدیریت دانشگاه تربیت مدرس «اطلاعات خصوصی دانشجویان از قبیل شماره تلفن، آدرس و اسم پدر» را در اختیار یک کانال امنیتی قرار داده است تا «به همراه سناریوپردازی‌های تخیلی علیه دانشجویان و به قصد ارعاب آن‌ها» منتشر کند.

فعالان دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس گفتند که «سیاست ترس، تهدید، تماس با خانواده و ایجاد فشار روانی سیاستی است که فرهاد دانشجو، بسیج کارکنان و دیگر نیروهای حکومتی» دانشگاه تربیت مدرس علیه دانشجویان در پیش گرفته‌اند، سیاستی که مقام‌های جمهوری اسلامی برای سرکوب خیزش سراسری و اعتراض‌های دانشجویی، آن را علاوه بر دانشگاه تربیت مدرس، در ده‌ها دانشگاه سراسر ایران در پیش گرفته‌اند.