صلاحالدین ربانی، رئیس حزب جمعیت اسلامی افغانستان، میگوید که ارزیابی عملکرد هیئت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) در مدت بیش از یک سالونیم در افغانستان، نشان میدهد که این نهاد «ناکام» بوده و نقش منفعل داشته است.
او در نامهای به آنتونی گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، نوشته است که یوناما نتوانسته با همه طرفهای ذینفع در افغانستان وارد تعامل و گفتوگو شود و در این مدت تنها با طالبان در تعامل بوده است.
در این نامه آمده است: «یوناما بهگونه غیرشفاف و پرسشبرانگیز تنها پیوسته با گروه طالبان در تعامل بوده که این کار به بیطرفی و اعتبار سازمان ملل متحد در میان مردم افغانستان صدمه میزند و طالبان از آن، در جهت کسب مشروعیت بینالمللی استفاده ابزاری و تبلیغاتی میکند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
قرار است طی روزهای آینده درباره ادامه کار هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) تصمیمگیری شود. ماموریت یوناما سال گذشته تا ۱۷ مارس ۲۰۲۳ در افغانستان تمدید شده بود.
رئیس حزب جمعیت اسلامی یوناما را متهم کرده است که درمورد وضعیت افغانستان، تعدادی گزارشهای «بدون معیار» و «خلاف واقع» به شورای امنیت سازمان ملل متحد فرستاده که به عادیسازی وضعیت افغانستان کمک کرده است؛ اما او مشخص نکرد که کدام گزارشهای یوناما بدون معیار و خلاف واقع بودهاند.
در این نامه آمده است: «همچنین ضعف مدیریت این نهاد پیرامون چگونگی توزیع و گردش مبلغهای هنگفت هفتگی که تحت نام کمکهای بشردوستانه برای مردم افغانستان به کابل سرازیر میشود، اطمینان از دسترسی مستقیم مردم به کمکهای مذکور را دشوار کرده است.»
ربانی هشدار داده است که ادامه ماموریت یوناما با رویکرد کنونی، این نهاد را نزد مردم افغانستان بهعنوان «عیبپوش طالبان» معرفی خواهد کرد و به بیاعتباری جایگاه سازمان ملل متحد در میان مردم منجر میشود.
او تاکید کرد که شیوه کاری یوناما در دوران حکومت طالبان باید ارزیابی شود واین نهاد باید با رویکردی جدید به کار خود در افغانستان ادامه دهد.
رئیس حزب جمعیت اسلامی به دبیرکل سازمان ملل متحد گوشزد کرده است که بدون تعامل مداوم با گروهها و جریانهای سیاسی مدافع حقوق بشر، جامعه مدنی، زنان و سایر نیروهای مخالف طالبان در داخل و خارج افغانستان، دستیابی به صلح، ثبات و نظام سیاسی مشروع و منتخب ممکن نیست.
صلاحالدین ربانی، افغانستان تحت کنترل طالبان را پناهگاهی امن برای تروریستهای منطقهای و جهانی توصیف کرد.
او در این نامه نوشت: «وزیر بهاصطلاح تحصیلات عالی رژیم حاکم بهصراحت اعلام میکند که انتقاد از نظام ظالمانه گروه یادشده، بهطور مشخص انتقادِ نوشتاری، گفتاری و عملی، مشتملبر شرکت در تجمعهای اعتراضی، بههیچصورت جواز ندارد و انجامدهندگان چنین انتقادهایی واجبالقتلاند.»
طالبان بیش از ۱۸ ماه است که با توسل به قدرت نظامی بر افغانستان تسلط پیدا کردهاند. طالبان در این مدت محدودیت شدیدی بر آزادیهای فردی و اجتماعی شهروندان وضع کردهاند و به دختران تنها اجازه رفتن به مدرسه تا کلاس ششم دبستان را میدهند.
طالبان زنان بسیاری را از کارکردن در نهادهای غیردولتی، ازجمله سازمانهای امدادرسان، منع کردهاند.
علاوهبر این، گزارشهای متعددی مبنیبر بازداشت، شکنجه و کشتار مخالفان و نیروهای پیشین حکومت سرنگونشده افغانستان وجود دارد.
طالبان هیچ اعتقادی به برگزاری انتخابات و حکومت انتخابی ندارند و بر نظامی تاکید دارند که فردی تحت عنوان «امیر» صلاحیت عام و تام داشته باشد و بتواند در تمام موارد، ازجمله زندگی فردی افراد، دخالت کند.