انفجار بزرگی روز پنجشنبه چهارم اسفند حوالی ساعت ۵:۱۰ دقیقه عصر به‌وقت محلی، در چهارراه مرکزی شهر تالقان مرکز استان تخار رخ داد. منابع محلی به ایندیپندنت فارسی گفتند که هدف انفجار یک خودروی نظامی حامل نیروهای طالبان بود. برخی از افراد نزدیک به جبهه مقاومت ملی در صحبت با ایندیپندنت فارسی مسئولیت این حمله را به عهده گرفتند.

هرچند تاکنون سخنگوی جبهه مقاومت ملی انجام این حمله را تایید نکرده است، اما برخی از افراد نزدیک به جبهه مقاومت ملی، به ایندیپندنت فارسی گفتند که مبارزان  جبهه مقاومت ملی این حمله را انجام داده‌اند و در نتیجه آن دست‌کم یک تن از اعضای طالبان کشته و دو تن دیگر زخمی شده‌اند. این منابع آگاه همچنین اعلام کردند که آمار دقیق تلفات هنوز مشخص نیست.

در همین حال، خبرنگاران محلی در استان تخار آمار کشته‌شدگان را چهار تن و شمار زخمی‌ها را هفت تن اعلام کردند. یک منبع آگاه دیگر به ایندیپندنت فارسی گفت که در پی این انفجار دست‌کم دو کودک زخمی شده‌اند. این منبع تایید کرد که هدف انفجار، یک خودروی اداره استخبارات (اطلاعات) طالبان و یک خودروی نظامی نوع رنجر حامل اعضای این گروه بوده است که به دنبال هم در حرکت بودند. مقام‌های طالبان تاکنون دراین‌باره اظهارنظر نکرده‌اند.

این در حالی است که انفجار دیگری صبح روز پنجشنبه در یک ایست بازرسی طالبان در منطقه کارته نو شهر کابل رخ داد. در این حمله یک فرمانده نظامی طالبان به نام ملا سمیع‌الله میوند کشته شد و شماری دیگر از اعضای طالبان زخمی شدند. یک منبع آگاه به ایندیپندنت فارسی گفت که این حمله را نیروهای جبهه مقاومت ملی انجام داده‌اند. این منبع آگاه ملا سمیع الله میوند را مسئول بازداشت‌ و شکنجه‌ اعضای جبهه مقاومت ملی عنوان کرد. 

افراد طالبان در سه روز گذشته هدف سه حمله انفجاری قرار گرفته‌اند. روز سه‌شنبه دوم اسفند نیز یک خودروی حامل یکی از فرماندهان وزارت دفاع طالبان در منطقه مرادخانی در ناحیه دوم شهر کابل هدف انفجار یک مین مغناطیسی قرار گرفت.

این در حالی است که طالبان اغلب حملات علیه نیروهایشان را کتمان می‌کنند و مدعی‌اند که در سرکوب مخالفانشان اعم از جبهه مقاومت ملی و گروه تروریستی داعش، موفق بوده‌اند. 

با این حال، آخرین گزارش بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان (سی‌گار) حاکی از آن است که فعالیت جبهه مقاومت ملی و جبهه آزادی افغانستان به‌عنوان گروه‌های مسلح مخالف طالبان، از پنجشیر و اندراب به دیگر نقاط جنوب، شمال و شمال شرق افغانستان گسترش یافته است.